به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، دانشگاه سوره میزبان پیش‌همایش هشتم نخستین اجلاس بین‌المللی حقوق بشر در رهیافت شرقی با عنوان «شرق فرهنگی در جهان‌های هنری» بود.
کامران شریفی مدرس رشته گروه عکاسی دانشکده هنر در این نشست، با موضوع «تلنگر عکاسی بر وجدان جامعه» صحبت کرد.
وی گفت: در طی بیش از یکصد سال گذشته عکس‌هایی ثبت و منتشر شده که توانسته‌اند افکار عمومی مردمان جهان را تحت تأثیر خود قرار داده و باعث تغییر قوانین ناقض حقوق بشر و یا حتی پایان جنگ شوند. افکار عمومی می‌تواند با تأثیرپذیری از تصویر یک رخداد خاص و مهم، واکنش درخوری از خود نشان دهد.
سمیه رمضان ماهی استادیار گروه ارتباط تصویری دانشکده هنر نیز با موضوع «ارزش‌های نهفته در قانون‌نامه حمورابی» سخنرانی کرد و گفت: تمدن بابل یکی از تمدن‌های بزرگ بین النهرین است که در دوران پادشاهی حمورابی به شکوفایی رسید. یکی از آثار بر جای مانده از این تمدن لوح حمورابی است که در اوایل قرن بیستم در شوش کشف شد و به موزه لوور پاریس انتقال یافت. این لوح زیبا که از سنگ بازالت سیاه به ارتفاع تقریبی ۲ متر حکاکی شده، به غیر از تصویر دارای متن نوشتاری به خط میخی اکدی است که غربیان آن را قانون نامه نام نهاده‌اند، چرا که در این لوح قوانین تجارت و مالکیت همچنین ضرب و جرح بدنی نوشته شده است.
وی افزود: از این رو می‌تواند از زاویه قوانینی برای حقوق بشر نیز مطالعه شود. با این حال محتوای این بند‌ها که در زبان‌های انگلیسی قانون نامیده شده بیش از آنکه به حقوق بشر متعلق باشد بیانگر ارزش‌های فرهنگی و باور‌های آیینی است.
کیارش زندی استادیار و مدیر گروه آموزشی کارشناسی ارشد انیمیشن و جلوه‌های بصری دانشکده‌ی هنر هم با عنوان «کتاب‌های مانگا و انیمه‌های ژاپن: ققنوسی زاده شده از خاکستر جنگ»، سخنرانی کرد.
وی مانگا‌ها و انیمه‌های ژاپنی را به منزله موضوع بسط و توسعه حقوق بشر شرقی مورد توجه قرار داد و بیان کرد: پایان جنگ جهانی دوم، سوختن هیروشیما و ناکازاکی در آتش رویای جنون‌آمیز آمریکایی بود.
زندی همچنین گفت: رویایی که با حضور نظامی پایگاه‌ها و چکمه‌پوشان آمریکایب در جزایر ژاپنی و یک جنایت بزرگ جنگی علیه بشریت در به‌کارگیری سلاح کشتارجمعی بمب اتم به کابوسی بدل شد، اما مردمان ژاپن خواستند و برخاستند تا این ویرانه را آباد کنند و نگاه کنجکاو و تیزبین ایشان متوجه کتابچه‌هایی در دست سربازان آمریکایی شد که حاوی داستان‌های مصور و دنباله‌داری بود که به آن کامیک‌بوک می‌گفتند.
همچنین، امیر رضائی‌پناه مدرس دانشگاه و دبیر اجرایی نخستین دوره همایش حقوق بشر شرقی درباره «هنر، زیبایی‌شناسی و بازنمایی: گفتمان هویت هنری حقوق بشر شرقی» سخن گفت.
وی ابراز کرد: هر امری در جهان، ایدئولوژیک است. چیزی بیرون از حوزه امر زبانی و امر گفتمانی قابل فهم و ادراک نیست. ذهنیت، حافظه، ادراک، احساس و نهایتا عمل و رفتار بشر در درون منظومه‌های نشانه‌شناختی و گفتمانی مفصل‌بندی می‌شود. شاید عرصه‌های که گمان نمی‌روند ایدئولوژیک باشند، همچون حوزه هنر و زیبایی‌شناسی، از همه ایدئولوژیک‌تر باشند. ایدئولوژی با امر قدرت در پیوند وثیق قرار دارد. هر امر ایدئولوژیکی از یک خاستگاه هویت‌پایه و قدرت‌پایه تغذیه می‌شود. هر منطق هویتی و ایدئولوژیک بر اساس خاستگاه و بنیاد‌های قدرت خویش نظام دانایی و معرفتی و نیز منظومه هنری و زیبایی‌شناسانه خود را می‌آفریند. مرز‌های هنر و زیبایی در بافت روابط هویت- قدرت‌پایه مفصل‌بندی و ساخت‌بندی می‌شود.
وی همچنین، گفت: دو برداشت از هنر را می‌توان مدنظر قرار داد: در برداشت نخست هنر و زیبایی شناسی به مثابه امر انتزاعی و ذهنی که در قالب‌های موجود و متداول بروز می‌یابد: هنر برای هنر. در این معنا برساخت هنری و زیبایی‌شناختی مطلق انگاشته شده، هنر و زیبایی مرجع و مصدر هنر و زیبایی است. هنر در این معنا داشته و برساختی فراتر از اقتصاد.
رضایی پناه افزود: هنر در خوانش نخست سوژه است و در مقام سوژگی عمل می‌کند. در معنای دوم هنر و زیبایی‌شناسی به مثابه امری در ارتباط و یا در خدمت با ساخت قدرت درک می‌شود. بازنمایی هنر برای قدرت و به مثابه برساخت و بازنمایی روابط قدرت و اقتدار در هنر و زیبایی شناسی مدنظر است. هنر و زیبایی‌شناسی ابزار مشروعیت‌بخشی و مقبولیت‌افزایی قدرت بوده و قدرت مرجع و مصدر هنر و زیبایی است.
این مدرس دانشگاه اظهار داشت: اصالت اعتباری و تبعی هنر و زیبایی‌شناسی و برساختی ذیل و تابع از اقتصاد مورد توجه است. هنر ابژه است و در مقام مفعول و منقاد سوژه قدرت عمل می‌کند. این معنا در منطق کلان حاکم بر حقوق بشر غالب در جهان مورد توجه است.
ارسال نظرات