به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو ؛ امروز، نوزدهم دی ماه، سالگرد شهادت یکی از بزرگترین و اثرگذارترین فرماندهان سپاه پاسداران، شهید احمد کاظمی است. این روز یادآور جانفشانیها و فداکاریهای او و همرزمانش در راه اسلام و انقلاب اسلامی است. شهید احمد کاظمی که در طول دوران دفاع مقدس و بعد از آن نقشهای کلیدی در دفاع از کشور و تحکیم امنیت داشت، در حادثهای تلخ و ناگوار در نوزدهم دی ۱۳۸۵ جان خود را فدای آرمانهای انقلاب اسلامی کرد. در این حادثه، علاوه بر او، جمعی از فرماندهان عالیرتبه نیروی زمینی و هوایی سپاه به شهادت رسیدند. گزارش حاضر به بررسی نحوه شهادت شهید احمد کاظمی و ابعاد مختلف این حادثه میپردازد.
نحوه شهادت شهید احمد کاظمی:
شهید احمد کاظمی، فرمانده نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در تاریخ ۱۹ دی ۱۳۸۵ با هواپیمای جت دو موتوره فالکن نیروی هوایی سپاه به همراه جمعی از فرماندهان عالیرتبه دیگر، از تهران به مقصد ارومیه پرواز کرد. این هواپیما به منظور انجام مأموریتی خاص در حال پرواز بود که با بروز مشکلات فنی و شرایط جوی نامساعد، به یک فاجعه تبدیل شد.
بر اساس گزارشهای رسمی و اطلاعات منتشر شده، در حین پرواز، خلبان به برج مراقبت فرودگاه ارومیه اعلام کرد که سیستم باز شدن چرخهای هواپیما دچار مشکل شده است و از برج درخواست اجازه بازگشت به تهران را کرد. متأسفانه به دلیل کمبود سوخت، این هواپیما نتوانست به مقصد خود (فرودگاه تهران) بازگشته و با شرایط پیچیدهای مواجه شد. خلبان گزارش داد که هر دو موتور هواپیما از کار افتادهاند. پس از این اعلام، تماسها از سوی خلبان قطع شد و در نهایت، این هواپیما به دلیل ناتوانی در ادامه پرواز و فرود اضطراری سقوط کرد.
این حادثه منجر به شهادت شهید احمد کاظمی، فرمانده نیروی زمینی سپاه، و دهها نفر از همرزمان و فرماندهان عالیرتبه سپاه پاسداران شد. این افراد شامل سرداران بزرگی همچون سردار شاهمرادی (حنیف)، سردار سعید مهتدی جعفری، سردار صفدر رشادی، سردار غلامرضا یزدانی، سرتیپ احمد الهامنژاد و سرهنگ بصیری بودند که در این حادثه جان خود را از دست دادند.
فضای معنوی در آخرین لحظات:
یکی از جنبههای بسیار تأثیرگذار این حادثه، آخرین لحظات حیات شهید احمد کاظمی و همرزمانش است که در ضبطهای صوتی و تصویری به یادگار مانده است. در این لحظات بحرانی، صدای شهید احمد کاظمی و همراهانش از کابین خلبان در حال پخش بود. این صداها گویای فضای معنوی و روحیه مقاومت و ایمان این فرماندهان است. شهید احمد کاظمی در این دقایق با آرامش و با یاد خداوند متعال به دعا و ذکر مشغول بود. از جمله عباراتی که در این صداها شنیده میشود، میتوان به «یا علی ابن ابیطالب»، «یا حسین» و «بسم الله الرحمن الرحیم» اشاره کرد. این صداها نشاندهنده ایمان و روحیه استقامت شهید کاظمی در لحظات بحرانی و پیش از شهادتش بود.
آخرین صدای شهید احمد کاظمی
شهید احمد کاظمی در وصیتنامه خود که به یادگار مانده، از آرزوی بزرگ خود برای شهادت در راه خدا سخن گفته است. او در بخشی از وصیتنامهاش نوشته بود: «خداوندا، فقط میخواهم شهید شوم، شهید در راه تو. خدایا مرا بپذیر و در جمع شهدا قرار بده.» این سخنان نشاندهنده عمق ایمان و اعتقاد شهید کاظمی به آرمانهای انقلاب اسلامی و آمادگی او برای فدای جان در راه خدا بود.
او همچنین در وصیتنامهاش از همه کسانی که به نحوی با او در ارتباط بودند خواسته بود تا در راستای حفظ و ترویج آرمانهای انقلاب و جمهوری اسلامی ایران تلاش کنند. شهید کاظمی از دیگر نیروهای مسلح، به ویژه نیروهای هوایی و هوانیروز ارتش، نیز یاد کرده و از آنان خواسته بود تا یاد و خاطره شهدای جنگ تحمیلی و دفاع مقدس را زنده نگه دارند.
علت سقوط هواپیما چه بود ؟
در این ارتباط سردار مسعود جزایری سخنگوی وقت سپاه نیز در اعلام دلیل سقوط هواپیما اعلام میکند: «هواپیمای جت فالکن از جمله هواپیماهای کوچک مسافر بری و مجهز به امکانات رفاهی برای مسافران است که در کشورهای مختلف مورد استفاده مقامات و مدیران ارشد شرکتها قرار میگیرد و سپاه پاسداران نیز از این هواپیما برای حمل و نقل فرماندهان ارشد خود استفاده میکرده است.»
جزایری علت اصلی سقوط هواپیما را که موجب از کار افتادن موتورها شده، تمام شدن بنزین عنوان میکند و میگوید: «این هواپیما که از مقصد تهران به سمت اورمیه در حال پرواز برای انجام ماموریت بوده و قصد فرود در فرودگاه اورمیه داشته به علت شرایط جوی نتوانسته فرود بیاید. علت اصلی سقوط هواپیما تمام شدن بنزین هواپیما و شرایط بد جوی بوده که سبب شده تا هواپیما بیش از حد معمول بنزین مصرف کند و لذا هنگام فرود اضطراری با کمبود بنزین مواجه شده و در ۷ کیلومتری امام زاده سقوط کرد.»
لحظات پایانی شهید احمد کاظمی و همرزمانش
اما یکی از سختترین مسائل مربوط به سقوط فالکن ۲۳۲ وجود فیلم و صوت آخرین لحظات حیات شهدای نیروی زمینی و هوایی سپاه است. صدای شهید کاظمی و بخشی از صدای شهید اسدی، راننده شهید کاظمی، تا حدودی میتواند فضای روحی حاکم بر این شهدا را در لحظه سقوط نمایش دهد. «بسم الله الرحمن الرحیم، ساعت -ده - و نُه و سی و پنج دقیه است. حدود یک ساعت و سی دقیقه است رو آسمونیم، موتور نداریم و با سلام و صلوات ایشاالله میریم میشینیم ارومیه و ایشاالله که به خیر بگذره، اشهد أن لا اله الا الله و اشهد أن محمد رسول الله. یکی از حاضرین: صلوات بفرستین (صلوات دسته جمعی) اللهم صلی علی محمد و آل محمد.
مجددا صدای حاج احمد به گوش میرسد: یا علی ابن ابی طالب، یا علی ابن ابی طالب، یا حسین.»
در واقع موسس لشکر ۸ نجف با رمز یا علی بن ابیطالب به ملاقات خداوند میرود. شهید کاظمی در بخشی از وصیت نامه خود نوشته است: «خداوندا فقط میخواهم شهید شوم شهید در راه تو. خدایا مرا بپذیر و در جمع شهدا قرار بده. خداوندا روزی شهادت میخواهم که از همه چیز خبری هست الا شهادت. ولی خداوندا تو صاحب همه چیز و همه کس هستی و قادر توانایی،ای خداوند کریم و رحیم و بخشنده، تو کرمی کن، لطفی بفرما، مرا شهید راه خودت قرار ده.»
یاد و خاطره شهید احمد کاظمی همچنان در دلها و ذهنها باقی خواهد ماند. این شهادت نه تنها از دست دادن یکی از فرماندهان بزرگ سپاه، بلکه نمایانگر ارادت این بزرگمرد به خدا و آمادهبودنش برای شهادت در هر زمان و مکانی بود. شهادت این فرماندهان، که به ویژه در لحظات آخر نیز با یاد خداوند به سوی معبود خود پر کشیدند، نشانگر مسیر پر افتخار و جانفشانیهای بیپایان نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران است.