تصویر روز ناسا: تلکسوپ جیمز وب از مشتری و حلقه آن در مادون قرمز تصویربرداری کرد
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، سیاره مشتری دارای حلقه‌های متعددی است، اما این حلقه‌ها مانند حلقه‌های زحل پر زرق‌وبرق و واضح نیستند. حلقه اصلی مشتری در سال ۱۹۷۹ توسط فضاپیمای «وویجر ۱» ناسا کشف شد، اما در آن زمان منشأ این حلقه ناشناخته بود. بعدها، داده‌های فضاپیمای «گالیله» که بین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۳ در مدار مشتری قرار داشت، تأیید کرد که این حلقه در اثر برخورد شهاب‌سنگ‌ها با قمرهای کوچک مشتری به‌وجود آمده است.
هنگامی که یک شهاب‌سنگ کوچک با قمری مانند «متیس» برخورد می‌کند، نیروی حاصل از این برخورد باعث حفرشدن سطح قمر، تبخیر بخش‌هایی از آن و پرتاب گردوغبار به مدار مشتری می‌شود. این ذرات کوچک در نهایت حلقه‌ای کم‌نور و پراکنده در اطراف این غول گازی تشکیل می‌دهند. به عبارت دیگر، برخلاف زحل که حلقه‌هایش از ذرات یخ تشکیل شده‌اند، حلقه‌های مشتری عمدتاً از غبار ریز و ذرات سنگی ساخته شده‌اند.