«تب هوش مصنوعی»؛ از فرهنگ استفاده تا مطالبه رهبر انقلاب: بر عمق هوش مصنوعی مسلط شوید

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، بحران هوش مصنوعی و تب سواد آن چیز جدیدی نیست، همه در حال گسترش روز افزون استفاده از ابزار هوش مصنوعی هستند در حالی که کمترین توجه به موضوع فرهنگ استفاده از آن می‌شود. بحرانی که هوش مصنوعی در دنیای فرهنگ، هنر و اندیشه می‌سازد چیز جدیدی نیست و فقط مختص ایران نیست.

بحرانی ریشه دار

این موضوع چالش هوش مصنوعی با فرهنگ و هنر و اندیشه از بحران استعفا‌های نویسندگان هالیوودی و برنامه سازان تلویزیونی و ویدئو کستی در آمریکا گرفته تا سراسر دنیا یک موضوع سابقه دار است.

در حالی که هم در حوزه فرهنگی و هم در حوزه قانونگذاری نیاز به باز اندیشی جدی در ایران است.

همه در هوش مصنوعی می‌پرسند چگونه از هوش مصنوعی استفاده کنیم در حالی که پرسش اصلی این است: چقدر و تا کجا؟

همه دور‌ها در هوش مصنوعی معطوف به این شده که چقدر از هوش مصنوعی استفاده کنیم؟ در حالی که کمتر به کیفیت چگونگی استفاده از آن پرداخته می‌شود.

در هوش مصنوعی قاعده انتخاب گرایی مهم است، اینکه چه چیزی را قرار است ارائه دهیم و چه کسی قرار است آن را مدیریت کند؟ اصلا چقدر قرار است از ابراز‌های هوش مصنوعی استفاده کرد و تا کجا مجاز هستیم؟ این بخشی از فرهنگ استفاده از آن و بخش دیگر آن کد گذاری یا تنظیم گری مثل آنچه باید در تنظیم گری محتوایی رقم بخورد است.

بحران تب سواد هوش مصنوعی و یک مقابله بزرگ

بحران تب سواد هوش مصنوعی ممکن است مارا به یک مقابله بزرگ در ساحت اندیشه در مقابل هوش قرار دهد. تا جایی که استفاده بدون سواد آن به یک بحران بزرگ در محتوا و فرهنگ آن تبدیل شود.

اینکه هر چیزی در هوش مصنوعی مرجعیت پیدا کند آنقدر خطرناک شد که در برخی قوانین کشور‌ها یا اتحادیه اروپا قید محتوای تولید شده یا کمک از هوش مصنوعی برای محتوای منتشره اجباری شد.

رویا فروشی در هوش مصنوعی

در حالی که ممکن است رویا فروشی هوش مصنوعی را وارد مرحله جدیدی کند و اطلاعات و دیتا را بدون تفکر وارد فضای مجازی کند و این منجر به تشدید رویا فروشی در حوزه محتوا شود هنوز هیچکس در سطح تقنینی در داخل کشور فکری برای آن نکرده است.

در حالی که هوش مصنوعی ابزاری گران است که نگاه سطحی به آن می‌تواند همه حوزه‌های پژوهشی و حتی هنری را متأثر و ضرباتی به آن وارد کند.

آنچه باید به آن بیشتر توجه کرد اینکه استفاده درست از هوش مصنوعی بخصوص در دنیای هنر و نویسندگی یا پژوهش و تحقیق باید توسط کسانی انجام شود که تسلط کافی روی گفتمان یا اندیشه و یا تولیدات هنری داشته باشند در غیر این صورت سوداگری هر فرد تکنسین یا غیر کارشناسی در آن می‌تواند باعث تولیداتی شود که هیچ ارزش افزوده‌ای ندارند، اما به دلیل وجود تب آن جدی گرفته شوند.

بزرگترین آسیب امروز هوش مصنوعی تشدید رویا فروشی برای استفاده از هوش مصنوعی به هر بهانه‌ای است در حالی که مهم عمق استفاده و خود آن است اینکه این پدیده باعث شود کار‌های خیلی پیچیده در هوش مصنوعی ساده شود و آنوقت هیچ کس نگوید بخش بزرگی از این صنعت گران است و استفاده از آن هزینه بر است.

مطالبه رهبر انقلاب در مورد هوش مصنوعی

اینکه رهبر انقلاب نیز در این مورد مطالبه گرانه ورود کردند بی دلیل نیست چرا که عمق هوش مصنوعی اگر درک نشود می‌تواند ضربات عمیقی به حوزه‌های ذکر شده وارد کند.

رهبر انقلاب در این مورد می‌گوید: «امروز هوش مصنوعی با یک شتاب حیرت‌دهنده‌ای [دارد پیش میرود]؛ یعنی انسان متحیّر میشود از شتابی که این فنّاوری عجیب در دنیا پیدا کرده و دارد پیش میرود...

در مسئله‌ی هوش مصنوعی، بهره‌بردار بودن امتیاز نیست؛ این فنّاوری لایه‌های عمیقی دارد که باید بر آن لایه‌ها مسلّط شد؛ آن لایه‌ها دست دیگران است. اگر شما نتوانید لایه‌های عمیق و متنوّع این فنّاوری هوش مصنوعی را تأمین کنید، فردا اینها یک ایستگاهی مثل آژانس اتمی درست میکنند برای هوش مصنوعی ــ که الان دارند مقدّماتش را فراهم میکنند ــ که اگر چنانچه به آن ایستگاه رسیدید، باید اجازه بگیرید که در فلان بخش از هوش مصنوعی استفاده کنید، در فلان بخشِ دیگر حق ندارید استفاده کنید!

این‌جوری است؛ زرنگ‌های دنیا، فرصت‌طلب‌ها و قدرت‌طلب‌های دنیا دنبال این چیز‌ها هستند... البتّه زمان دولت سیزدهم یک سازمانی تشکیل شد به نام «سازمان ملّی هوش منصوعی»، زیر نظر رئیس‌جمهور... اگر چنانچه همان سازمان زیر نظر خود آقای رئیس‌جمهور ادامه‌ی کار بدهد، امید فراوانی وجود دارد که ان‌شاء‌الله این کار به همین شکلی که عرض شد پیش برود.»