سرمایه‌گذاری و تولید؛ راه‌حل ریشه‌ای برای عبور اقتصاد ایران از بحران
گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، ندا زارعی: در سال‌های اخیر، اقتصاد ایران با چالش‌های متعددی روبه‌رو بوده است که در نهایت منجر به وضعیت نامطلوب حال حاضر شده است. بدین صورت که نرخ تورم سالانه کشور در اسفندماه ۱۴۰۳، ۳۲.۵ درصد اعلام شد.
با توجه به وضعیت کنونی کشور، واضح است که برای حل این دست مشکلات عمیق که تقریبا تمامی پیکره اقتصاد را درگیر خود کرده است، باید به دنبال یک راهکار ریشه‌ای بود. در شرایطی که منابع و نیروی انسانی مورد نیاز به صورت کافی در کشور وجود دارد، بهترین گزینه برای حل چالش‌ها و مشکلات، افزایش سرمایه‌گذاری و تولید است. در نتیجه این اتفاق، علاوه بر تامین نیاز داخلی در حد توان و کاهش وابستگی به دیگر کشورها، ایران می‌تواند در بازار‌های منطقه‌ای و بین‌المللی نیز حضور داشته باشد و به پیشرفت و توسعه نزدیک‌تر شود.
جذب سرمایه و تشویق سرمایه‌گذاران برای حضور و فعالیت در بازار‌ها و صنایع داخلی، نیاز به برخی زیرساخت و زمینه‌هایی دارد که این دست فعالیت‌ها را برای آنها جذاب و تا حدودی تسهیل کند.
مزایای سرمایه‌گذاری در صنایع داخلی ایران؛ از رشد اقتصادی تا اشتغال‌زایی
از مزایای سرمایه‌گذاری و تولید در صنایع داخل کشور می‌توان به مواردی از جمله بازار بزرگ داخلی، منابع طبیعی غنی، نیروی کار ماهر و ارزان قیمت، موقعیت جغرافیایی استراتژیک، حمایت‌های دولتی و اثرگذاری مستقیم بر توسعه و رشد اقتصادی کشور اشاره کرد.
ایران با جمعیتی بالغ بر ۸۵ میلیون نفر، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین بازار‌های مصرف در منطقه محسوب می‌شود که تامین نیاز‌های داخلی، می‌تواند تولید را رونق و بهبود ببخشد. همچنین وجود منابع عظیم نفت، گاز، معادن فلزی و غیرفلزی و انرژی‌های تجدیدپذیر نیز بستر گسترده‌ای برای سرمایه‌گذاری در صنایع پایه و پایین‌دستی فراهم می‌کند. یکی دیگر از ویژگی‌های سرمایه‌گذاری در صنایع داخلی، وجود نیروی کار ماهر و ارزان قیمت است. وجود نیروی کار جوان، تحصیل‌کرده و در دسترس، با هزینه‌هایی پایین‌تر نسبت به بسیاری از کشور‌های منطقه، مزیتی رقابتی برای سرمایه‌گذاران به شمار می‌رود.
همچنین قرارگیری ایران در مسیر کریدور‌های ترانزیتی شرق به غرب و شمال به جنوب، فرصت‌های بسیار مناسبی در زمینه حمل‌ونقل، صادرات و واردات فراهم کرده است. در نهایت سرمایه‌گذاری در صنایع کشور می‌تواند مستقیماً منجر به افزایش ظرفیت تولید ملی، اشتغال‌زایی، رشد صادرات و کاهش وابستگی به واردات شود. این روند نه تنها باعث بهبود شرایط اقتصادی در کوتاه‌مدت می‌شود، بلکه در بلندمدت نیز موتور توسعه پایدار را روشن نگه‌می‌دارد.
تقویت صنایع ضعیف و توسعه صنایع مزیت‌دار
طبیعتاً برای دستیابی به پیشرفت و بهبود اوضاع اقتصادی از طریق تولید، نیاز است که اولویت‌ها به‌طور صحیح شناسایی شود. یکی از مهم‌ترین اولویت‌ها، بهبود وضعیت صنایع ضعیف است که می‌تواند زمینه‌ساز افزایش بهره‌وری و رشد اقتصادی کشور باشد. این امر تنها در صورتی محقق می‌شود که برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری هوشمندانه‌ای در این صنایع صورت گیرد. با توجه به شرایط فعلی کشور، صنایعی که در وضعیت ضعف قرار دارد، باید مورد توجه ویژه قرار گرفته و با ایجاد زیرساخت‌ها و فناوری‌های جدید، توانمندسازی شود تا سهم بیشتری در تولید ملی ایفا کند.
همچنین در کنار این اقدامات، باید بر روی صنایع قوی و مزیت‌دار نیز تمرکز شود و ظرفیت‌های آنها تقویت گردد. افزایش ظرفیت و بهره‌وری این صنایع، می‌تواند نیاز‌های بازار‌های داخلی و منطقه‌ای را تأمین کرده و حتی صادرات کشور را رونق بخشد. تقویت این صنایع می‌تواند در کنار رفع بحران‌های اقتصادی، جایگاه ایران را در بازار‌های جهانی ارتقا دهد و به یکی از پیشروان صنعت در منطقه تبدیل کند.
از جمله صنایعی که در حال حاضر نیازمند توجه و سرمایه‌گذاری هستند، می‌توان به صنعت پتروشیمی و فرآورده‌های نفتی اشاره کرد. صنعت انرژی‌های تجدیدپذیر، به ویژه انرژی‌های خورشیدی و بادی، نیز یکی دیگر از زمینه‌هایی است که می‌تواند به شدت مورد توجه قرار گیرد. ایران با داشتن منابع غنی خورشیدی و بادی، قادر است به یک مرکز تولید انرژی پاک تبدیل شود. صنایع غذایی و کشاورزی پیشرفته، به عنوان یکی از بخش‌های مهم تولیدی در کشور، ظرفیت‌های بالایی برای جذب سرمایه‌گذاری دارند. ایران با داشتن زمین‌های وسیع کشاورزی و تولید محصولاتی نظیر زعفران، پسته، خرما و میوه‌های خشک، می‌تواند بازار‌های داخلی و خارجی را تأمین کرده و در مسیر خودکفایی حرکت کند. در نهایت، صنعت نساجی و پوشاک نیز از دیگر صنایعی است که پتانسیل بسیار بالایی برای رشد دارد. با وجود نیروی کار ماهر و هزینه‌های تولید پایین در ایران، این صنعت می‌تواند به یک قطب تولید و صادرات لباس در منطقه تبدیل شود. حمایت از این صنعت و به‌روزرسانی فناوری‌های آن می‌تواند سبب رقابتی‌تر شدن تولیدات داخلی و افزایش صادرات به کشور‌های همسایه و بازار‌های بین‌المللی شود.
بنابراین، به‌طور کلی، سرمایه‌گذاری در این صنایع می‌تواند زمینه‌ساز رشد و توسعه اقتصادی پایدار کشور شود. در کنار تقویت صنایع قوی و شناسایی فرصت‌های موجود در صنایع نوین، بهبود وضعیت صنایع ضعیف نیز می‌تواند به افزایش اشتغال، رشد تولید و بهبود وضعیت اقتصادی در کوتاه‌مدت و بلندمدت کمک کند.