معامله پوتین و کیم، سوخو 27 و میگ 29 در راه کره شمالی +معرفی نیروی هوایی کره

نیروی هوایی ارتش خلق کره  که به طور رسمی به عنوان نیروی هوایی کره شمالی شناخته می‌شود، یکی از شاخه‌های اصلی نیروهای مسلح این کشور است. این نیرو با هدف دفاع از حریم هوایی کره شمالی، پشتیبانی از نیروهای زمینی و انجام عملیات تهاجمی در صورت لزوم فعالیت می‌کند. با وجود تعداد بالای تجهیزات و پرسنل، نیروی هوایی کره شمالی با چالش‌های متعددی از جمله قدیمی بودن ناوگان، کمبود منابع و محدودیت‌های آموزشی مواجه است. بر اساس اطلاعات سرویس اطلاعاتی کره جنوبی، بیش از ۱۰ هزار سرباز کره شمالی در مناطق خط مقدم روسیه، از جمله منطقه کورسک مستقر شده‌اند. نمایندگان پنتاگون و وزارت خارجه آمریکا نیز گزارش‌های مشابهی ارائه داده‌اند. گفته شده است کیم در یک معامله با پوتین، در ازای حمایت مستقیم در جنگ، جنگنده های مدرن  اما دست دوم روسی سوخو 27 و میگ 29 را دریافت میکند و این به مثابه خون تازه در نیروی هوایی نسبتا فرسوده کره شمالی است. در ادامه به معرفی و تشریح ناوگان رزمی کره شمالی میپردازیم:

نیروی هوایی کره شمالی، شکل  گیری و چگونگی توسعه

نیروی هوایی کره شمالی در سال 1945 با عنوان "انجمن هوانوردی کره" تأسیس شد و ابتدا به صورت یک باشگاه پرواز مشابه نمونه‌های شوروی فعالیت می‌کرد. در سال 1946، این انجمن به یک سازمان نظامی تبدیل شد و در نوامبر 1948 به شاخه‌ای مستقل از ارتش خلق کره (kpa) ارتقا یافت. در طول جنگ کره (19501953)، این نیرو نقش مهمی در حمایت از تهاجم به کره جنوبی داشت، اما به دلیل برتری هوایی نیروهای متحد تحت رهبری آمریکا، خسارات سنگینی متحمل شد. پس از جنگ، با کمک شوروی و چین، نیروی هوایی بازسازی شد و با دریافت جنگنده‌هایی مانند mig15 و بعدها mig21 و mig29، به یکی از بزرگ‌ترین نیروهای هوایی منطقه از نظر تعداد تبدیل شد. با این حال، انزوای بین‌المللی و تحریم‌ها مانع نوسازی گسترده این نیرو شده است.

ساختار سازمانی و پرسنل

نیروی هوایی کره شمالی تحت فرماندهی کمیسیون نظامی مرکزی، که توسط رهبر کشور (در حال حاضر کیم جونگ‌اون) هدایت می‌شود، فعالیت می‌کند. با حدود 110,000 نفر پرسنل، این نیرو دومین شاخه بزرگ ارتش خلق کره است. ساختار آن به بخش‌هایی مانند واحدهای جنگنده، بمب‌افکن، هلیکوپتر، دفاع هوایی و واحدهای آموزشی و پشتیبانی تقسیم می‌شود.

 پایگاه‌های اصلی این نیرو در سراسر کشور پراکنده هستند، از جمله kaechon، sunchon و pukchang. تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهند که بسیاری از هواپیماها در فضای باز و کنار باندهای پرواز رها شده‌اند، زیرا استفاده از آشیانه‌ها در این کشور محدود است.

تجهیزات و ناوگان هوایی

نیروی هوایی کره شمالی با حدود 570 فروند هواپیمای جنگی، 200 هلیکوپتر و تعدادی هواپیمای ترابری، یکی از بزرگ‌ترین نیروهای هوایی جهان از نظر تعداد تجهیزات است. با این حال، اکثر این ناوگان از هواپیماهای قدیمی ساخت شوروی و چین تشکیل شده که از دهه‌های 1950 تا 1980 به خدمت گرفته شده‌اند. در ادامه، انواع هواگردهای این نیرو بررسی می‌شود.

جنگنده‌ها

جنگنده‌ها هسته اصلی نیروی هوایی کره شمالی هستند:

mig21، ستون فقرات نیروی هوایی کره شمالی

میگ ۲۱ جنگنده بسیار محبوب ساخته شده توسط بلوک شرق محسوب می شود و تمام کشور های متحد و دوست با اتحاد جماهیر شوروی از کاربران ان محسوب می شود.در برهه های خطرناک ترین جنگنده شرقی محسوب می شد.فیشبد یکی از موفق‌ترین جنگنده‌های تاریخ هوانوردی است و اکنون پس از گذشت بیش از نیم قرن از ساخت آن، هنوز در نیروهای هوایی بسیاری از کشورها از جمله کره فعال است.

این جنگنده چابک که در دوران جنگ سرد رقیب اف-۴ فانتوم بود کمتر از نیمی از این هواپیما قیمت داشت و با اینکه سال‌ها از ساخت آن می‌گذرد ولی طرح ساده و بادوام این جنگنده کوتاه‌برد از طریق بارها ارتقا و اصلاح رادار، بدنه، ایویونیک، سلاح‌ها و موتور بهینه‌سازی شده و کارایی خود را حفظ کرده است. 

 حدود 208 فروند در طول چهار دهه دریافت شده، اما تعداد عملیاتی آن نامشخص است.

 برخی منابع 26 فروند و برخی 90 فروند را ذکر کرده‌اند. تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهند بسیاری از این جنگنده‌ها کنار پایگاه‌ها رها شده‌اند.

برنامه های مختلفی برای بومی سازی آن ها انجام شده و کمک های گسترده ای از چین برای تعمیر و نگهداری آن ها گرفته می شود.

mig29 فالکروم:

جنگنده میگ- 29 یک هواپیمای شکاری رهگیر ساخت اتحاد جماهیر شوروی سابق است که اولین نمونه آن در اوایل دهه 80 میلادی در نیروی هوایی شوروی برای مقابله با جنگنده‌های اف-15 و اف-16 آمریکایی بکارگرفته شد.

نخستین پیش‌نمونه این جنگنده در سال ۱۹۷۷ به پرواز درآمد. این جنگنده رهگیر اصلی بلوک شرق بود و به دلیل چابکی بالا خطر بالایی برای جنگنده های غربی داشت.

 فالکروم پیشرفته‌ترین جنگنده این نیرو است. کره شمالی 17 فروند (14+3) از نسخه‌های b/s دریافت کرده، اگرچه برخی منابع عدد 35 فروند را ذکر می‌کنند. این جنگنده‌ها به موشک‌های r27 و r60 مجهز هستند.

mig23:

یکی از اولین جنگنده‌های نسل سوم شوروی بود که با بال‌های متحرک می‌توانست در سرعت کم و زیاد و ارتفاع بالا و پایین عملکرد مناسبی را حفظ کند و با استفاده از رادار و موشک‌هایی که داشت جز اولین جنگنده‌هایی بود که برد فراتر از میدان دید را با جنگ‌افزارهای خود به دست آورد.

این جنگنده که در واکنش به کمبود برد جنگنده میگ-۲۱ ساخته شده بود عمر خدمتی فعالی داشت و در جنگ‌های بسیاری از جمله جنگ ایران و عراق استفاده شد. این جنگنده موفقیت تجاری بسیاری کسب کرد و بسیاری از کشورهای جهان سوم و کشورهای عضو پیمان ورشو از آن استفاده می‌کردند.

حدود 60 فروند از نسخه ml در سال 1987 تحویل گرفته شد و 50 تا 55 فروند (گزارش‌شده 56 فروند) عملیاتی هستند. این جنگنده‌ها به موشک‌های r23 و r60 مجهزند.

chengdu j7/f7:

 نسخه چینی mig21 است. حداقل 30 فروند در دهه 1980 دریافت شد، اما برخی منابع تعداد در خدمت را 120 فروند ذکر کرده‌اند که دلیل اختلاف مشخص نیست.

shenyang f5 و j6:

 نسخه‌های چینی mig17 و mig19 با 106 فروند و 97 فروند، عمدتاً برای پشتیبانی و آموزش استفاده می‌شوند.

mig15 و mig17: حدود 200 فروند از این جنگنده‌های نسل اول، بیشتر برای آموزش و پشتیبانی هوایی نزدیک به کار می‌روند.

هواپیماهای تهاجمی و بمب‌افکن

sukhoi su25:

این هواپیما که در دهه 80 وارد خدمت شده است و اولین تجربه رزمیش جنگ شوروی و مجاهدین افغان بود. 

جنگنده قدرتمند پشتیبانی نزدیک بلوک شرق که پای ثابت تمام جنگ های دهه هشتاد و نود میلادی بوده و در نبرد های امروزی هم بسیار پرکاربرد است.

 حدود 36 فروند از نسخه k بین 1988 تا 1990 دریافت شد.

فراگفوت برای پشتیبانی نزدیک در رزم زمینی استفاده می‌شود و تخصصاً مخصوص هدف قرار دادن تانک ها و نیرو های پیاده دشمن طراحی شده است.

sukhoi su7: حدود 18 فروند در خدمت است و کره شمالی تنها کاربر این جت تهاجمی قدیمی در جهان است.

ilyushin il28/h5: بمب‌افکن میان‌رده با 80 فروند در خدمت (نسخه چینی h5)، که قابلیت حمل موشک‌های ضد کشتی مانند kh35 را دارد.

هلیکوپترها و سایر هواگردها

mil17/mil8: بیش از 40 فروند برای ترابری.

md500: حدود 84 فروند هلیکوپتر سبک آمریکایی که به طور غیرقانونی وارد شده و برخی به موشک at3 مجهز هستند.

میل 26: با تعداد محدود در خدمت است.

پهپاد های رزمی

کره شمالی تعدادی پهپاد مانند saetbyol-4 (کپی از rq-4 global hawk) و saetbyol-9 (کپی از mq-9 reaper) توسعه داده است.

پایگاه خبری وار زون آمریکا راجع به این پهپاد ها اظهار داشت: «جزئیاتی درباره ویژگی‌های پهپاد شبیه به آر.کیو-۴ یا حتی ماموریتی که این پهپاد برایش در نظر گرفته شده ارائه نشده است. اما شباهت زیادی به پهپاد آمریکایی آر.کیو-۴ حکایت از توان پرواز در ارتفاع بالا دارد.

این احتمال با اتکا به فاکتورها و عملکردهای مربوط به موتور پهپاد وجود دارد که بتواند در فواصل طولانی پرواز کند. پهپاد آر.کیو-۴ای دارای دوام پروازی بیش از ۳۰ ساعت با ماموریت اطلاعاتی، شناسایی و تجسسی بوده و مجهز به سنسورهای متنوع شامل سنسور اطلاعات تصویری، سنسور اطلاعات سیگنالی و سنسورهای تعیین اهداف متحرک است.»

توانمندی‌ها و محدودیت‌ها

نیروی هوایی کره شمالی از نظر تعداد تجهیزات جایگاه قابل توجهی دارد، اما از نظر کیفیت و آمادگی عملیاتی محدودیت‌های جدی دارد. جنگنده‌های mig29 و mig23 و هواپیماهای su25 از معدود دارایی‌های نسبتاً مدرن هستند، اما اکثر ناوگان قدیمی و در برابر فناوری‌های مدرن آسیب‌پذیر است.

کمبود سوخت و قطعات یدکی به دلیل تحریم‌ها، مشکل بزرگی است. خلبانان به طور متوسط تنها 15 تا 25 ساعت پرواز در سال دارند، در حالی که این رقم در ناتو بیش از 150 ساعت است. این محدودیت، توانایی انجام عملیات پیچیده را کاهش می‌دهد. از نظر استراتژیک، این نیرو بیشتر بر دفاع متمرکز است و در صورت درگیری با نیروهای مدرن مانند کره جنوبی یا ایالات متحده، شانس کمی برای موفقیت دارد و به شدت نیازمند ارتقا و به خدمت گیری جنگنده های مدرن از متحدان خود است.

پایگاه‌ها و زیرساخت‌ها

نیروی هوایی کره شمالی در پایگاه‌های متعددی مستقر است، از جمله:
منطقه شمال‌غربی: پایگاه‌های kaechon و pukchang، میزبان mig29 و mig23.
منطقه ساحل غربی و پیونگ‌یانگ: پایگاه sunchon با su25 و mig29.
منطقه شرقی: پایگاه toksan با mig21 و j7.

بسیاری از هواپیماها در فضای باز نگهداری می‌شوند که آسیب‌پذیری آن‌ها را افزایش می‌دهد، اگرچه برخی پناهگاه‌های مستحکم نیز وجود دارند.

در صورت خدمت گیری میگ 29 و سوخو 27 توسعه شیلتر های بتنی استاندارد هم باید در دستور کار قرار گیرد تا از گزند حملات جنوبی ها و یانکی ها در امان بماند.

ماجرای معامله پوتین و کیم، از منظر رسانه های روسی و آمریکایی

معامله میان ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، و کیم جونگ‌اون، رهبر کره شمالی، یکی از جنجالی‌ترین موضوعات اخیر در عرصه سیاست بین‌المللی بوده است. بر اساس گزارش‌ها، کیم جونگ‌اون موافقت کرده است تا نیروهای نظامی کره شمالی را برای حمایت از روسیه در جنگ اوکراین اعزام کند.

 این اقدام که نشان‌دهنده تقویت روابط میان دو کشور است، در ازای وعده‌هایی از سوی پوتین برای ارائه تجهیزات نظامی به کره شمالی صورت گرفته است. به طور خاص، پوتین قول داده است که جنگنده‌های دست‌دوم از نوع سوخو 27 و میگ $29$ را به کره شمالی تحویل دهد.

نیروی هوایی کره شمالی با تعداد بالای تجهیزات، نقش مهمی در استراتژی دفاعی این کشور دارد، اما قدیمی بودن ناوگان، کمبود منابع و محدودیت‌های آموزشی، توانایی آن را کاهش داده است. این نیرو بیشتر به عنوان ابزار بازدارنده و نمادین عمل می‌کند تا یک نیروی رزمی مؤثر. نوسازی نیازمند سرمایه‌گذاری گسترده است که با توجه به تحریم‌ها بعید به نظر می‌رسد. بر اساس گزارشات جنوبی ها، دریافت جنگنده های مدرن روسی نزدیک است و این مسله میتواند نقش مهمی در بازسازی این نیرو ایجاد کند.