شبی که حسینیه کل ایران شد/ شوق انتظار به ساحل حماسه حسینی رسید

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو: حسینیه امام خمینی (ره) مرکز تجمع عاشقان و سوگواران اهل بیت (ع) شده بود. اینجا به حسینیه ایران تبدیل شده و جمعیتی را به خود می‌دید که آماده برای ایثار و شهادت آمده بودند تا یاد شهیدان خود را زنده نگه‌دارند. همزمان با شب شهادت امام سجاد (ع)، آخرین شب از مراسم عزادارای ایام شهادت حضرت اباعبدالله الحسین (ع) با حضور سوگواران اهل بیت (ع) در حسینیه امام خمینی (ره) برگزار شد.

جمعیت مشتاق و با ایمان دسته دسته وارد حسینیه می‌شدند. در بین جمعیت، برخی از هموطنان با زبان‌های مادری خود شعار‌هایی پرشور علیه دشمنان ایران سر می‌دادند. پیش از آغاز مراسم یکی از هم‌زبانان آذری با صدای بلند برای بدخواهان کشورمان رجزخوانی کرد و جمعیت با او هم‌صدا شد، این لحظه‌ها فریادی از شجاعت و میهن‌پرستی را به نمایش گذاشت.

خبرنگاری که از پرچم می‌پرسید

در این میان، خبرنگاری با پرچم سه‌رنگ جمهوری اسلامی ایران در دست، بین جمعیت می‌گشت و از حاضران برای پوشش مراسم مصاحبه می‌گرفت. پرچم سه‌رنگ در دست خبرنگار نماد عزت و اتحاد ایرانیان بود و در میان جمعیت به اهتزاز درآمد و نویدبخش امید و همبستگی ملی بود.

هرکسی پرچم به دستش می‌رسید، اول آن را می‌بوسید و سپس خروش احساسات خود را با صدایی که از درون قلبش بیرون می‌آمد فریاد می‌کشید.

شعار‌های پرشور و هم‌آوایی جمعیت

در گوشه‌ای از حسینیه، صدای یک خواهر بلند شد: "لبیک یا خامنه‌ای، لبیک یا حسین است! " و به سرعت جمعیت با او همراهی کردند. این شعار‌ها که به سرعت در میان جمعیت گسترش یافت، نه تنها عمق ایمان و عشق به اهل بیت (ع) را در دل‌ها روشن می‌کرد، بلکه به نوعی بیانگر همبستگی و حمایت مردم از رهبر انقلاب اسلامی و آرمان‌های ایشان بود.

طنین "ای ایران" و حماسه در حسینیه

از انتهای حسینیه، صدای پرشور یک مرد آغاز شد که با بلند خواندن شعر "ای ایران،‌ای مرز پرگهر! " دیگران را به همراهی واداشت. این شعر نه تنها یادآور حماسه‌های عاشورا و کربلا بود، بلکه در دل هر ایرانی فریادی از میهن‌پرستی و عشق به سرزمین پرگهرش را ایجاد کرد. جمعیت به همراهی این صدا برخاستند و فریاد‌های «ای ایران» در فضای حسینیه پیچید.

زیارت عاشورا و ایجاد ارتباط معنوی با اهل بیت (ع)

در ادامه، زیارت عاشورا با لحن گرم و احساسی خوانده شد. هر یک از حاضران در دل خود، عهدی تازه با امام حسین (ع) بستند و به یاد شهادت امامان و یاران آنان اشک ریختند. صدای خواننده زیارت، گویی روح‌ها را به سمت کربلا می‌برد و دل‌ها را برای قیام و دفاع از حق آماده می‌ساخت.

قرائت سوره نصر و پیروزی الهی

سپس، قاری قرآن با صدایی شفاف، سوره نصر را قرائت کرد. کلمات سوره نصر، نویدبخش پیروزی الهی بود و بر دل‌ها آرامش می‌آورد. این تلاوت، حس پیروزی و نصرت الهی را در دل‌ها جاری ساخت و خاطره‌ای از پیروزی‌های گذشته و آینده اسلام و ایران را زنده کرد.

تجلی معارف صحیفه سجادیه

پس از قرائت قرآن، حجت‌الاسلام محمدرضا اعوانی به سخنرانی پرداخت و به بررسی باور‌های امام سجاد (ع) در صحیفه سجادیه اشاره کرد.

او با اشاره به تاکید امام سجاد (ع) بر دعا و معارف الهی بیان داشت که مهم‌ترین دغدغه آن امام بزرگوار اقامه دین و حاکمیت خداوند در جامعه بود. حجت‌الاسلام اعوانی افزود که امام زین العابدین (ع) برای ارتقای معارف دینی جامعه و آگاهی‌بخشی به مردم، بر طریق دعا و عمل خود تمرکز داشتند و همگان را به جبهه حق فرا می‌خواندند.

نوحه‌خوانی و مرثیه‌سرایی مهدی رسولی

در پایان مراسم، آقای مهدی رسولی به نوحه‌خوانی و مرثیه‌سرایی پرداخته و با صدای بلند از عاشورا، کربلا و ایران سخن گفت. او با هر کلمه و هر نغمه‌ای که از دل برمی‌آمد، روح‌ها را به کربلا می‌برد و جمعیت با او همراه می‌شدند. اشک‌ها بر گونه‌های سوگواران جاری بود و همگان در این شب به یاد امام حسین (ع) و اهل بیت عصمت و طهارت (ع) عزاداری می‌کردند. صدای مهدی رسولی، که با درد و احساس در هم آمیخته بود، همچون آوای قلب‌ها به بلندای آسمان‌ها رسید. این نوحه‌خوانی، نه تنها سوگ عاشورا را زنده کرد، بلکه در دل هر یک از حاضران، شعله‌ای از ایثار، مقاومت و عشق به اهل بیت (ع) افروخت.

در این لحظه‌ها، حسینیه امام خمینی (ره) به مکانی فراتر از یک محل عزاداری تبدیل شد. اینجا دیگر تنها جایی برای یادبود شهدای کربلا نبود؛ بلکه نماد ایران بود، نماد اتحاد و همبستگی ملی. در این مکان، فریاد ملت ایران به گوش جهانیان رسید، فریادی که ریشه در عشق به اهل بیت (ع) و آرمان‌های انقلاب اسلامی داشت. حسینیه امام خمینی (ره) دیگر فقط محل عزاداری نبود، بلکه جایی بود که اراده ملت ایران در برابر سختی‌ها و چالش‌ها به نمایش گذاشته می‌شد. اینجا جایی بود که ایمان و مقاومت ایران در برابر دشمنان و تهدید‌ها متجلی می‌شد و همه در کنار هم، به یاد امام حسین (ع) و راه او، پیمان دوباره‌ای با آرمان‌های انقلاب اسلامی می‌بستند.

حسینیه امام خمینی (ره)؛ نماد عزاداری و تجدید میثاق با انقلاب اسلامی

در این شب پرشور و آکنده از عاطفه، حسینیه امام خمینی (ره) نه تنها مملو از عزاداری و سوگ بود، بلکه به جایی مقدس تبدیل شد که در آن، نه تنها یاد امام حسین (ع) و اهل بیت عصمت و طهارت (ع) زنده می‌شد، بلکه نام و یاد حیدر کرار، شجاعت و سلحشوری حضرت علی (ع) و وفاداری‌های بی‌پایان رزمندگان کربلا در دل‌ها جاری می‌گشت. اینجا، هر لحظه پر از فریاد «لبیک یا حسین» و «لبیک یا خامنه‌ای» بود؛ فریادی که در دل خود معنای ایستادگی، مقاومت و عهدی دوباره با انقلاب اسلامی و آرمان‌های ایران عزیز داشت.

حسینیه امام خمینی (ره) در این شب، دیگر صرفاً جایی برای عزاداری نبود؛ بلکه نمادی از ایرانِ شجاع، ایرانِ مقاوم، ایرانِ همیشه در خط مقدم مبارزه با دشمنان بود. در اینجا، جمعیت نه تنها با اشک‌هایی که از عمق دل به سوی آسمان می‌رفت، بلکه با قلب‌هایی پر از غیرت و ایمان، عهدی دوباره با امام حسین (ع) بستند. اما این عهد، تنها یک تجدید میثاق دینی نبود. در دل این عزاداری، اراده ملت ایران و عزم راسخ آنان در دفاع از انقلاب اسلامی و آرمان‌های آزادی‌خواهی و استقلال این سرزمین به وضوح نمایان بود.

این شب، شب فریاد‌های شجاعانه و دل‌های تپنده‌ای بود که همچون حیدر کرار در نبرد‌های تاریخی و عاشورای حسینی، با عزم و اراده‌ای استوار به میدان آمده بودند. اینجا، در هر گوشه از حسینیه، خاطرات شجاعت و فداکاری رزمندگان انقلاب اسلامی و سلحشوری‌های آنان در دشت‌های کربلا و سرزمین‌های نبرد ایران زنده می‌شد. در این مکان، نه تنها از عاشورا می‌گفتند، بلکه از انقلاب اسلامی و حماسه‌های پیروزی در برابر دشمنان داخلی و خارجی نیز سخن می‌گفتند.

حسینیه امام خمینی (ره) در این شب نماد ایرانِ بزرگ، ایرانِ همیشه ایستاده، ایرانِ پرچم‌دار شجاعت و مقاومت بود. اینجا جایی بود که در آن، نام و یاد حیدر کرار با هر فریاد «الله‌اکبر» در دل جمعیت طنین‌انداز می‌شد. اینجا جایی بود که ملت ایران با هر گامی که در سوگ امام حسین (ع) و اهل بیت (ع) برمی‌داشت، در حقیقت پیمان و میثاقی جدید با انقلاب اسلامی و اهدافش می‌بست.

ایران، از دل همین شب‌های پرشور و عزاداری، همچنان ایستاده و مقاوم در برابر تهدید‌ها و دشمنانش می‌سازد. در حسینیه امام خمینی (ره) در این شب، نه تنها شهادت حضرت حسین (ع) را گرامی می‌داشتند، بلکه دلی پر از فداکاری و ایثار برای حفاظت از این انقلاب مقدس و ادامه مسیر روشن حضرت امام خمینی (ره) و رهبری امام خامنه‌ای بود. اینجا، حسینیه نه تنها یاد و خاطره شهدای کربلا، بلکه یاد و خاطره شهدای انقلاب اسلامی را نیز زنده می‌کرد؛ شهدایی که در نبردی حماسی، جان خود را فدای ایران و آزادی ملت کردند.