عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز گفت: یکی از بزرگترین توفیقات امام (ره) و یاران ایشان مانند آیتالله مطهری، آیتالله بهشتی و آیتالله مفتح این بود که توانستند بین دو قشر دانشگاهی و حوزوی تفاهم پایداری به وجود آورند.
دکتر سیدمحمدهاشم پوریزدان پرست در گفتوگو با خبرنگار « خبرگزاری دانشجو» در شیراز، به آسیب های فراروی وحدت حوزه و دانشگاه اشاره كرد و بيان داشت: دو خطر عمده كه در کمین حوزه و دانشگاه وجود دارد خطر تحجر و واپس گرایی و ماندن از تحولات زمان و عدم درک این تحولات می باشد.
وی افزود: خطر دیگری که این دو جایگاه را تهدید می کند این است که این دو نهاد تحت تاثیر مکاتب جدید، از غرب به سوی جوامع جهان سوم سرازیر مي شوند.
عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز با بیان اینکه دانشگاه ها با وجود اینکه بسیاری خطر غرب گرایی و غرب زدگی را برای آن مطرح می کنند؛ اما تحجر و واپس گرایی و ماندن در تئوری های کهنه و از رده خارج شده و عدم درک صحیح جهان و علم به معنای واقعی بیشتر از حوزه آن را تهدید می کند.
پوریزدان پرست با اشاره به مثالی در باب این موضوع گفت: یک فرد دانشگاهی که هنوز در تار عنکبوتی تئوری های فروید و داروین و تئوری های مشابه در رشته های علوم انسانی گرفتار شده و قدرت نوسازی و نواندیشی و نوگرایی را از دست داده و توان اندیشیدن و نوآوری را به فراموشی سپرده و به ترجمه تئوری های غربی دلخوش کرده، و آنها را چشم بسته پذیرفته است و هیچ خللی در آنها را برنمی تابد؛ در حقیقت دست افرادی را که در حوزه های اسلامی حضور دارند و به تحجر شهرت یافته اند، از پشت بسته است و متحجرتر از هر متحجری می باشد و این یک خطر بزرگ برای اندیشه و علم و خرد در جامعه می باشد.
وي گفت: برخی جریانات سیاسی که در دانشگاه ها ادعای مقابله با نهضت جمهوری اسلامی و اندیشه و خط امام را دارند و رهبران آنها ادعای تفکر و نواندیشی و نوآوری در علوم انسانی دارند، اینک در پناه بیگانگان و همراه با آنان به نظام جمهوری اسلامی می تازند، اینها از جمله متحجرترین جریانات فکری جهان اسلامی می باشند.
استاد دانشگاه شیراز در ادامه با اشاره به نقش این دو نهاد مقدس در مدیریت افکار عمومی گفت: قبل از انقلاب دشمنان جهان خوار ملت ایران تلاش كرده بودند که این دو قشر جامعه را از هم جدا کرده و دربهای تفاهم میان این دو قشر را بسته و قفل نگه دارند و حتی بین آنها دشمنی و کینه و بدبینی ایجاد كنند و به این وسیله مغزهای متفکر جامعه را از صحنه بیرون کرده و از کار بیندازند و عوامل خود را به نام روشنفکر و متفکر و سیاستمدار و آگاه به زمان به عنوان رهبران فکری جامعه مطرح كنند و بنیان علم و فرهنگ و خرد در جامعه ما را منهدم، و بدین وسیله تسلط خود را بر این جامعه بی بنیان تداوم بخشند.
پوریزدان پرست تصریح کرد: یکی از بزرگترین توفیقات امام (ره) و یاران ایشان مانند آیت الله مطهری، آیت الله بهشتی و آیت الله مفتح این بود که توانستند بین دو قشر دانشگاهی و حوزوی تفاهم پایداری به وجود آورند و بدین وسیله حوزه را به صحن جامعه و دانشگاه آورده و دانشگاه را به خدمت کشور، ملت و انقلاب اسلامی کشاندند.
وی بیان داشت: به صورتی که بزرگان دفاع مقدس اکثرشان دانشگاهیان بودند و همین افراد دانشگاهی بودند که به خاطر خدمت به ملت ایران اقدام به تشکیل جهاد سازندگی کردند و اینک نیز همین دانشگاهیان کشور هستند که برای پیشرفت دفاعی و علمی و فنی کشور بیشترین خدمت را انجام می دهند؛ به صورتی که دشمنان دست به ترور و حذف فیزیکی آنها زدند که نمونه آن شهید دکتر شهریاری و شهید علیمحمدی است.
دانشجوی فعال در تسخیر لانه جاسوسی آمریکا با توجه به اینکه وحدت این دو قشر علاوه بر پیشرفت انقلاب اسلامی استقلال در حوزه های فرهنگی، عقیدتی و سیاسی را به دنبال دارد، گفت: ترور و حذف فیزیکی کسانی که نقش اساسی در ایجاد این تفاهم و وحدت دو قشر دارند، از اولین برنامه های دشمن است که می توان از شهادت آیت الله مطهری، آیت الله بهشتی و آیت الله مفتح را که بدست عمال آمریکا به شهادت رسیدند، نام برد.