انتقاد شديد يك روزنامه نگار اصلاح طلب از سكوت همفكرانش درباره فجايع غزه
به گزارش گروه سياسي «شبكه خبر دانشجو»، مسيح علي نژاد در مطلبي با عنوان «غم غزه و غمزه غرب» نوشته است: اين روزها كه اسرائيلي‌ها با ريختن بمب‌هايشان بر سر شهروندان عادي و غيرنظامي غزه، دارند فخر و توان نظامي خود را به رخ جهان مي‌كشند از گوشه و كنار، هذيان‌هايي شنيده مي‌شود كه بي‌شك بايد از تب تندي سرچشمه گرفته باشد.
اين روزنامه نگار اصلاح طلب ادامه مي دهد: اين همه غمزه غرب در برابر غم غزه يك طرف و حكايت غريب بي‌تفاوتي اهالي نزديك نيز يك طرف كه بيشتر و پيش‌تر از هميشه بايد ريشه‌يابي شود؛ هذيان جمعي كه حساب حماس و ايران را از هم جدا نمي‌دانند و حمايت‌هاي ايران از حماس را دوست ندارند در برابر كشتار اخير كودكان غزه بيشتر از همه دل مي‌لرزاند، حتي بيشتر از مواضع عجيب و غريب مقامات آمريكايي در حال وداع با كاخ سفيد.
وي افزوده است: معمولا اينگونه است؛ هميشه بيشتر از كساني دلت مي‌گيرد كه بدي كردن و يا در برابر بدي سكوت كردن با قواره و قيمت شعارهايشان همخواني ندارد؛ مثل سكوت سنگين و درك ناشدني باراك حسين اوباما كه براي روزنامه‌نگارهاي آزادانديش‌تر غربي زخم‌سازتر از هزار موضع تند بوش و همراهانش است و در نشريات انگليسي نيز علا‌مت سوالي سنگين در برابر سكوت او جا خوش كرده است.
علي نژاد با بيان اينكه اينك رسالت ما است تا يك علا‌مت سوال كوچك در برابر جمعي از جامعه كه منتقد مواضع دولت هستند قرار دهيم و بپرسيم آيا انتقاد به سياست‌هاي دولت در تمام اين سال‌ها كافي است تا مهر سكوت و يا بعضا طعنه‌اي بر جسدهاي به زمين مانده خواهران و برادرانمان در غزه بزنيم و بگوييم خودمان درد به اندازه كافي براي گريستن داريم؟ نوشته است: نمي‌شود به دليل اينكه حمايت از فلسطين در اين سال‌ها بعد رسمي و دولتي يافته است، اين روزها شاهد بود كه جمع ناراضي و منتقد به شيوه‌هاي كمك‌رساني دولت ايران، سر در كت و كلا‌ه فرو برند و اگر هم كسي ندا داد كه غزه چشم ياري به جامعه جهاني دوخته است، همه زخم‌ها و دلخوري‌هاي اين سال‌ها را بر رخ كشند.
اين روزنامه نگار اصلاح طلب با اشاره به اينكه تحريم محصولا‌تي كه اسرائيل در كشورهاي غربي بازار داغي براي فروش آن دارد، اين روزها نه توسط دولت‌هاي غربي بلكه توسط مردم عادي توصيه مي‌شود، افزوده است: بر سردر مغازه‌هاي بزرگ اسرائيلي مثل «ماركس اند اكسپنسر» دختر جواني با يك بلندگوي دستي مي‌ايستد و با احترام اما احساس همدردي مثال‌زدني مردم را دعوت مي‌كند تا تنها دقايقي پيش از خريد از اين مغازه بزرگ اسرائيلي به حرف‌هايش گوش دهند؛ سايت‌ها و وبلا‌گ‌ها باركدهاي كالا‌هاي اسرائيلي را در معرض اطلا‌ع مخاطبان خود قرار مي‌دهند تا اين محصولا‌ت را از سبدهاي خريد خود بيرون بكشند.
وي در پايان نوشته است: گام كوچكي است، اما رفته‌رفته موجي برمي‌انگيزد و در كوچه‌ها و خيابان‌ها و خانه‌ها زمزمه درمي‌گيرد كه حتي اگر دولت‌هاي غربي اسرائيل را حمايت مي‌كنند، مردم خودشان از طريق گفت‌وگو ديگران را متقاعد كنند كه شركت‌هاي توليدي بي‌شمار اسرائيلي به واسطه آنان بايكوت شود تا شايد آنان كه نگران كودكان و مردمان بي‌گناه فلسطيني هستند حداقل در كمك به اقتصاد اسرائيل سهمي نداشته باشند؛ اين همراهي خودجوش را كه مي‌بيني همان گاه است كه دلت مي‌گيرد از رفتار آنان كه ظاهرا در فصل سرد سياست تب كرده‌اند و مدام و مكرر هذيان مي‌گويند./انتهاي پيام/