بنده‌ای که روزگارش به او پشت کرده اینگونه تو را می خواند...

گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ کتاب صحیفۀ سجادیه مهجور است. جمله ای که دیگر تکراری شده است اما کمتر به آن وقعی می نهیم. شاید از این جهت است که به گفتن همین جمله بسنده کرده ایم و گمان می کنیم با همین یک جمله فرهنگ سازی درستی در این زمینه داشته ایم.

 

هیچ گاه همانند نهج البلاغه به آن نپرداخته ایم. حتی بسیاری خطبه ها و ادعیۀ دیگر را به مسابقه گذاشتیم تا شاید مردم را به خواندن آن ها ترغیب کنیم. انگار نه انگار که صحیفۀ سجادیه را امام زمان (عج) توصیه فرموده اند.

 

اما شاید فرهنگ سازی تنها به این نباشد که مسابقه بگذاریم. احتمالاً اگر مردم برخی ادعیه را بخوانند و لذت آن را با جانشان بچشند، نسبت به خواندن باقی ادعیه ترغیب می شوند. به همین منظور دعای دوازدهم از کتاب صحیفۀ سجادیه را خدمتتان عرضه می کنیم که از زیبا ترین این دعاهاست.

 

 

1- خدایا، سه خصلت مرا از سؤال به درگاهت منع می‌کند و یک خصلت مرا به آن وا می‌دارد.

 

2- امری که به آن فرمان دادی و من در انجام آن درنگ کردم و نهیی که از آن جلوگیری کردی و من به سوی آن شتافتم و نعمتی که به من ارزانی داشتی و من در سپاسگزاریش کوتاهی نمودم، مرا (از سؤال به درگاهت) باز می‌دارد.

 

3- و فضل و احسان تو بر کسی که رو به سوی تو کرده و با گمان‌ نیک به سوی تو آمده است مرا به سؤال از درگاهت وا می دارد؛ زیرا همه احسان‌های تو، بخشش و تفضل است و همه نعمت‌های تو ابتدایی است.

 

4- پس اینک، ای خدای من، من به درگاه گرامی تو بسان فرمانبردار خوار ایستاده‌ام و با شرمندگی همچون محتاج عیال‌مند درخواست می‌کنم.

 

5- اعتراف می‌کنم به اینکه جز با خودداری از معصیت تو در هنگام احسانت، تسلیم تو نشده‌ام و در هیچ حالی بدون منت و احسان تو نبوده‌ام.

 

6- پس ای پروردگار من، آیا اقرار من در پیشگاه تو به بدی آنچه انجام داده‌‌ام، سودی خواهد بخشید؟ و آیا اعتراف من در درگاهت به زشتی آنچه مرتکب شده‌ام نجاتم خواهد داد؟ یا آنکه در این مقام دشمنی خود را برایم فرض کرده‌ای؟ یا هنگام دعای من، دشمنی تو همراه من بوده است؟

 

7- پاک و منزهی، هرگز از تو نومید نمی‌شوم و حال آنکه تو در توبه را برویم گشوده‌ای، بلکه می‌گویم: گفتار بنده خواری که به خود ستم کرده وحرمت پروردگارش را کم شمرده است.

 

8- بنده‌ای که گناهانش بزرگ و رو به فزونی است و روزگارش به او پشت کرده و از او برگشته است. سرانجام ببیند زمان کار گذشته و عمر به پایان رسیده و یقین کند که در برابر تو چاره‌ای ندارد و گریزگاهی برایش نیست، به وسیله توبه به تو رو آورد و توبه را برای تو خالص کند، آنگاه با دلی پاک و پاکیزه به سوی تو برخیزد و با صدای تغییر یافته به آرامی تو را بخواند.

 

9- در حالی که برای تو تواضع کرده و سر فرود آورده و سر به زیر افکنده و کج شده و ترس پاهایش را به لرزه انداخته و اشک چهره‌اش را فرا گرفته است، ترا چنین می‌خواند: ای مهربانترین مهربانان و ای بخشنده‌ترین که رحمت جویان همواره رو به سوی او دارند.

 

و ای مهربانترین کسی که آمرزش خواهان گرد او در طوافند و ای آنکه بخشش او از کیفرش بیشتر است  و ای آنکه خشنودی او از خشمش افزونتر است.

 

10- و ای آنکه با گذشت نیک خویش، سزاوار حمد و ثنای آفریدگان گردیده، و ای آنکه بندگانش را به پذیرفتن توبه عادت داده، و ای آنکه گناه و تباهی بندگان را با توبه اصلاح کرده و ای آنکه با کار اندک ایشان خشنود گشته و ای آنکه کار اندک بندگان را پاداش فراوان داده، و ای آنکه اجابت دعای ایشان را ضمانت کرده، و ای آنکه از روی احسان خویش وعده پاداش نیک به بندگان را داده.

 

11- من گناهکارتر از آنکه معصیت تو کرده و او را آمرزیده‌ای نیستم و نکوهیده‌تر از کسی که به پیشگاه تو عذر تقصیر آورده و عذرش را پذیرفته‌ای نیستم، و ستمکارتر از کسی که به درگاه تو توبه کرده و به سوی او بازگشتی نیستم.

 

12- در این مقام که هستم به سوی تو باز می گردم و توبه می‌کنم، توبه کسی که از کرده‌های خود پشیمان، از اندوخته‌های خود بیمناک و از آنچه در آن گرفتار شده شرمنده است.

 

13- می‌داند که بخشش گناه بزرگ برای تو کار سنگینی نیست و گذشت از معصیت فراوان بر تو دشوار نیست و تحمل جنایات زشت بر تو گران نمی‌باشد، و محبوبترین بندگان در پیشگاه تو کسی است که بر تو سرکشی نکند و از اصرار برگناه اجتناب ورزد و همواره طلب آمرزش کند.

 

14- من در پیشگاه تو از سرکشی بیزاری می‌جویم و از اینکه در گناه و سرکشی اصرار کنم به تو پناه می‌برم و به خاطر کوتاهی و قصوری که روا داشتم از تو آمرزش می‌خواهم و بر کارهایی عبادات و طاعات که از انجام آن ناتوانم از تو یاری می‌طلبم.

  

15- پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست، و آنچه از حقوق تو بر من واجب است بر من ببخش، و از آنچه از جانب تو سزاوار آنم معافم دار و از آنچه زشت‌کاران از آن بیمناکند پناهم ده، زیرا تو می‌توانی ببخشی و آمرزش تو مورد امید است، تو به گذشت، شهرت داری، برای خواسته من، غیر از تو هیچ پاسخی نیست و برای گناه من، غیر از تو بخشنده‌ای نیست. تو از همه عیب‌ها پاک و دور هستی.

  

16- و من برخودم جز از تو نمی‌ترسم؛ زیرا تو شایسته آن هستی که از تو بترسند و سزاوار آن هستی که دیگران را ببخشایی، بر محمد و آل محمد درود فرست. و حاجتم را روا کن و خواسته‌ام را برآور و گناهم را ببخش و مرا از ترس، ایمن گردان زیرا تو به هر چیز توانایی برآوردن آنچه خواستم بر تو آسان است، دعایم را مستجاب کن ای پروردگار جهانیان.