به گزارش گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، نام خرمشهر ناخودآگاه آدم را یاد «ممد» می‌اندازد که نبود تا ببیند شهر آزاد گشته و خون یارانش پرثمر گشته است.
«ممد» به هنگام «کاشت» بذر فتح را پاشید و فرماندهی «داشت» را برعهده داشت و اگر او نبود، برداشتن هم نبود اما... اما «برنداشت»!؟ نبود موقع «برداشت»... نبود!
سردار سپاه اسلام شهید محمد جهان‌آرا، فرمانده شجاع سپاه خرمشهر را مردم از زمان شاه می‌شناختند که با وجود سن کم، ساواک خرمشهر را بیچاره کرده بود. همه جا اثری از او و ردپای او بود اما برای یافتنش دربه‌در بودند و وقتی به او رسیدند که با صدها محمد جهان آرای جوان، انقلابی و پای در رکاب امام خمینی (ره) رو به رو بودند. صدها پرورش یافته‌ی محمد جهان آرا در خرمشهر.
اما مردم قدر «ممد» را از تابستان 59 فهمیدند که بوی فتنه و آتش‌افروزی دشمن بعثی علیه امام وطن را شنید و تک و دست تنها، جوانان را بسیج کرد که «چه باید کرد؟» و همه دیدند که چه کرد! خودش که با قهقهه‌های مستانه‌اش و در شادی وصلش نزد پروردگارش صاحب رزق بود، اگر چه موقع «برداشت» در کنار یارانش نبود اما در «جنات النعیم» شاهد فتح بود.... و الان، مردم قدردان «ممد» اند.
کتاب «مردی که سایه نداشت» تألیف سهیلا عبدالحسینی از گروه دانستنی های انقلاب اسلامی برای جوانان است که در سه بخش و به زبان ساده به زندگانی و مبارزات شهید محمد جهان آرا می پردازد.
ارسال نظرات