به گزارش گروه علمی «خبرگزاری دانشجو»، غلامرضا خواجه سروی معاون فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم درباره موضوع بازنشستگی اعضای هیئت علمی و نحوه اجرای آن افزود: آنچه که در آئیننامه جدید بازنشستگی اعضای هیئت علمی قابل توجه است، رویکرد واضح و غیر قابل تفسیر و تعبیر آن و نحوه مواجهه انبساطی و تسهیل گرانه روح حاکم بر آن است.
وی بیان داشت: نکته مهم این است که توجه شود سن بازنشستگی در این آئیننامه نسبت به آئیننامه قبلی افزایش داشته و به این ترتیب، به صورتی کاملاً مشخص دوره ماندگاری رسمی اعضای هیئت علمی در دانشگاه‌ها بیشتر شده است.
معاون فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم همچنین به چگونگی ارتباط اساتید بازنشسته با دانشگاه اشاره کرد و گفت: هیچ قانون رسمی استفاده از خدمات علمی و پژوهشی اساتید بازنشسته را منع نمی‌کند و کماکان ظرفیت‌ها و مجوزهای لازم برای استفاده از دانش و تجربه آنان در قالب قوانین و مقررات جاری در دانشگاه‌ها وجود دارد.
خواجه سروی افزود: رویکرد عملی و نگاه مدیریت آموزش عالی به این موضوع هم خود گواه دیگری است بر اینکه دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی می‌توانند در چارچوب ضوابط و مقررات موجود نسبت به استفاده از تجارب علمی اساتید بازنشسته اقدام کنند.
این مقام مسوول با بیان اینکه موضوع یا مسئله تداوم حضور علمی و آموزشی اساتید بازنشسته در دانشگاه‌ها، یک سنت جا افتاده و مرسوم است، گفت: وزارت علوم نه تنها منعی در این زمینه ایجاد نکرده، بلکه مشوق آن و تسهیل کننده زمینه‌های لازم و بیشتر برای هرچه بهتر تداوم یافتن این سنت حسنه شده است.
معاون فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم تصریح کرد: آنچه که باید عنایت ویژه بدان داشته باشیم، آن است که به صورتی چند برابر نسبت به اساتید بازنشسته، اعضاء هیئت علمی جوان و کارآمد دیگری جذب دانشگاه‌ها می‌شوند.
خواجه سروی در بخش دیگری از سخنان خود استفاده از اساتید جوان را عامل نشاط علمی دانشگاه‌ها عنوان کرد و گفت: در صورتی که با دیدی جامع و به دور از هیاهو و جنجال‌های غیر علمی به این موضوع نگاه کنیم متوجه خواهیم شد که در مجموع از ظرفیت و تجربه متمرکز اعضاء هیئت علمی در اختیار دانشگاه‌ها، نه تنها چیزی کسر نمی‌شود، بلکه بدان افزوده می‌شود.
وی افزود: مجسم کنید که در کنار اساتیدی که به صورتی کم تعداد و آنهم طبق ضوابط و به دور از چالش، بازنشسته می‌شوند، اساتیدی جوان و پرانگیزه برای خدمت قرار می‌گیرند و من معتقدم چنین شرایطی در حال بروز و ظهور است که خواهد توانست نشاط و تحرک علمی دانشگاه‌ها را افزون بر آنچه که هست، افزایش دهد.