309 روز از سال «تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی» گذشت؛ چه کرده‌ایم؟ + عکس

گروه اقتصادی «خبرگزاری دانشجو»؛ 309 روز از سال گذشت و در ماه های پایانی سال 91 به سر می بریم. سالی که به واسطه نامگذاری آن توسط مقام معظم رهبری قرار بود تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی در اولویت سیاست های ما قرار بگیرد. حال با نزدیک شدن به روزهای پایانی سال تا چه میزان توانستیم در این راستا موفق باشیم، آیا توانستیم با کاهش کالاهای وارداتی که در داخل نیز تولید می شوند از تولید کنندگان حمایت کنیم و آیا توانستیم خرید کالاهای ایرانی که مشابه خارجی دارند را به یک فرهنگ عمومی تبدیل کنیم. به راستی نیروی کار ایرانی توانسته است در این سال که بنا داشتیم از آن حمایت کنیم وضعیت معیشتی خود را بهبود بخشد؟

شاید بتوان گفت در این چند ماه که از سال گذشته است محسوس ترین اقدام در راستای تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی تغییر سربرگ نامه های سازمان ها، ارگان ها،  نهادها و ادارات دولتی و به کار بردن جمله «تولید ملی،  حمایت از کار و سرمایه ایرانی» به جای «جهاد اقتصادی» است این موفق ترین و کامل ترین اقدام ادارات و سازمان ها بود.

هنگامی که به اخبار، صحبت های کارشناسان و نمایندگان مجلس توجه می شود می توان فهمید که وضعیت تولید در سالی که در ماه های پایانی آن بسر می بریم آنچنان تعریفی ندارد. اجرای قانون هدفمندی یارانه ها اگر چه مزایای بزرگی در بخش حامل های انرژی و ... داشت اما بر تولید کشور فشار وارد کرد و آنرا با مشکلاتی روبرو کرد. بالا رفتن هزینه های تولید سبب افزایش قیمت کالاها شد و این افزایش قیمت توانایی رقابت را از محصولات وطنی گرفت و سبب شد محصولات خارجی در ویترین مغازه ها خودنمایی کنند.

پرداخت نشدن یارانه سهم تولید نقش زیادی در این ماجرا ایفا کرد و شاید بتوانیم بگویم که هدفمندی یارانه ها ضربه سنگینی را به تولید داخلی وارد کرد.

مشکلات بخش تولید به طور مستقیم بر روی نیروی کار ایرانی نیز تاثیر گذار بود، از یک سو ترس از اخراج شدن و کاهش تقاضای نیروی کار از سمت کارفرمایان و از سوی دیگر افزایش قیمت ها و در نهایت بالارفتن تورم سبب لطمه خوردن وضعیت معیشتی کارگران شد.

تبیلغ کالاهای خارجی همچنان بر بیلبوردها خودنمایی می کند

در ابتدای سال بیشتر سازمان ها برای تحقق شعار سال هر کدام برنامه های بلند بالایی را اعلام کردند که شاید به جرات بتوان گفت که بخش اعظمی از آن احساسی و برای نمایان کردن نام آن سازمان و یا ارگان بود.

«حذف تبلیغات خارجی از سطح شهر تهران»؛ این یکی از نام آشنا ترین تیتر های اخبار در روزهای ابتدایی سال بود. شورای محترم شهر تهران و شهردار این کلان شهر بارها و بارها در بخش های مختلف خبری عنوان کردند که تبلیغات کالاهای خارجی از سطح شهر تهران جمع آوری می شود و در مقابل بیلبوردها و مکان های تبلیغاتی در این شهر با قیمت پایین تر در اختیار تولید کنندگان کالاهای داخلی قرار می گیرد.

«به عمل کار برآید، به سخن رانی نیست»، این مصداق بارز اقدام شورای شهر تهران در زمینه تبلیغات سطح شهر تهران بود، چرا که اگر چند خیابان را از ابتدا تا انتها طی کنید متوجه خواهید شد که تبلیغات خارجی جایی برای تبلیغات داخلی باقی نگذاشته است و هماند سال های گذشته محصولات خارجی بر بیلبوردهای سطح شهر خودنمایی می کنند.

افزون بر این موضوع در زمان کلنگ زنی هر پروژه‌ی عمرانی، یادآوری می‌شود که این پروژه در راستای «تولید ملی،  حمایت از کار و سرمایه ایرانی» طرح و برنامه ریزی شده و یا حتی طرح‌ها و پروژه‌هایی که سال‌ها پیش آغاز شده و قرار به افتتاح آن است، در راستای «تولید ملی،  حمایت از کار و سرمایه ایرانی» افتتاح می‌شوند. این قبیل کارها، مهم‌ترین اقدام‌های صورت گرفته در راستای شعار سال بوده و به نظر نمی‌رسد که تا کنون حتی راهکار عملیاتی مناسبی برای مشخص کردن مؤلفه‌های «تولید ملی،  حمایت از کار و سرمایه ایرانی» نیز اعلام شده باشد.

اما در مقابل در بخش همایش و مقاله و تحقیق بیشتر سازمان ها و ارگان ها سنگ تمام گذاشته اند، در طول این 11 ماه، ده ها و شاید صدها همایش با موضوع «تولید ملی،  حمایت از کار و سرمایه ایرانی» برگزار شده است و هزاران مقاله و تحقیق نیز برای این همایش ها ارسال شده است اما همانند همیشه، این همایش ها تنها همایش بوده است و بس. خروجی عملیاتی چندانی ندارند و تنها هزینه ای بالا برای آن صرف می شود که در انتها نیز به کتابچه ای خلاصه می شود.

اما حال به دنیای واقعی بر می گردیم. در واقعیت در سالی که در ماه های انتهایی آن قرار داریم چه اتفاقی برای «تولید ملی، کار و سرمایه ایرانی» رخ داده است.

واردات کالاها افزایش یافته است. حتی آن کالاهایی که در داخل تولید می شود، شاید غیر قابل باور باشد که زین اسب و قلاده سگ نیز به کشور وارد شده است.

تبلیغات محیطی در سطح شهرها اللخصوص شهر تهران همچنان به تبلیغ کالاهای خارجی اختصاص دارد.

تولید کنندگان داخلی به دلیل بالا رفتن هزینه ها توان رقابت با کالاهای خارجی را ندارند.

برای پایین آوردن قیمت ها تعرفه واردات برخی کالاها کاهش یافته تا وارد کنندگان بتوانند کالاها را راحتر وارزانتر وارد کنند.

سطح زندگی و معیشت کارگران با بالا رفتن قیمت ها کاهش یافته است.

و ...

این زنگ خطر برای مسئولین کشور وجود دارد که سال به پایان برسد و اگر مردم از آنها گزارش اقداماتشان را در ارتباط با شعار سال جویا شوند نتوانند پاسخی مناسب ارائه دهند. انتظار می رفت و می رود که همه دستگاه‌ها در جهت تحقق عینی شعار سال بکوشند و در پایان سال شاهد کارنامه‌ای رضایت‌بخش از همه ارگان‌ها و نهادها باشیم تا راه رسیدن به اهداف چشم‌انداز 20 ساله نظام اسلامی و دهه ‌پیشرفت و عدالت را هموار تر کنیم.