به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، محمد سرشار، مدیرکل حوزه هنری استان تهران در نشست خبری جایزه هنری «ادب و هدایت» متنی را خواند که در ذیل آمده است:
برگزاری جایزه هنری «ادب و هدایت» یکی دیگر از گام‌های همکاری حوزه هنری استان تهران و اتاق بازرگانی، صنایع و معادن و کشاورزی ایران است؛ این همراهی نتیجه فهمی مشترک از تحلیل محیط جهانی و منطقه‌ای کنونی ایران است.
هجمه فرهنگی و هجمه اقتصادی استکبار جهانی به کشورمان، این بار نخبگان و جوانان این مرز و بوم را به مقاومت فرهنگی و مقاومت اقتصادی واداشته و این عرصه‌های جدید، شعار پرغنای «جنگ، کار، پیروزی» را پرتلالوتر ساخته؛ امید این است که به اراده خداوند، با پیوند هدفمند فرهنگ و اقتصاد، به گذر کشتی جمهوری اسلامی ایران از این تنگه تاریخی کمکی بشود.
اما حضور در اتاق بازرگانی و در کنار رسانه‌نگاران فرصتی کوتاه را در اختیار بنده می‌گذارد تا از مسئولیت متقابل عرصه فرهنگ و عرصه اقتصاد سخن بگویم؛ هر چند که به دلیل حضور در این فضای اقتصادی، بیشتر توجهم به فعالان اقتصادی خواهد بود.
مفهوم مسئولیت اجتماعی سرمایه‌داران و فعالان اقتصادی، مفهومی است که چندین دهه ذهن اندیشمندان و پژوهشگران و مدیران را به خود مشغول کرده و در کشور ما نیز سابقه‌ای کهن دارد، اما اینک در دهه 90 باید از مفهوم مسئولیت فرهنگی فعالان اقتصادی سخن گفت.
همین امروز، برخی تولیدکنندگان ایرانی بستنی تولید خود را با تصویری از بن تن، روانه بازار می‌سازند و بسته‌های پاستیل خود را با طرح اسکری میکس به فروش می‌رسانند و بر پشت خودروهای ملی خود نام‌های فارسی را با حروف انگلیسی حک می‌کنند و کیف‌ها و لوازم التحریر ساخت ایران را با تصاویری از باربی می‌آرایند.
هر کدام از ما چنین نمونه‌هایی را در خاطر خود داریم؛ این نابهنجاری فرهنگی نشان می‌دهد که برخی از فعالان اقتصادی، به کارکردهای فرهنگی فعالیت خود توجه کافی ندارند.
آیا شرکتی که برای مکالمه‌های نیمه شبی مشترکان خود تخفیف‌های ویژه قائل می‌شود، درباره تاثیر این اقدام بر تقویت یا تزلزل خانواده مطالعه‌ای علمی انجام داده است؟ آیا انبوه‌سازی که هزاران نفر را خانه‌دار کرده، از ابتدا برای پاسخگویی به نیازهای فرهنگی آنان، مسجد و کتابخانه و تالار نمایشی را ساخته است؟
این دغدغه‌های فرهنگی نسبت به فعالیت‌های اقتصادی در قالب مفهومی به نام مسئولیت فرهنگی قابل تعریف است که یکی از اجزای آن مسئله پیوست نگاری فرهنگی است.
مسئولیت فرهنگی اقتصادی منحصر به حمایت آنان از تولید کتاب و فیلم و تئاتر و موسیقی نیست، بلکه مهم تر از اینها به تاثیرات فرهنگی فعالیت اقتصادی بر فرهنگ عامه می پردازد. این دغدغه مسئله ای است که باید به هم اندیشی فعالان اقتصادی و فرهنگی بینجامد تا نتیجه آن در زندگی روزمره مردم مشاهده گردد و من خداوند را شاکرم که این دغدغه در مسئولان بلندپایه این نهاد مهم اقتصادی وجود دارد.
درباره مسئولیت اهالی فرهنگ نسبت به عرصه اقتصاد باید در فرصت مناسب تری صحبت کنیم، اما کوتاه سخن اینکه اگر پیشگامان عرصه جهاد نظامی، اینک نورچشمان ما هستند و زندگی آنان سرمشق جوانان ماست، باید در عرصه جهاد اقتصادی نیز پیشگامان آن را بشناسیم و زندگی آنان را با ابزار هنر سرمشق جوانان قرار دهیم.
این بدیهی است که در فرهنگ دینی ما کسب روزی حلال همتراز جهاد در راه خدا دانسته شده و خود پیشوایان شیعه به فعالیت‌های اقتصادی اشتغال داشته‌اند؛ با این رویکرد باید نگاه کلیشه‌ای به کسب و کار را دور بریزیم.
به فیلم‌های تازه تولید شده همین امسال نگاهی بیندازید، به نظر حقیر، نمایش شخصیت مرد بازاری بیوه‌ای که به دنبال ازدواج با دختری جوان و خوش آب و رنگ است نه کمکی به مقاومت اقتصادی ما می‌کند و نه باری را از دوش فرهنگ ما در مقاومت فرهنگی‌اش برمی‌دارد.
امیدوارم حوزه هنری استان تهران در کنار اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران یکی از عمل‌کنندگان به شعار مقدس «جنگ، کار، پیروزی» از طریق هم‌افزایی فعالیت فرهنگی و فعالیت اقتصادی باشد.
ارسال نظرات