شناخت قرآن دل پاک و آیینه سان می‌خواهد
به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از مشهد، رضا اشرف زاده شب گذشته در هم اندیشی علمی فرهیختگان حوزه و دانشگاه در دانشگاه آزاد مشهد تصریح کرد: عرب در عصر جاهلیت به دو چیز فخر می فروخت و آن دو شمشیر و شعر بودند و کلام عرب در زمان خود برجسته ترین و رساترین کلام بود.
وی افزود: زمانی که پیامبر (ص) آیات الهی را بر این قوم می خواند بدون اینکه بتوانند علم خود را به معرض تماشا بگذارند و مقاومت کنند، این آیات در آنان اثر کرد، البته در آن دوره مفسرانی بودند که قرآن را تفسیر می کردند و در اختیار مردم می گذاشتند.
معاون آموزشی دانشگاه آزاد مشهد ادامه داد: تا دوره ای ائمه (ع) آیات را تفسیر می کردند، اما بعد از آن، قرآن مغفول ماند و شیعه کمتر به تفاسیر دسترسی داشت؛ تا سال 261 هجری اگر هم تفسیری وجود داشت بیشتر عربی بود و مفسران آن بیشتر دست نشانده بنی امیه و بنی عباس بودند، سرانجام از قرن سوم مفسرانی پیدا شدند که قرآن را برای فارسی زبانان لفظ به لفظ تفسیر می کردند.
اشرف زاده تصریح کرد: اولین تفسیر نگاشته شده به نام تفسیر طبری در قرن چهارم در هفت مجلد بود و یکی از برجسته ترین تفسیرهای فارسی نیز تفسیر ابوالفتوح رازی در 20 جلد می باشد که منبع غنی از کلمات و جملات حضرت علی و ائمه (ع) می باشد.
وی گفت: از زمانی که قرآن ارائه شد علوم 16 گانه ادبی بر اساس قرآن به وجود آمد، به طوری که اگر قرآن نبود این علوم به وجود نمی‌آمد.
راز جاودانگی قرآن جامعیت آن است
حجت الاسلام ترابی، مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه های خراسان رضوی نیز در این نشست با اشاره به برگزاری کنگره بین المللی قرآن، این کنگره را افتخاری برای دانشگاه آزاد دانست و گفت: راز جاودانگی قرآن عربیت و فصاحت صرف نیست، بلکه علاوه بر اینها جامعیت نیز دارد؛ به این معنا که جوابگوی نیازهای متنوع مردم جهان در همه دوره‌ها و زمان‌هاست.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه جوشش ذهنی در این خصوص کمتر شده، باید در زمینه قرآن تولید داشته باشیم تا مغفول نماند و جامعیت آن را نشان دهیم.
ترابی با اشاره به اینکه زمانی شیعیان در تفسیر پیشتاز بودند، تصریح کرد: در قرون اخیر کمتر توفیقی برای تفسیر قرآن داشته ایم و دلها با قرآن بیگانه شده است.
وی در پایان گفت: آن مقدار که خلق به دنبال بهار طبیعت است کمتر به فکر بهار دل می باشد و آن مقدار که در مسائل علمی کار شده در قرآن کار نشده، این در حالی است که سودمندترین داستان ها و اخبار گذشته و آینده در قرآن موجود است و باید از آن بهره گرفت.