به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو» مسعود فراستی عصر امروز در بیستمین سالگرد شهادت شهید آوینی گفت: یک چیزی به نام جبهه است و اهل جبهه هم میروند تا جبهه را پیدا کنند ولی بلد بودن دیدن، شروع فیلم است.
وی افزود: مرتضی به درستی از تکنیک حرف میزند و کار او فرم را شامل میشود و میگوید تکنیک اهمیت بیشتری از محتوا دارد به نظر من در کارهای آوینی این فرم است که به محتوا اجازه ورود میدهد و آن را ایجاد میکند این فرم هم شامل نگاه و جوشش یک نگاه است سوال این است که لحن یک اثر از کجا میآید این فرم اصلا مقوله فنی نیست و این فرم بعد از فن و تکنیک اتفاق میافتد در واقع این فرم را تنها میشود با زیستن در آن لحظات درک کرد.
فراستی اضافه کرد: آنچه که در این دنیا با آن مواجه هستیم از طریق فرم میآید و از این طریق صورت میپذیرد و معنا خارج از صورت در هیچ لحظهای اتفاق نمیافتد.
این منتقد سینما افزود: حرفها اگر فرم نگیرد حرف نیست فرم میتواند موضوع و مفهوم را به محتوا تبدیل کند جنگ ایران و عراق از زاویه دید ما تحمیلی است و مهم این است که ما این جنگ را چگونه بیان کنیم مرتضی این توانایی را داشت و مجموعه روایت فتح آدمهایی بودند که اهل جبهه هستند و دوربین را هم میفهمند چون اگر دوربین را نفهمند چیزی ضبط و منتقل نمیشود و طوری مرتضی با آنها برخورد میکرد که دوربین عضوی از اعضای بدن شده بود میتوانست ببیند و بترسد و ما هم با آن همراه میشدیم.
وی با اشاره به اینکه سوال این است که چرا مرتضی کشت و کشتار و کشتههای دشمن را نمیگیرد؟ اضافه کرد: وقتی اسراء عراقی را از جلوی دوربین عبور میدهند بهعنوان انسان نشان داده میشوند ولی دیگران آنها را حقیر نشان میدهند.
این منتقد سینما افزود: آنچه که واقعیت را منتقل میکند این واقعیت نفسالامری است که مرتضی انعکاس میدهد و واقعیت دفاع از سرزمین است و بخشی از این دفاع مربوط به زمین و بخشی نیز مربوط به آسمان است هم زمین و هم آسمان در روایت فتح دیده میشود بچههای جنگ جسمشان در زمین است و روحشان در آسمان و مستند روایت فتح تنها مستند شخصیتپرداز تاریخ سینمای ایران است.
وی افزود: مستند جنگی که شخصیتپردازی میکند را در هیچ جا نمیتوان پیدا کنیم شخصیتهای که هم فردیت دارند و هم جمعیت دارند این شناخت از فهم واقعیت زمینی و واقعیت آسمانی ناشی میشود روایت فتح واقعیت و تبلیغ این جنگ در ظاهر نیست بلکه روایت فتح تبلیغ درون اهالی جنگ است و روی دوربین به سمت درون بچههاست نه بیرون آنها.
فراستی با اشاره به اینکه نحوه نشان دادن ایستای زمان در لحظه مرگ و فیکس شدن پلان در قاب محصول اختصاصی مرتضی است و این حقیقت غیبی است که با تکنیک سینمایی نشان داده میشود گفت: روایت فتح مهمترین سند جنگ خاص دفاعی و آدمهای این جنگ است و ما برای اولین بار در روایت فتح جمعیت با هویت میبینیم نه فقط فرد با هویت ما جمعی را میبینیم که توده بیشکل نیست این جنگی است که همه همنظراند و بدون ادا و اطوار در کنار هم متحد ایستادهاند که در عین جمعیت فردیت دارند و مظلومیت و حماسه را در کنار هم میبینیم در روایت فتح هم حماسه و هم جمعیت را در کنار هم میبینیم.