به گزارش گروه اقتصادی «خبرگزاری دانشجو»، روزنامه آمریکایی واشنگتن پست طی گزارشی نوشت: در سال‌های اخیر، حرف و حدیث های فراوانی در مورد یک شرکت ایرانی واقع در شهری 70 هزار نفری در غرب آلمان زده شده است.
این کارخانه تانکرهای گاز فشار قوی تولید می کرد، اما ظاهرا مدیران آن از سوددهی شرکت راضی نبودند. سرمایه گذاران احتمالی از حمایت این شرکت دست برداشتند. ماشین آلات گران قیمت این کارخانه که برای تولید تجهیزات مورد استفاده در سانتریفیوژها و موشک ها مناسب بود، پس از شکست تلاش ها برای انتقال به ایران، بدون استفاده در این مرکز رها شده بود. اما در نهایت شرکت ام سی اس تکنولوژیز اواخر ماه گذشته، درهای کارخانه را بست.
از آن زمان تاکنون، حرف و حدیث های دیگری در مورد این کارخانه به گوش می رسد. مقامات امنیتی اروپا و کارگران سابق این کارخانه، سوالاتی را در خصوص تجهیزات پیشرفته و مواد اولیه ای که اکنون در اختیار شرکت ام سی اس است مطرح می کنند.
سوالاتی در خصوص مالکیت شرکت ام سی اس و همچنین در مورد تلاش بی نتیجه برای صدور ماشین آلات پیشرفته کارخانه به ایران، مطرح می شود.
شرکت ام سی اس هرگز به اتهام تجارت با ایران، به عنوان یک شرکت ناقض تحریم ها مطرح نشده و یکی از مالکان آن اعلام کرد که ام سی اس هیچ اقدام خلاف قانونی انجام نداده است.
یک شهروند کانادایی به نام حاجی زاده که اموال شرکت را در سال 2011 خریداری کرده می گوید: «مطمئنا ایرانی ها تمام تلاش خود را می کنند تا تحریم ها را دور بزنند، اما نه از طریق شرکت من.»
در حالی که ایران بارها بر صلح آمیز بودن فعالیت های هسته ای خود تاکید کرده است این گزارش افزود: همزمان با تلاش کشورهای غربی برای متوقف کردن فعالیت های هسته ای ایران، حرف و حدیث ها حول شرکت ام سی اس نشان دهنده مشکل بودن ردگیری انتقال تکنولوژی و مواد اولیه با کاربردهای دو منظوره به این کشور است.
ولفگانگ اشمیتز، سخنگوی اداره تحقیقات گمرک آلمان در این باره گفت: «زمانی که بحث تجهیزات دو منظوره پیش می آید، کنترل ساده از طریق بازرسی کالاها آسان نیست... ما باید اطلاعات بیشتری در مورد قرارداد و اقدامات غیر قانونی احتمالی داخل آن داشته باشیم.»
یکی از مواد اولیه دو منظور شرکت ام سی اس، فیبر کربن است که به دلیل استحکام فوق العاده بالا، مقاومت در برابر حرارت و وزن سبک، اغلب برای ساخت هواپیما و خودرو مورد استفاده قرار می گیرد. شرکت ام سی اس از فیبر کربن در ساخت تانکرهای گاز فشار قوی برای استفاده در سیستم های سی ان جی و هیدرولیک استفاده می کرد. بیش از 2 هزار و 600 تن از این ماده همچنان در این کارخانه انبار شده است.
فیبر کربن به دلیل استحکام بالا و مقاومت در برابر حرارت، ماده مورد نیاز در ساخت سانتریفیوژهای پیشرفته نیز به شمار می رود. سانتریفیوژ، دستگاه استوانه ای شکل است که با سرعتی بسیار بالا می چرخد و اورانیوم را غنی سازی می کند.
بازرسان سازمان ملل و مقامات اطلاعاتی کشورهای غربی می گویند، ایران در حال ساخت تعداد زیادی سانتریفیوژ پیشرفته است که اورانیوم را با سرعت بسیار بیشتری نسبت به نسل فعلی سانتریفیوژ ها غنی سازی می کند.
اما مقامات می گویند، ایران فیبر کربن مورد نیاز خود را از بازار سیاه تهیه می کند. با توجه به اعلام ایران مبنی بر نصب 3 هزار دستگاه سانتریفیوژ پیشرفته در تاسیسات نطنز، این احتمال وجود دارد که امسال ایران منبعی قابل توجه برای تامین مواد اولیه موردنیاز خود یافته باشد.
یک دیپلمات اروپایی که دولت متبوعش فعالیت های هسته ای ایران را زیر نظر دارد در این باره گفت: «ایرانی ها معمولا اغراق می کنند، اما آنها به طور ملموسی در حال بهتر شدن در ساخت ماشین ها هستند.» این مقام مطلع که نخواست نامش فاش شود اظهار داشت، تلاش های ایران برای خرید فیبر کربن کاملا مستند است.
حاجی زاده افزود: شرکت آلمانی روابط خود با شرکت پارس ام سی اس در ایران را کاهش داده و همکاری بین این دو شرکت تنها به یک قرارداد که در سال 2011 منعقد شده، خلاصه شده است.
شرکت پارس ام سی اس در سال2010 از سوی دولت کانادا به عنوان یکی از کمک کنندگان احتمالی به فعالیت های هسته ای ایران شناخته شد.
دو تن از کارکنان سابق شرکت گفتند مهندسان آلمانی تا دسامبر 2011 برای مشاوره دادن به شرکت پارس ام سی اس به ایران سفر می کردند. اما حاجی زاده تصریح کرد که تنها یک مهندس آلمانی به ایران سفر کرده و وظیفه وی نیز ارائه خدمات مربوط به ماشین آلات فروخته شده به شرکت پارس ام سی اس در سالیان گذشته بوده است.
حاجی زاده گفت، ام سی اس ماه گذشته به دلیل زیان 2 تا 3 میلیون دلاری در طی یک سال تعطیل شد. دیوید آلبرایت، بازرس سابق هسته ای سازمان ملل و رئیس موسسه علم و امنیت بین الملل که در زمینه برنامه ساخت تسلیحات هسته ای تحقیق می کند در این باره مدعی شد: «ایران به صورت مستمر با کمبود کالاهای دو منظوره مهم برای برنامه ساخت سانتریفیوژهای خود مواجه بوده است... دسترسی به یک شرکت خارجی می تواند منجر به دسترسی ایران به برخی از این کالاها شود.»