دعوا بر سر آمار و جوانان همچنان بیکار!

گروه اقتصادی «خبرگزاری دانشجو»؛ سید محمد مهدی موسوی؛ مسعود نیلی، اقتصاددان مطرحِ دعوت شده به برنامه پایش بر اساس نمودارهایی و با تکیه بر آمارهایی، زبان به انتقاد از وضعیت بیکاری در کشور گشود و گفت:«در سال های 85 تا 90 ، خالص اشتغال برای جمعیت انبوه متقاضی شغل که بخش قابل توجهی از آن ها را افراد تحصیل کرده تشکیل می دهند، صفر و یا نزدیک به صفر بوده است».

وی همچنین افزود: « اگر آمار مرکز آمار را مدنظر بگیریم ،سالانه 14 هزار شغل ایجاد شده که این عملاً یعنی به میزان قابل توجهی شغل ایجاد نشده و این درست در زمانی اتفاق افتاده که موج جمعیتی به مرز اشتغال رسیده است».

گفته های این اقتصاددان و استاد دانشگاه البته در روزنامه ها ، به ویژه فضای مجازی و سایت های اینترنتی بازتاب بسیار گسترده ای داشت و همین مساله، مسئولان دولتی را وادار به واکنش کرد و به طور مثال معاون توسعه اشتغال و کارآفرینی وزارت تعاون ، کار و رفاه اجتماعی در مقام پاسخ در گفتگو با ایسنا اظهار داشت: «در 8 سال گذشته ، 2/5 میلیون فرصت شغلی جدید در کشور ایجاد شده است».

ناگفته پیداست که بخش قابل توجهی از آمار مورد استناد مسئولان را باید مربوط به اشغال زایی طرح ملی و گسترده مسکن مهر دانست . به عنوان مثال یکی از دلایل مهم این که در قم میزان بیکاری بر اساس آمارهای رسمی، هنوز دو رقمی نشده و 8/9 درصد است ، ناشی از پروژه های عمرانی مقطعی همچون مسکن مهر، منوریل و ... است که طبعا این ها را نباید به عنوان اشتغال پایدار و مولد به حساب آورد.

البته انصاف اقتضا می کند که  از آن سو نیز از این نکته نیز غافل نشویم که طی مدت یادشده (عمر دولت های نهم و دهم) حدود 7 میلیون نفر به جمعیت کشور افزوده شده اند و با توجه به مشکل تحریم ها و فشارهای اقتصادی کنونی، اشتغال زایی آن هم در حد وسیع امری دشوار است.

به نظر می رسد بخشی از این جار وجنجال ها و ارایه آمارهای گوناگون، به جهت نزدیکی به انتخابات و بهره برداری جریانات و احزاب از کاستی ها و نقاط ضعف مسئولان کنونی، تا حدی طبیعی است، چنان که در گذشته نیز شاهد بوده ایم که در بزنگاه انتخابات، جریانات سیاسی از مساله اشتغال و بیکاری ، همواره علیه رقیب خود به عنوان یک حربه و ترفند جدی استفاده می کردند.

در این میان طبعاً مسئولان دولتی در پیِ دفاع از وضع موجود هستند و احیاناً گوشه چشمی هم به سیاست توجیه مشکلات دارند ، ضمن آن که در آنسوی ماجرا، گروه های رقیب نیز بعضاً ممکن است نقاط ضعف را بزرگ نمایی کنند که هر دوی این رویه ها از منظر آموزه های اسلامی ما امری نامطلوب و غیراخلاقی به شمار می آید و می بایست از آن ها اجتناب کرد.

همچنین این که اقتصاددانان و کارشناسان کشور بر حسب دلسوزی، هشدارهای لازم را بیان کنند، امر بسیار خوب و پسندیده و به تعبیری بایسته است.

در این که در شرایط کنونی ، مشکل بیکاری به ویژه در رابطه با خیل فارغ التحصیلان دانشگاهی جزو یکی دو مشکل اصلی کشور به شمار می رود، تردیدی نیست ، به ویژه وقتی بدانیم در حال حاضر چیزی در حدود 5 میلیون دانشجو در مقاطع مختلف مشغول به تحصیل هستند و علی القاعده به زودی( در بازه زمانی یک تا چهارساله) می بایست وارد بازار کار شوند.

آن چه مهم است اینکه همه کارشناسان و صاحب نظران که خود را متعهد به کشور و حل معضلات آن می دانند ، با نظرات کارشناسانه و منصفانه خویش به دنبال پیدا کردن راهکارهایی برای حل مشکل باشند و از آن سو مسئولان نیز در سایه واقع بینی و به دور از فرافکنی، ایرادات کار خود را بپذیرند و در پرتو مشورت با صاحب نظران و اهالی فن، در مقام رفع ایرادات خویش باشند ، نه این که بخواهند همچون گذشته سخن از تحقق آمارهایی بدهند که در برآوردن کرده وعده هایشان ناکام بمانند و اسباب مضحکه خلق ا... را فراهم آورند!