شهاب اسفندیاری در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، درباره ملاحظات سینما برای ورود به حوزه روحانیت گفت: در سالهای گذشته تجربیات خوبی از بازنمایی تصویر روحانیت داشتهایم؛ به طوری که فیلم «طلا و مس» و «زیر نور ماه» توانستهاند تصویر نادرستی که از این قشر در ادبیات و سینمای قبل از انقلاب ساخته شده بود را از بین ببرند.
وی ادامه داد: بعد از پیروزی انقلاب به دلیل حضور روحانیت در قدرت، حساسیتهایی نسبت به این قشر به وجود آمد و مسئولان فرهنگی علاقهای به برانگیختن این حساسیتها نداشتند؛ به همین دلیل جز چهرههای تاریخی مانند مدرس تصویری از روحانیت به عنوان عضوی از جامعه ارائه نشد.
کارگردان مستند «جهان شهریها» افزود: ورود سینما به حوزه روحانیت در سالهای اخیر مثبت بوده است، ولی باید در نظر داشته باشیم که از یک سو شخصیت معنوی و دینی کسانی که خود را صرف تبلیغ دین کردهاند، تخریب نشود و از سوی دیگر به این قشر نگاهی اهورایی و ملکوتی نداشته باشیم؛ چون در آن صورت مردم احساس میکنند، نمیتوانند با چنین شخصیتی ارتباط برقرار کنند.
اسفندیاری اضافه کرد: در بازنمایی تصویر روحانیت نباید بیش از اندازه این قشر را آسمانی نشان دهیم و از اشتباهاتی که ممکن است برخی از روحانیون داشته باشند، غافل شویم؛ قشر روحانی بخشی از جامعه ماست و باید بازنمایی شود؛ البته چگونگی بازنمایی این تصویر بسیار مهم است و نباید ایرادات روحانیون به کل جامعه روحانیت تعمیم داده شود.
وی اظهار داشت: ممکن است کسی از لباس روحانیت سوءاستفاده کند، اما در مقابل افرادی هستند که در این لباس خدمت میکنند، بنابراین باید تصویر درستی از قشر روحانیت در فیلمها ارائه شود؛ فیلم «زیر نور ماه» مصداقی از این گونه فیلمهاست که بازنمایی درستی از قشر روحانیت به تصویر کشیده است.
کارگردان مستند «جهان شهریها» گفت: در بازنماییهای تصویر روحانیت، باید به فرهنگ این قشر نیز توجه شود؛ چون روحانیت همانند سایر اقشار جامعه دارای فرهنگ، نوع پوشش، ادبیات و ویژگیهای خاص خود است؛ باید مرز بین ویژگیهای صنفی این قشر و ویژگیهای اخلاقی و دینی آن مشخص شود؛ چون شناسایی این ویژگیها در عرصه سینما بسیار مهم است.