نه چنان اتفاق ناگواری افتاده که ندانیم چه باید کرد و نه روزگار ما، کم از این اتفاقها نشان داده که گفت: «تلک الایام نداولها بین الناس».
گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ محمدحسین بدری؛ نه چنان اتفاق ناگواری افتاده که ندانیم چه باید کرد و نه روزگار ما، کم از این اتفاقها نشان داده که گفت: «تلک الایام نداولها بین الناس» (1).
میخواهید تحلیل کنید که چطور در بخش «مهربان» از آذربایجان شرقی، حسن روحانی بیشتر از بقیه رای آورده یا چرا شهردار هشت ساله تهران، نتوانسته لااقل در پایتخت، رای بهدردبخوری به دست بیاورد؟
از این کارها هم میشود کرد. اما به هرحال، شیخ مشهور به همنشینی با هاشمی رفسنجانی، کمتر از دو ماه دیگر، رییس جمهور خواهد بود.
میخواهید درباره این حرف بزنید که چرا ترکیب اعضای شورای دو شهر تهران و مشهد، با کسی که رای اول این شهرها را به دست آورده همراه نیست؟ این هم از حکمتهای نهفته در همان آیه شریفه است که خواندیم.
درباره این حرف بزنیم که چطور فقط چهار سال بعد از رای خیره کننده 24-25 میلیونی رییس جمهور فعلی، حتی یک نفر از فهرست مربوط به دوستان او راهی شورای تهران نشد؟ این هم محل توقف ما نیست که گفت: «یستدل علی ادبار الدول باربع، تضییع الاصول و التمسک بالفروع و تقدیم الاراذل و تاخیر الافاضل» (2)
معلوم است اگر کسی نه فقط در حوزه سیاست و اداره حکومت، که اگر در یک خانواده، یک کارگاه کوچک یا مغازه یا هر جای دیگری، مشغول کارهای فرعی شود و جای فضیلت را با غیر آن عوض کند، روزگار بهتری نخواهد یافت.
نه، ما کارهای مهمتری داریم. اگر هر نتیجه دیگری هم از انتخابات 24 خرداد حاصل میشد، قرار نبود طوق وزارت گردن ما بیندازند که حالا غصه نبودن آن آزارمان بدهد. خانههای ما، سالهاست در دامنه آتشفشان است.
حالا به هر تحلیلی برسید، درباره اینکه چطور نتیجه انتخابات به این سمت رفت، به کاری نمیآید. چهار سال بعد دوباره مکانیزم رای مردم و شرایطی که در آن خواهیم بود، با امروز فرق میکند، و با چهار سال قبل، و چهار سال قبل از آن.
از اینها مهمتر، تجربههای انتخابات است. خاطرههای دیدن آدمهای شگفتانگیزی که چطور بین آدمها و جریانها بندبازی میکنند و مثل آن گربه معروف چهار دست و پا روی زمین میآیند.
***
حالا دوباره ماییم و کارهای نکرده و راههای نرفته و یک فرصت چند ساله دیگر برای تقویت توانها و بازیابی آرایش تهاجمی. خیلی شرایط پیچیدهای نیست. مثل همین چهار سال و هشت سال گذشته و «هشت سال»های قبل.
که چیزی گیر آدم نمیآید، مگر از تلاشی که میکند. آینده، یعنی همین امروزی که در آن تلاش میکنید و از آن نسل جوان و جدی و مصممی است که سر یک لحظه کوتاهی ندارند، از فرصتهایی که به دست میآورند.
با این روش، هر روز، روز ماست. روز آدمهای محکم و اهل کار؛ «الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا»، آن وقت نوبت وعده خداست که «تتنزل علیهم الملائکه».
کسی که کار درستی را بر مبنای دقیقی انجام داده، سربلند است و جانش نه به افسردگی ناکامی میافتد، نه بدهکار فرصتهایی است که برای کسب «قدرت» تلف کرده.
نشاط و شادابی از آن کسانی است که در هر روز از حیات زمین، بهترین کار را انجام میدهند و از خدا و اهل زمین طلبکار نیستند.
تحليل بسيار درخور توجه و تحسين برانگيزي بود. متشکرم
يادگاري
چهارشنبه ۰۵ تير ۱۳۹۲
شما طوري صحبت کرده ايد که انگار مدينه فاضله بوده ايد و خوارج بر سرکار آمده اند .فراموش نکنيم همه ما ايراني هستيم و به جاي فاصله از هم ،بايستي در کنار هم ايران را آباد کنيم .
سلام
متشکرم
يه مقدار از مشغوليات خانه برانداز ذهنم کم شد انشاءالله در کارهاي شخصي خودمون با بصيرت و آگاهانه عمل کنيم تا در فعاليتهاي برون شخصي خودمون موفق باشيم
يا حق
با نويسنده موافقم اما خنجري که از پشت صدا و سيما با سياه نمايي بي سابقه (حدود دوساله) زد عجب کاري بود! خداوند جاي حق نشسته و عوضشان را ميدهد. (برنامه هاي: پيک بامدادي, برنامه هاي تفسير اقتصادي -بخصوص پايش- را بياد بياوريد)
ارسال نظرات
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.
متشکرم
يه مقدار از مشغوليات خانه برانداز ذهنم کم شد انشاءالله در کارهاي شخصي خودمون با بصيرت و آگاهانه عمل کنيم تا در فعاليتهاي برون شخصي خودمون موفق باشيم
يا حق