مراسم رونمایی از کتاب «هورامه»-2
به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، قاسمعلی فراست در مراسم رونمایی از کتاب «هورامه» اولین اثر داستانی یاسر یسنا که عصر امروز در بنیاد ادبیات داستانی ایرانیان برگزار شد، گفت: از خواندن این کتاب لذت بردم و به نظرم «هورامه» به عنوان اولین کتاب یسنا اثر قابل اعتنایی است.
وی درباره لزوم پرداختن نویسندگان نسل اول انقلاب به ادبیات جنگ افزود: در کشورمان چند مطلب به شدت مظلوم واقع شده اند؛ به شدت مظلوم واقع شده است؛ اولین آن خداست، دوم دین و بعد از آن ادبیات مظلوم واقع شده اند. ادبیات جنگ به عنوان زیرمجموعه قلم و ادبیات به عنوان مظلوم چهارم به شمار می رود.
نویسنده «نخل های بی سر» در همین زمینه ادامه داد: ادبیات جنگ از یک سو به قدری موثر است که یاسر یسنا که اصلا جنگ را ندیده و تنها از آن دوران مطالبی را شنیده، اولین کتاب خود را درباره جنگ می نویسد؛ این نشان دهنده این است که جنگ توانسته در نسل های مختلف اثر داشته باشد. من و امثال من جزو نسل اول جنگ هستیم و با اینکه می خواستیم به مناطق جنگی برویم مدیران فرهنگی آن زمان به ما می گفتند که نیازی به حضور در صحنه های جنگی نیست و از همین جا نیز می توان در مورد جنگ نوشت؛ من با پول خود و بدون مرخصی به مناطق جنگی رفتم تا بتوانم داستانی در مورد جنگ بنویسم.
فراست با بیان اینکه به غیر از چند مدیر فرهنگی که تعداد آنها به تعداد انگشت های دو دست نمی رسد سایر مدیران فرهنگی با مسئله جنگ به خوبی کنار نیامدند،اظهار داشت: این مسئله نشان دهنده مظلوم بودن ادبیات جنگ است. هورامه بغضی است که در هوا و فرهنگ جنگ سرباز کرده است. اعتقاد ما این است که ادبیات جنگ به شکل واقعی خود می تواند یک فرهنگ ایجاد کند.
وی در همین زمینه اضافه کرد: مسئولان فرهنگی ما نه تنها نسبت به تولید آثار ادبی جنگ اهمیت نمی دهند بلکه به کتاب های تولید شده در این عرصه هم توجهی ندارند به طور مثال یک کتاب در انتشارات امیرکبیر به خاطر همین بی توجهی نزدیک به 30 سال است که خوابیده است؛ دلیل این مسئله هم این است که عینک ارزیابی وجود ندارد.
نویسنده «نخل های بی سر» افزود: زمانی که جنگ بوسنی آغاز شد یک نویسنده انگلیسی به آنجا رفت تا بتواند راجع به جنگ آن کتاب بنویسد. کتابش اوایل سال 94 در بازار آمریکا و انگلیس با سرعت عمل بالا توزیع شد و همین کار به همت تدبیر حسین ابراهیمی الوند و انتشارات قدیانی در ایران منتشر شد. داشته های ما در زمینه ادبیات جنگ نتیجه فشارهای مسئولین نبوده بلکه خواسته و دغدغه نویسندگان کشور بوده است.
وی با بیان اینکه به غلط بین نویسندگان قبل و بعد از انقلاب فاصله افتاد،اظهار داشت: نویسندگان نسل اول انقلاب خواستند و تا جایی که توانستند از جنگ نوشتند. اگر دست هم صدایی و هم‌دردی بین نویسندگان قبل و بعد از انقلاب شکل می‌گرفت آن شکافی که آن موقع تعریف می‌شد بوجود نمی‌آمد.
فراست در پایان خاطر نشان کرد: امروز زمانی است که اگر ما به مظلومیت ادبیات جنگ اعتقا داریم و می‌دانیم که این ادبیات هنوز وجوه نامکشوف و حرف برای گفتن دارد و دینی در این رابطه بر گردن ماست، باری از دوش ما برداشته نمی‌شود؛ بلکه ما باید به این حوزه بپردازیم؛ چون مسئولان مختلف می‌آیند و می‌روند ولی وجدان هایمان خواهند ماند.
ارسال نظرات