کریم زینی وند در گفتوگو با خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» در خرم آباد، اظهار داشت: متاسفانه نگاه مرسی به سیاست و کشورداری به مانند حسنی مبارک رئیس جمهور مخلوع مصر بود و همین امر سبب شد تا حاصل تلاش 60 ساله اخوانی ها در تشکیل دولت اسلامی که شعارهای زیادی را هم داده بودند، بر باد برود.
وی افزود: امروز مردم مصر باید در مقابل گلوله های ارتش مصر تاوان بی لیقاتی مرسی را بدهند؛ با این حال اگر مصر به مانند سوریه درگیر جنگ های ویرانگر داخلی شود، رژیم صهیونیستی به خواسته نهفته خود که سال ها آرزوی آن را داشت، رسیده است.
مسئول بسیج دانشجویی لرستان با بیان اینکه بروز درگیری های داخلی در مصر می تواند خوف رژیم صهیونیستی از کشور قدرتمند مصر را بگیرد، گفت: این رژیم قطعا در آینده ای نزدیک اقدامات بیشتری را در راستای مقابله با مقاومت اسلامی فلسطین و حزب الله لبنان انجام می دهد که قرار دادن شاخه نظامی حزب الله در لیست گروه های تروریستی توسط اتحادیه اروپا در این راستا انجام شده است.
زینی وند ادامه داد: قلع و قمع مردم مصر و اخوانی ها در روزهای اخیر توسط ارتش مصر حکایت از آن دارد که ژنرال های مصری تصمیم گرفته اند دیگر اجازه به قدرت رسیدن اخوانی ها را ندهند و دستور قتل عام مردم مصر را هم از آن سوی مرزها یعنی در کاخ سفید و از تلاویو گرفته اند و اینچنین با خیال راحت مردمی را که در اعتراض به سرنگونی دولت قانونی خود اعتراض می کنند را به گلوله بسته و قتل و عام کنند.
وی اضافه کرد: مصر امروز کانون توجه جهانیان است و اگر ارتش و وابستگان سیاسی آن بتوانند بحران فعلی این کشور را کنترل کنند، بیداری اسلامی مردم مصر وارد فاز جدیدی از مبارزات داخلی می شود؛ با این حال تشکیل گروه های مقاومت مردمی دور از انتظار نیست.
مسئول سازمان بسیج دانشجویی لرستان گفت: به نظر می رسد که اخوانی ها برای برون رفت از وضعیت فعلی باید به دنبال رهبری مقتدر و آگاه به مسائل سیلسی جهان اسلام باشند و البته بازگشت مرسی به قدرت به این راحتی میسر نخواهد بود و اگر هم این امر اتفاق بیفتد، دیگر چهره مرسی چون آیینه شکسته ای است که نمی تواند تصویر درستی از یک مرد سیاسی قدرتمند را به نمایش بگذارد.
زینی وند خاطرنشان کرد: از سوی دیگر سودی که آمریکا و رژیم صهیونیستی و بویژه حاکمان عربستان و دیگر شاهان منطقه از وضعیت مصر می برند، این است که دیگر ملت های منطقه با دیدن نتایج بیداری اسلامی دیگر عطای آن را به لقایش می بخشند و هرگز فکر انقلاب یا تغییر حتی به صورت جزئی را هم نمی کنند و به وضع موجود حداقل برای ایجاد امنیت رضایت می دهند.