گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو» - الهه قاسمی؛ در دنیای کنونی و با پیشرفت تکنولوژی، دستیابی سریع به اطلاعات و منابع مختلف و کسب اطلاعات موثق و قابل اطمینان در مورد وضعیت سیاسى، اجتماعى و امنیتى بشر و میزان آوارگى آنها بسیار دشوار و در عین حال بسیار ضرورى و حیاتى است.
از این رو خبرنگاران از مهرههای اساسی این مهم بشمار می روند؛ چرا که یک خبرنگار باید به واقعیت یک رویداد دست یابد و همواره گام به گام حوادث، در حوزه کاری خود حرکت کند تا تحلیلهای کامل و رسا ارائه دهد.
یک خبرنگار موفق همیشه در انعکاس رخدادها بی طرفانه عمل می کند؛ چون ذات خبرنگاری مبتنی بر بیطرفی است و اینجاست که خبرنگار با رعایت این نکته مهم، خود را به رعایت قوانین ملزم دانسته و در این مسیر به اهداف خود نایل میشود.
علاوه بر این یک خبرنگار باید همواره در کسب اعتماد و اعتمادسازی بین خبرنگار، منابع خبری و مردم تلاش کند.
در جهان حاضر که جوامع در حال تحول و نوزایی هستند، داشتن قدرت درک، تجزیه و تحلیل و نیز پیش بینی حوادث، از دیگر مسائل اساسی این حرفه بشمار میرود؛ به این ترتیب حرفه خبرنگاری بی هیچ قید و شرطی جزو مشاغل سخت و پرمخاطره است.
در ایران اسلامی چه در دوره هشت سال دفاع مقدس و چه پس از آن به دفعات شاهد از جانگذشتگی خبرنگاران رشید میهن عزیزمان در امر تهیه واقعیات و دفاع از آزادگی و اسلام بودیم؛ دفاع مقدس ملت ایران در مقابل تجاوز بیگانه فصلی تأثیرگذار در تاریخ این مرز و بوم است که بخشی از آن ماحصل تلاش خبرنگاران، نویسندگان و روزنامهنگارانی بود که با هدف اطلاع رسانی و نیز انتقال فرهنگ اسلامی-انقلابی جبهه به این معرکه وارد شده بودند؛ بسیاری از این عزیزان پس از جنگ نیز همچنان به آرمان های خود وفادار مانده و به تلاش خستگی ناپذیر خود ادامه دادند.
محمود صارمی از جمله خبرنگاران پرتلاش و آزادهای بود که از حضور در خطرناکترین میدان ها ترس به دل راه نداد و به رسالت خویش تا انتها وفادار ماند، او که خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی بود، در سال 1377 به همراه هشت نفر از اعضای کنسولگری ایران در مزارشریف افغانستان توسط نیروهای افراطی طالبان به شهادت رسید و به همین مناسبت 17 مرداد ماه 77، سالروز شهادتش به عنوان روز خبرنگار نامگذاری شد.
یادمان باشد رسالت شغل خود را از یاد نبریم؛ مبادا قلمهایمان خطی را بنویسد که نتیجه آن پایمال کردن خون شهدای کشورمان باشد.
یادمان باشد خبرنگار باید از درد و دغدغه مردم بنویسد نه آن که ابزاری باشد در دستان سیاسیونی که گاهی آخرت را به دنیای خویش به راحتی معامله میکنند.
یادمان باشد مبارزه با فساد اداری فقط وظیفه یک تشکیلات و یا ارگان خاص نیست، بلکه همه باید براساس فریضه امر به معروف و نهی از منکر تلاش کنند و ریشه فساد را بیابند، به این ترتیب رسالت تو در این میان، به واسطه قلمی که در دست داری، بیشتر است.
یادمان باشد که با قلم خود به مسئولان یادآوری کنیم که تکیه گاه صندلی شما، خون شهدا و پیکرهای تکه تکه شده آنها که فرزندان همین مردم بودند، است، پس همان گونه مردم دین خودشان را ادا کردند شما نیز به عهد خود که همان خدمت کردن به این مردم است، وفا کنید.
یادمان باشد در کشوری به نام ایران زندگی میکنیم که مردمی صبور و باوقار و باایمان و یکدل و یکصدا دارد که در سختی های روزگار عرصه میدان را خالی نکردند.
یادمان باشد که رسالت سنگینی بر عهده داریم، بنابراین بدانیم که اگر خدای نکرده لغزشی داشته باشیم پاسخگویی در پیشگاه عدل الهی بسیار سخت و غیر قابل تصور است.
یادمان باشد که بنیانگذار کبیر انقلاب با ما چنین گفت که قلمها را در راه خدمت به این خلق به کار بیندازید و گفتار را در راه خدمت به مستضعفین و اعمال را در خدمت به مستمندان.
یادمان باشد که در انتقاد از اشخاص یا مسئولان رسالت اصلی خود را که همانا حفظ نظام جمهوری است از یاد نبریم.
یادمان باشد که اکنون کشور نیازمند آرامش است، مبادا قلم من و تو آرامش این دیار کهن را بر هم زند.
یادمان باشد اگر ما در رسالت خود قصور کنیم مدیون نسلهای آینده می شویم که ممکن است با قلم من و تو بیدار شوند و مطلع از این که بر این دیار کهن در این سالها چه گذشته است و ما تحمل چه رنجها کرده ایم که اکنون شاهد بالندگی این نظام هستیم، بنابراین امروز فرصتی است تا رسالت تاریخی خود را که همانا بیان واقعیت است، به انجام برسانیم.