گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، سید محسن نعیمی؛ هفته پیش همزمان با مراسم تحلیف رئیس جمهور یازدهم که برای اولین بار در طی 34 سال انقلاب حدود 100 میهمان خارجی در آن شرکت داشتند و این خود نمایانگر سنگ تمام گذاشتن مجلس برای دولت یازدهم است، روحانی نیز کابینه خود را با دو هفته زودتر از مهلت قانونی خود به مجلس معرفی کرد تا شاید اینگونه فرصت بیشتری را در اختیار وکلای ملت برای بررسی هرچه بهتر کابینه قرار دهد؛ اما قصه از آنجا آغاز می شود که فارغ از تمام حرف و حدیث‌ها‌یی که در مورد تعدادی از اعضای کابینه مطرح است، این کابینه شامل افرادی است که قریب به اتفاقشان سال هاست که سن بازنشستگی شان به اتمام رسیده است.
در مقایسه با دولت های نهم و دهم که متوسط سن اعضای کابینه به ترتیب 49 و 50 سال بوده و همچنین در دولت خاتمی که سن متوسط اعضای کابینه به ترتیب 46 و 47 سال بوده، دولت روحانی با ثبت یک رکورد در طول انقلاب سن متوسط اعضای کابینه را به 57 سال رسانده و این امر خود بدون در نظر گرفتن صلاحیت اعضای کابینه، برای وضعیت کنونی که سه دهه از انقلاب می گذرد و لزوم استفاده از نیروهای جوان تر که در عرصه خدمت رسانی امتحان خود را پس داده اند و توصیه رهبر فرزانه انقلاب نیز است، به نوعی عقب گرد در عرصه مدیریت اجرایی کشور محسوب می شود.
البته این امر با توجه به سابقه حزبی و کاری روحانی و همچنین شرایط سنی ایشان که طبیعتا مایل به همکاری با طیف خاصی از سیاستمداران دوره سازندگی که اکنون از مرزمیانسالی گذشته به کهن سالی رسیده اند، قابل پیش بینی بوده و با توجه به مشی محافظه کاری این دولت در عرصه های داخلی و خارجی، تمایل به افراد کهن سال تر نیز امری بدیهی است؛ اما نگاهی به اظهارات مشاوران نزدیک به حسن روحانی نیز در چند هفته اخیر می تواند دلیل دیگری بر این انتخاب ها باشد. به عنوان مثال دکتر سریع القلم از اساتید مطرح علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی و صاحب چند کتاب در عرصه دانشگاهی و از نزدیکان روحانی است که حتی در دوره انتخابات نیز به صورت فعال در ستاد ایشان حضور داشتند.
وی در ماه گذشته در اظهار نظری در خصوص نقد بر عملکرد دولت احمدی نژادیکی از عمده ترین نقاط ضعف دولت وی را بی تجربگی و کم سن و سال بودن وزرا و مدیران جوان دانستند و برای اثبات درستی حرف خود اینگونه گفتند: شما ببینید وزرای دولت های اروپایی که از ماشین پیاده می شوند، کمتر از 60 سال ندارند و گاهی حتی قادر به حرکت کردن به صورت طبیعی نیستند.
البته ایشان در این سخنرانی به زعم خود چند خصوصیت از مردان سیاست نام برده است. مثلا وی سیاستمدار حرفه ای را فردی دانسته که غذای خوب خورده باشد و در حد متعارف زندگی کرده باشد که البته می توان معنای زندگی متعارف را با نگاهی به سطح زندگی دولت مردان دولت هاشمی که اشرافی گری را حق مسئولان می دانستند به طور واضح فهم کرد.
با این اوصاف در صورتی که کابینه پیشنهادی رای اعتماد مجلس را کسب کند، باید منتظر شیوه جدیدی از مدیریت پیرمردهای دولت یازدهم باشیم که کمترینشان لغو ادامه سفرهای استانی چند روزه و پربرکت دولت احمدی نژاد خواهد بودکه قطعا وزرای پیشنهادی به علت کهولت سن از آن دوری خواهند جست.
ارسال نظرات