به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، آیت الله مصباح یزدی، عضو مجلس خبرگان و رئیس موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره) با حضور در جمع دانش پژوهان طرح ولایت در ابتدای سخنان خود با اشاره به آیهای از قرآن کریم گفت: هم مشاهدات عینی و میدانی و هم تجارب تاریخی نشان می دهد، انسان ها در همه جا و همه زمان ها با هم اختلاف نظرهایی داشتند؛ کسی که یک نظریه دارد سعی می کند نظریه خودش را به دیگران بقبولاند.
وی ادامه داد: این جریان کم کم بالا گرفت و طوری شد که به اختلاف نظر بسنده نمی کرد و به درگیری ها و در رده های بالاتر به جنگ منجر می شد؛ کشوری که خود را مهد آزادی می داند اختلاف بین پروتستان و کاتولیک و سلطنت طلب به وجود آورده و هر روز درگیری های هست. حال این مسئله مطرح می شود که با این اختلاف نظرها چه باید کرد؟ وقتی این اختلافات بین افراد جامعه زیاد شود عقلای قوم به این نتیجه می رسند که با ترویج یکسری ارزش ها جلوی این تنش ها را بگیرند، یک سلسله مفاهیم اخلاقی مطرح کردند و به عنوان یکسری ارزش های متعالی ترویج کردند تا از این تنش ها جلوگیری کنند؛ برای علم، تحمل، صبر، شکیبایی و تحمل حرف دیگران ارزش تعریف کردند که ما هم قبول می کنیم، اما برای اینکه درگیری ها خیلی کش پیدا نکند، این روش ها تا حدودی می توانست کارایی داشته باشد؛ برای جلوگیری از تنش، این توافق در زبان بود، اما وقتی در یک سطح بالاتری مطرح شد و قدرتمندان در جامعه یک نظریاتی داشتند و می خواستند بر دیگران تحمیل کنند، دیگر این حرفها که با هم دوست باشید و بسازید، کارایی نداشت؛ جای جای دنیا گویای این مطلب است.
عضو مجلس خبرگان در ادامه افزود: هنوز گروه هایی هستند که اعتقاد دارند وقتی ما این اصل را مطرح کنیم در دراز مدت جواب می دهد و این قدرتمندان هم قبول می کنند، ما چند سال پیش یک سفر رفتیم هندوستان، دوستان گفتند اینجا یک آقایی هست که خیلی مرید دارد و از کشورهای مختلف حتی کشورهای اسلامی برای سخنرانی دعوت می شود، ما هم رفتیم پیش این آقا؛ ما گفتیم ویژگی حرف های شما چیست؟ آن آقا گفت: من می گویم هر کس دین و مذهبی دارد اگر به دین و مذهب خودش عمل کند به حقیقت می رسد و به هیچ کس توصیه نمی کنم از دینش دست بردارد؛ من به صورت سوال گفتم اگر یک دینی جزو اصولش این باشد که باید با انحرافات عقیدتی و رفتاری مبارزه کرد و حتی جهاد نمود، چطور می توان به حقیقت رسید؟ ظاهراً جوابی نداشت بدهد و می گفت حرف من این است که همه با هم دوست باشند و اینکه اگر به دین خود عمل کنند به حقیقت می رسند.
وی خاطرنشان کرد: شما می بینید در کشور سوریه به نام اسلام چه حرکاتی انجام می دهند و در داخل کشور خودمان می بینید که انواع اختلافات سیاسی، اقتصادی و بین المللی وجود دارد، پس انسان با این اختلاف ها چه کاری باید انجام بدهد، این اختلافات تا جایی که مربوط به زندگی شخصی می شود بیشتر قابل تحمل است، اما اگر رسید به جایی که یک طرف قضیه محدود و موقت است و یک طرف بی نهایت - چیزی که بین ادیان الهی و دیگران می بینیم - نمی توان کاری انجام داد.
آیت الله مصباح یزدی اضافه کرد: ما بر اساس آموزه های اسلام معتقدیم انسان عمرش بی نهایت است و باید در مدت زندگی دنیا، خودمان را بسازیم، برای یک زندگی ابدی در مقابل، افرادی که این ادیان را قبول ندارند، می گویند زندگی همین هست که می بینی و هیچ چیز دیگر نیست، بالاخره ما مواجهیم با این دو نظر در مورد حقیقت انسان و نمی شود حد وسطی را بین این دو در نظر گرفت. یا باید بگوییم که آخرتی هست یا نیست و به دنبال این، مسائل متعددی که از آبشخور این مسئله تغذیه می شود.
وی تصریح کرد: ما باید نگاه کنیم به آنها که به آخرت ایمان ندارند، چقدر زندگی مان تفاوت می کند، آیا این طور است که فقط چهار رکعت نماز ظهر را بخوانیم که در آخرت هم اگر آخرتی بود دستمان خالی نباشد مابقیاش مثل سایر مردم باشد، هم در زندگی فردی هم در زندگی اجتماعی؟ آیا عقل انسان نمی گوید که خودت این مسئله را حل کن؟ یا معاد هست یا نیست بالاخره تکلیف خودت را با خود مشخص کن؛ آیا انسانیت انسان این را تحلیل نمی کند؟ اگر پاسخ «نه» است که خیالمان راحت می شود، ولی اگر «آری» است پا در میدان بگذاریم.