تمرهندی اشتها آوری که برای طحال و ریه مفید نیست

به گزارش خبرنگار علمی«خبرگزاری دانشجو»، تمرهندی یک میوه درختی همیشه سبز و استوایی در قاره آفریقا است که در مناطق استوایی و نیمه استوایی کاشته می شود. 

 

این خوردنی دو طعم شیرین و ترش دارد که نوع ترش آن مقدار کمی قند، پتاسیم و فیبر دارد و نوع شیرین آن قند بیشتری دارد و اسید آن نیز کمتر است.  

 

اگر تمرهندی تازه رسیده باشد طعمی ترش دارد و برای بیشتر غذا ها نیز کاربرد دارد و هرچه بیشتر بماند رسیده تر و شیرین تر می شود و در دسر ها و نوشیدنی ها استفاده می شود. 

 

 

تمرهندی سرد و خشک است؛ منبع ویتامین های ب، فیبر، پتاسیم، منیزیم، کلسیم و مواد مغذی و برای سلامتی مفید است؛ این خواص باعش شده بود که در گذشته برخی کشورها علاوه بر مصرف خوراکی برای داروهایشان از آن استفاده می کردند.

 

 

 

 

خواص دارویی تمرهندی را در مغز، برگ و پوست درخت آن می توان یافت، به طوری که برگ های جوشانده شده آن را برای کاهش تب استفاده می کنند.

 

 

فشار خون، دردهای روماتیسمی و مفصلی، تب و چربی خون را کاهش می دهد، از بین برنده کرم های روده ای کودکان، تصفیه کننده خون و برای سلامت قلب مفید است.

 

آنتی اکسیدان آن ضد سرطان است، اگر از آن برای تهیه کِِِرم استفاده شود التهاب پوست را درمان می کند.

 

به دفع سنگ صفرا کمک می کند و ناراحتی های صفرا و حالت های تهوع و استفراغ دوره بارداری را برطرف می کند.  

 

از کمبود ویتامین ث پیشگیری، بزاق دهان تولید و التهاب لثه را برطرف می کند.  

 

اشتها آور است و به هضم غذا کمک می کند و در رفع تشنگی موثر است.  

 

 

کسی که بیش از حد تمرهندی بخورد دچار سرگیجه می شود، اگر این میوه در صبحانه مصرف شود باعث گرفتگی گلو، سرفه، نفخ شدید و سوء هاضمه می شود.  

 

همچنین تمرهندی برای طحال و ریه مفید نیست.