گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»- میثم خسروی؛ گروهک تروریستی مجاهدین خلق نام تشکیلاتی است که اکثر اقشار مختلف مردم با تأکید بر «منافقین» نامیدن این تشکیلات و قرار دادن نام آن در کنار صدام و دیگر گروه های تروریستی جهان، اعلام برائت از این گروه را در شعارهای خود نوعی وظیفه دینی و انقلابی میدانند.
بر اساس بسیاری از نظرسنجیها که به شیوه علمی در محیطهای مختلف اجتماعی صورت پذیرفته نیز نشان میدهد که حتی نسل سوم و جوانانی که تجربه مستقیم مواجهه با عملکرد این گروه را نداشتهاند، بر این باورند که سازمان مجاهدین گروهی مسلح است که برای رسیدن به اهداف شوم خود، تا کنون خون بیگناهان بسیاری را بر زمین ریخته و در خدمت اهداف شوم مخالفین جمهوری اسلامی ایران از امریکا تا اسرائیل و دیگر ایادی وابسته به آنان قرار گرفته است.
این گروهک که بر اساس یکسری افکار غلط در مسیر التقاط و افراط و تفریط و در نتیجه انحراف قدم برداشت، کار را به جایی رساند که با پیوند با بنی صدر رسماً علیه نظام جمهوری اسلامی موضع گیری نمود و با ترور مسلحانه شخصیت هایی چون شهید آیت الله بهشتی، شهید دستغیب، شهید آیت الله مدنی، شهید آیت الله صدوقی مشی منافقانه و دین ستیزانه خود ا بیش از پیش آشکار کرد.
این رویکرد خائنانه کار را به جایی رساند که با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه جمهوری اسلامی ایران، مسعود رجوی سرکرده این تشکیلات تروریستی با صدام دست بیعت داد، تا خون هزاران نفر از مردم کشورمان از پیر و جوان تا کودک و خردسال را به جرم وفاداری به اسلام عزیز روی زمین بریزد!
این اقدامات جنایتکارانه و همکاری های کثیف گروهک منافقین با رژیم بعث تا پایان جنگ تحمیلی ادامه یافت، تا اینکه در آخرین روزهای جنگ تحمیلی و پس از پذیرش قطعنامه 598 توسط ایران، منافقین با طراحی عملیاتی ایذایی با نام فروغ جاویدان و با تصور اینکه به هر نقطه از خاک ایران که پا بگذارند، مردم به کمک آنها خواهند آمد، شروع به حرکت به سمت تهران کردند، اما نیروهای نظامی جمهوری اسلامی ایران با کمک نیروهای مردمی در عملیاتی به نام مرصاد آنها را تار و مار کردند.
پس از شکست عملیات فروغ جاویدان، گروهک منافقین با حمایت صدام در عراق ماندگار شدند و هر کجا که می توانستند فرصت را غنیمت شمرده و دست به ترور می زدند. از جمله این ترورها، ترور شهید لاجوردی دادستان دادگاه انقلاب و رئیس اسبق سازمان زندانها بود. و پس از آن نیز ترور شخصیت های بزرگی همچون سرلشگر شهید علی صیاد شیرازی را رقم زدند. پس از حمله آمریکا به عراق، منافقین در کمپ اشرف ساکن و تحت محافظت و تدابیر شدید امنیتی نیروهای آمریکایی قرار گرفتند و رویکرد خائنانه و منافقانه خود را در خدمت آمریکا و سگ نگهبانش اسرائیل جنایتکار قرار دادند و با ترور شخصیت های علمی ایران اسلامی ننگ دیگری بر پیشانی خود هک نمودند. اما در سال 90 و پس از یک سلسله اقدامات تروریستی در شهرهای مختلف عراق و بدست آمدن سرنخهایی مبنی بر اقدامات خرابکارانه گروهک تروریستی منافقین، دولت نوری مالکی در اولتیماتومی مسئله اخراج منافقین از عراق را مطرح نمود و ضرب الاجلی را برای خروج منافقین از عراق تعیین کرد. پیش از این و در سالهای قبل، جمهوری اسلامی ایران بارها از مقامات عراقی درخواست اخراج منافقین را از خاک عراق نموده بود.
در شهریور 1390 دفتر نوری المالکی نخست وزیر عراق اعلام کرد که سازمان ملل بر لزوم اجرای مصوبه هیئت دولت عراق درباره اخراج منافقین مقیم اردوگاه اشرف از خاک این کشور تاکید کرد.
دفتر نخست وزیر عراق در بیانیه ای از دیدار آد میلکرت نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در عراق با نوری المالکی به مناسبت پایان دوره ماموریت میلکرت در این کشور خبر داد و گفت: میلکرت بار دیگر بر حمایت سازمان ملل متحد از عراق در زمینه دستیابی به راه حل درخصوص همه مشکلات باقی مانده و مرتبط با کار این سازمان، بویژه موضوع اردوگاه اشرف، تاکید کرد.
و بالاخره در اواخر بهمن ماه 1390 مقدمه اخراج اولین گروه از گروهک منافقین از اردوگاه اشرف پایگاه نظامی لیبرتی در بغداد فراهم شد و زمینه برای پاک سازی کامل اشرف از لوث این خائنان فراهم گشت.
اما علی رغم گذشت زمان و فشارهایی که از سوی دولت عراق بر منافقین بود، عده ای از آنان حاضر به خروج از اشرف نشدند تا اینکه وزارت خارجه آمریکا در پاییز 91 با ارائه طرحی نسبت به خروج نام این گروهک از لیست گروهک های تروریستی اقدام نماید!
این تصمیم که به نوشته گاردین نتیجه بی عدالتی در نظام آمریکا و نیز حمایت آمریکا از تروریست می باشد، نشان از تخاصم آمریکا در برابر ایران در تاریخ انقلاب اسلامی بود.
اما نکته حائز اهمیت در این بین این است که تنها کمتر از یک سال از این تصمیم خباثت بار، حزب الله لبنان که یک گروه مقاومت جهادی علیه اسرائیل و همپیمانان آن است، از سوی اتحادیه اروپا و با حمایت آمریکا در لیست سیاه تروریستی قرار می گیرد! اتحادیه اروپا پیش از این طرح درج نام حزب الله در لیست ترور خود را در دستور کار قرار داه بود، اما به علت مخالفت های برخی از اعضا موفق به تصویب آن نشد، اما با ورود آمریکا و رژیم صهیونیستی به خط فشار بر کشورهای مخالف این طرح، بالاخره این طرح به تصویب رسید. مخالفان این طرح عمدتا از کشورهایی بودند که نیروهای نظامی آنها در قالب نیروهای یونیفل در لبنان فعالیت می کردند. این اقدام به شدت افکار آزادی خواه و صلح طلب جهانی را تحت تاثیر خود قرار داد، به نحوی که بسیاری از سازمان ها و نهادهای صلح طلب این اقدامات را به شدت محکوم نمودند.
در نهایت عدم خروج باقیمانده منافقین از اردوگاه اشرف باعث شد در تاریخ 10 شهریور 1392 مردم و خانواده های شهدای عراقی که به دست تروریست های منافق به شهادت رسیده بودند، تحت لوای جنبشی به نام جنبش انتفاضه شعبانیه با حمله به اردوگاه اشرف باعث هلاکت بیش از 70 نفر از عناصر گروهک منافقین و اخراج و انتقال بقیه آنها به پایگاه لیبرتی شد.