گروه اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»؛ اگر همه آدمیان دست به دست هم دهند تا اثری خلق کنند که چشم هر بیننده ای را خیره کند و زبان هر گوینده ای را به ستایش و تحسین بگشاید نخواهند توانست و همواره فرسنگ ها از گرد پای خلق شده به وسیله خداوند، دور خواهند ماند.
عظمت خداوند را باید در مخلوقاتش دید و شنید، آنجا که دل کوه را درمی نوردی و در گوشه گوشه آن بزرگی و هیبت سازنده آن را به نظاره می نشینی، در این مطلب تنها یکی از آیه های خداوند را به تماشا می نشینیم تا ببینیم ساخته دست بشر کجا و ساخته سازنده بشر کجا؟
سری به شمال غرب همدان در کوه های زاگرس می زنیم، به غار علیصدر، از بی نظیرترین غارهای آبی جهان، که به گفته زمین شناسان شکل گیری آن به دوره ژوراسیک، دوره دوم زمین شناسی (190 تا 136 میلیون سال پیش) برمی گردد.
غار بی نظیر علیصدر در ارتفاعات ساری قیه نزدیک روستای علیصدر شهرستان کبودرآهنگ در 65 کیلومتری شمال غرب همدان واقع شده است.
ارتفاع دهانه غار از سطح دریا 2180 متر می باشد و از ویژگی منحصربه فرد غار سهولت استفاده از کانال های آبی درون آن است؛ همچنین دمای داخل غار حدود 16 درجه و دمای آب 12 درجه سانتیگراد ثابت می باشد.
PH آب نزدیک به خنثی و معادل 8 می باشد و عمق آب بین نیم تا 15.5 متر اندازه گیری شده است. سختی آب غار بالا بوده و از نوع آهکی است، بنا براین استفاده از آن برای آشامیدن توصیه نمی شود.
علیصدر غاری زنده است و هیچ گونه گاز سمی در آن یافت نمی شود و به علت وجود جریان هوا تنگی نفس در آن احساس نمی گردد؛ همچنین به علت نبود نور خورشید هیچ گونه حیات جانوری در این غار دیده نمی شود. نکته جالب این که غار از نوع غارهای تحکیم یافته است که در طول پنج میلیون سال گذشته هیچ گونه ریزشی در آن صورت نگرفته؛ چرا که استالاگتیت و استالاگمیت های موجود در غار با عمری به همین میزان دیده می شود؛ ضمناً تا کنون 11440متر از مجموع دهلیزهای این غار در مراحل مختلف شناسایی شده و حدود 2.2 کیلومتر آن مورد بازدید علاقه مندان قرار گرفته است.
وارد دهانه غار که می شوی ازدحام جمعیت را می بینی که برای بازدید از نمایشگاه خداوند صف کشیده و به انتظار نشسته اند تا نوبت آنها برسد و سوار بر قایق، گشتی در زیباترین گالری دنیا بزنند. در اینجا چشم ها هیچ گاه بیکار نمی نشینند و مدام مجذوب زیبایی اطراف می شوند، کسانی که دوربین به دست هستند آرزو دارند ای کاش رسم سوغاتی بردن در بین ما ایرانیان نبود تا به تنهایی، فقط نظاره گر زیبایی بودند، برخی ها آرزو می کردند تا دوستان و نزدیکانشان در کنارشان بودند و با هم لذت تماشای نمایشگاه را می بردند و بعضی ها دعا می کردند که ای کاش عقربه های ساعت می ایستادند و خود خستگی ناپذیر بودند تا یک دل سیر، سیر و سیاحت می کردند.
بگذریم، سوار بر قایق در حال گذر از معبرهای مختلف می مانی کجا را بنگری، اینجا خلاقیت بشر گل می کند، افراد با نگاه های مختلف از زوایای متفاوت، اشکال متنوعی را می بینند و به هم اشاره می کنند.
کمی که سوار بر قایق هستی از محل پنجه عقاب رد می شوی، چه نقاش زبر دستی است نقاش اینجا، و چه معمار ماهری است معمار اینجا، عمق هر نقطه اش با نقطه دیگر متفاوت است، یک جا 6 متر و جای دیگر 13 متر، مسیر کوتاهی را که با قایق رفتی وقت پیاده شدن می رسد، به نظر پایان مسافرت می آید، اما تازه شروع یک سفر هیجان انگیز است. سفر، سفر مفرحی است پل های متحرک را رد می کنی تا به جزایر دیگر برسی، هر کسی در جستجوی یک شکل و پی بردن به اینکه این تصاویر چه می تواند باشد.
خداوند بخشی از طبیعت را در اینجا به تصویر کشیده است، حتی قلب انسان را در اوج این غار به نمایش گذاشته است، البته این تعبیر من است از تصویر، شاید شما چیز دیگر ببینید، دروازه سنگی، آبشار سنگی، قندیل بزرگ، قایق وارونه، سوسمار، مار و ... تصاویری است که به وضوح نمایش داده شده است.
در جاهایی خداوند از رنگ های مختلف نیز استفاده کرده که به زیبایی آن می افزاید. اما مکانی از اینجا مرا میخکوب کرد که لنز دوربینم نمی توانست زیبایی آن را ثبت کند و چنان مجذوب بودم که اگر تنها بودم ساعت ها در آنجا می ماندم. اما حیف که همراهی همراهان اجازه این کار را به آدم نمی دهد، مسیر طولانی را که با شگفتی های متنوعش سپری می کنی دوباره باید در صف قایق بایستی و باید راه بازگشت را با قایق طی کنی. خارق العاده است، بی نظیر است، فوق العاده است، خدایا عظمت را شکر و ... الفاظی هستند که مدام از زبان بازدیدکنندگان می شنوی.
به جایی می رسی که پرنده آزادی به استقبالت می آید، اما باید دقیق تر بشوی تا آن را ببینی، ساکت و آرام نشسته، شاید با خدا نجوا می کند، پرنده آزادی را که بدرود می گویی، دوری اطراف شیر دو سر می زنی.
گاه به نقطه ای می رسی که مسیر عبورش اندازه قایق است که سوارش می شویی و اینجاست که سریع دست به دیواره های غار می کشی تا شاید بفهمی جنس آن چیست؟ و شاید هم شیطنتت گل می کند و تکان هایی به قایق می دهی و صدای دیگران را در می آوری.
و گاه به پهنای وسیعی می رسی که سایه تصاویر خداوند بر روی آن نقش بسته و قطرات آب از سقف آن می چکد و دایره هایی به وسعت دریاچه تشکیل می دهند و آنگاه با عبور از آنجا شکل نقش بسته بر روی آب را متلاشی می کنی، چه شکوه و عظمتی پا برجاست اینجا.
غار علیصدر پر است از شگفتی ها، اینها تنها گوشه ای ناچیز از آن می باشد که گفتیم. اما پای هر اثری امضای خالق آن را می بینی که ثبت شده است، به پایان سیر و سیاحت خود که می رسی، امضای خالق شگفتی ها را پای اثرش می بینی، الله آخرین تصویر شکل یافته است که معنایش را می دانی و نشان از ثبت اثر به نام سازنده اش دارد.
فتبارک الله الاحسن الخالقین، اگر همه آدمیان جمع شوند تا آیه ای مانند آن بیاورند قطعاً نخواهند توانست.
ارسال نظرات