به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از ایلام، محرم نخستین ماه از ماه های دوازده گانه قمری است، شب و روز اول این ماه به عنوان اول سال قمری دارای آداب خاص است. علت نامگذاری، بدین سبب بود که در ایام جاهلیت، جنگ در محرم را حرام می دانستند.
عروج حضرت ادریس به آسمان، استجابت دعای حضرت زکریا (علیه السلام)، عبور حضرت موسی (علیه السلام) از دریا، غرق شدن فرعونیان در نیل و عذاب اصحاب فیل، غزوه ذات الرقاع، فتح خیبر، به خلافت رسیدن عثمان، انقراض دولت عباسی در ماه محرم رخ داده است.
مبدا تاریخ را هجرت پیامبر و ماه نخست آن را محرم، ماهی که هجرت در آن روی داده بود نامگذاری کردند. تاسیس تاریخ برای مسلمانان در سال شانزدهم هجری صورت گرفته است. محرم، ماه حزن و اندوه و عزاداری شیعیان در شهادت امام حسین (ع) می باشد.
امام رضا(ع) در خصوص این ماه فرمود: در جاهلیت حرمت این ماه نگاه داشته می شد و در آن نمی جنگیدند؛ اما در این ماه، خون های ما را ریختند، حرمت ما را شکستند، فرزندان و زنان ما را اسیر کردند، خیمه ها را آتش زدند، غارت کردند و حرمت ذریه اش پیامبر را رعایت نکردند.
دانشگاه های ایلام را سراپا حزن و انده فرا گرفته است، عاشقان امام حسین (ع) برای ادای احترام به سرورشان رخت سیاه بر تن کردهاند، از جای جای مراکز آموزشی استان صدای نغمه های یا حسین به گوش می رسد، نگاه ها محزونند و لب ها خنده را بر خود حرام کرده اند.
صدای اذان که می رسد دلداگان آقا ابی عبدالله(ع) برای گره دادن ریسمان قلبشان به نماز و روضه به سوی مساجد دانشگاه ها میشتابند، اشک ها چه زیبا می غلتند و حنجره ها چه بی ریا ندای هق هق سر می دهند.
مساجد و هیات های عزاداری در دانشگاه های ایلام، آزاد، پیام نور، دانشکده های فنی دختران و پسران، علمی کاربردی 1 و 2 ، علوم پزشکی، جهاد دانشگاهی، باختر، علوم قرآنی و فرهنگیان دختر و پسر با برگزاری مراسم عزاداری، نوحه خوانی و سخنرانی ارادت خود را به سرور و سالار شهیدان ابراز می کنند.
اجرای برنامه های فرهنگی، عرضه کتاب، ایستگاه های ارائه وسایل فرهنگ محرم، برگزاری ایستگاه ه های صلواتی، کارگاه های رفع شبهه، کلاس های بصیرتی، کلاس های آموزش نوحه خوانی برای برادران، ایستگاه های بیان عقیده از برنامه ها دانشگاهیان ایلام در ماه محرم است.
خوابگاه ها نیز از برکات معنوی عزاداری برای امام حسین (ع) در این ماه بی بهره نیستند و هر شب بعد از نماز مغرب در نمازخانه ها مراسم عزاداری برگزار می شود.
مولای من! برادران و خواهران ایمانیم را نظاره کن که چه زیبا مراسم سوگ شما را سال های سال است زنده نگه می دارند، ببین که چگونه مهر شما باعث اتحاد شده است، چه عاشقانه و بی ریا شده اند، دلشان را به چه اجر و مزدی خوش کرده اند! حقوقشان را چگونه حساب می کنی که به هم «اجرت با ابا عبدالله» را می گویند.