فارغ التحصیلان رشته بهداشت بالاترین نرخ جمعیت بیکاری را دارند

به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از مشهد، بیش از 1500 دانشجوی بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد طی نامه‌ای خطاب به رئیس دانشگاه علوم پزشکی مشهد به وضعیت جایگاه فارغ التحصیلان این رشته و مشکلات آموزشی شان اعتراض کردند.

در متن کامل این نامه آمده است:

بسمه تعالی
رئیس محترم دانشگاه علوم پزشکی

چند ماه از روی کارآمدن دولت تدبیر و امید می‌گذرد و نهال دولتمردان در اقصی نقاط حوزه‌های مدیریتی از جمله سلامت روییده است و امروزه شاهد حضور و انتصاب حضرتعالی در مسئولیت خطیر ریاست دانشگاه علوم پزشکی مشهد هستیم و انتخاب جنابعالی برای مسئولیت مورد نظر از طرف دانشجویان فعال در عرصه سلامت قابل تقدیر و ارزش است.

از طرفی با توجه به حساس بودن حوزه سلامت در ایجاد توسعه پایدار کشور عزیزمان و تاثیری که می توانند فعالین عرصه بهداشتی برای رسیدن به اهداف مهم این حوزه داشته باشند لازم دانستیم در ابتدا برعهده گرفتن مسئولیت شما بزرگوار، گوشه‌ای از دغدغه‌های دانشجویان بهداشت این دانشگاه را خدمتتان عارض شویم، امید اینکه مطالب مطروحه برای تصمیم گیری‌های مدیریتی حضرتعالی مفید باشد و همچنین با تدبیر خود گره‌های مهمی که در نظر است را باز نمایید.

همان‌طور که مستحضرید امروزه نظام سلامت با شیوع بیماری‌های غیر واگیر گسترده‌ای مواجه شده است که بسیاری از آنها به سبک زندگی افراد جامعه بر می‌گردد. متاسفانه امروزه سبک زندگی با خلاء مهمی از جمله نبود آموزش جامع در پیشگیری از بیماری‌ها روبرو شده است و امیدواریم حضرتعالی سیاست گذاری در حوزه ارتقای سلامت از طریق آموزش را در دستور کار مدیریتی خویش و مسئولین بهداشتی تحت امر خود قرار دهید.

امروزه بیش از 200 دانشجو در مقطع کارشناسی بهداشت عمومی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد مشغول به تحصیل هستند و به امید اینکه بتوانند گره‌ای از مشکلات سلامت را باز نمایند روزگار می گذرانند؛ ولی متاسفانه نه تنها فارغ التحصیلان این رشته امروزه هیچ جایگاهی برای حضور در عرصه سلامت ندارند بلکه براساس مستندات اداره آمار در اولویت‌های رشته‌ها با جمعیت بالای بیکار قرار دارند، حال اینکه هرساله پذیرش دانشجو در این رشته بیشتر از نیاز است و می‌توان گفت با عدم به کارگیری نیروهای بهداشتی در حوزه سلامت، گویا نیازی به پذیرش دانشجو در این رشته احساس نمی شود.

آیا در نظام سلامتی که امروزه شعار «پیشگیری مقدم بر درمان است» را در راس اهداف خود دارد باید شاهد نبود جایگاهی برای فارغ التحصیلان خط مقدم پیشگیری باشیم؟ از طرفی دیگر نیروهای درمانی همچون پرستاران و ماماها امروزه به عنوان متولیان بهداشت فعالیت می‌کنند و عملا فعالیت کارشناسان بهداشت در مراکز بهداشتی و قسمت‌های دیگر بهداشت و درمان به انحطاط رفته است. در شرایطی که بهداشت و درمان شدیدا با کمبود نیروی درمانی مواجه است آیا فعالیت کادر درمانی در مسئولیت‌های بهداشتی با توجه به جمعیت بالای بیکار رشته‌های بهداشت امر درستی است؟

آنچه امروزه در حوزه دانشجویی این رشته شاهد هستیم به هیچ عنوان مورد رضایت دانشجویان بهداشت نیست. به طور مثال دانشجویان بهداشت از ابتدای تحصیل خود وارد شاخه کاری خود در مراکز بهداشتی و درمانی نمی‌شوند و این نامحرم بودن دانشجویان به زمینه کاریشان نمی‌تواند برای دستیابی به اهداف آموزشی لازم مناسب باشد؛ حال اینکه رشته‌هایی مانند پرستاری، اتاق عمل، علوم آزمایشگاهی و دیگر رشته‌های آکادمیک این دانشگاه در تمام طول تحصیل در کنار نیروهای کادر بیمارستان‌ها فعالیت می کنند. آیا نامحرم بودن دانشجویان بهداشت به مراکز بهداشتی می‌تواند دانشجویان نخبه و توانمندی را برای جامعه تربیت کند؟

امروزه متخصصین بهداشت عمومی تنها تا مقطع کارشناسی می‌توانند علوم بهداشتی تخصصی را بیاموزند و کشور ایران جزو معدود کشورهایی است که تحصیلات تکمیلی با نام بهداشت عمومی وجود ندارد. در بسیاری از دانشگاه‌های جهان دانشکده‌هایی به نام بهداشت عمومی، دانشجو می‌پذیرد و حال اینکه این رشته تحصیلی هیچ فرصت ادامه تحصیل با نام بهداشت عمومی در مقاطع بالاتر را ندارد. آیا نبود فرصت ادامه تحصیل در شرایطی که در بسیاری از دانشگاه‌ها، امکانات برای پذیرش دانشجو در مقاطع کارشناسی ارشد وجود دارد می‌تواند متخصصین مجرب در زمینه پیشگیری و بهداشت عمومی تربیت نماید؟

و اما نکته‌ای دیگر و آن اینکه در تمامی شاخه‌های حوزه سلامت تخصص گرایی را شاهد هستیم. هیچ گاه یک کارشناس علوم آزمایشگاهی نمی‌تواند جای یک پرستار فعالیت کند و در تمامی رشته ها هم وضع به همین صورت است؛ ولی وقتی صحبت از بهداشت می‌شود همه فعالین حوزه سلامت صاحب نظر می‌شوند و عملا فعالیت نیروهای بهداشتی به انحطاط می‌رود و به اهدافی که برای رسیدن به شاخص‌های مناسب بهداشتی است نمی‌رسیم. آیا رسیدن به سطح ایده آل پیشگیری با این عدم تخصص گرایی در بهداشت همخوانی دارد؟

این نامه بدون هیچ هدف سیاسی و کدورت شخصی با برخی مسئولین، نگاشته و تهیه شده است و سوال‌های متعدد و درد و دل‌هایی هنوز در بین قلوب ما دانشجویان وجود دارد که در این نامه نمی‌گنجد. دانشجویانی این نامه را نوشته‌اند که هیچ جایگاهی در نظام سلامت عملا ندارند و با گذراندن چند ترم تحصیلی در آینده‌ای نزدیک به جمع فارغ التحصیلان بیکار این رشته ملحق می‌شوند.

 دانشجویان بهداشتی عمومی این دانشگاه از حضرتعالی این درخواست را دارند که جهت پیگیری مطالبات شان پیگیری‌های لازم را مبذول فرمایید و همچنین حضور و انتصاب حضرتعالی باعث شد تا فرصت را غنیمت بشماریم و مسائلی را با شما مطرح نماییم. هرچند برخی از مسائل مطروحه فوق، نیاز به ارجاع به مقامات وزارت دارد ولی قلبا استدعا داریم، ناامیدی این جمع را با پیگیری خود چاره جویی نمایید تا شانی که برای یک پرستار یا پزشک و یا دیگر نیروهای درمانی قائل می‌شوند برای دانشجویان بهداشت هم در این نظام سلامت قائل شوند.

لازم به ذکر است، دانشجویان علاقه‌مند و پرتلاش بهداشت با تمام توانمندی خود آمادگی خود را برای همکاری هرچه بیشتر در زمینه سلامت و بهداشت با حضرتعالی اعلام می دارند و ضمن نگارش این نامه، آمادگی و درخواست‌های مربوطه را با امضای این نامه عنوان می کنند:

 1. درخواست بهبود جایگاه کارشناسان بهداشت عمومی در سیستم بهداشت و درمان

2. درخواست ایجاد فرصت ادامه تحصیل در مقاطع ارشد و دکترای بهداشت عمومی مخصوص دانشجویان این رشته

3. پیگیری امر استفاده از نیروهای بهداشتی در مسائل بهداشتی و توجه به تخصص گرایی در بهداشت

4. استفاده از ظرفیت های دانشجویان در بهبود شرایط بهداشتی همچون رشته های دیگر

5. فراهم آوردن شرایط آموزشی جهت ورود دانشجویان به زمینه کاریشان در تمام طول تحصیل

امید به اینکه شاهد واکنشی مناسب باشیم، دانشجویان کارشناسی بهداشت برای شما استاد گرانقدر و بزرگوار بهورزی و موفقیت را از خداوند متعال خواستارند.