عامل توزیع «مشروبات الکلی» آزاد، خانواده ناهی از منکر همچنان در رنج و عذاب اوباش/ سکوت عجیب قوه قضائیه و نیروی انتظامی

به گزارش خبرنگار اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»، چندی پیش، خانواده یک آمر به معروف که به فروشنده مشروبات الکلی تذکر داده بود، در شهر درجزین از توابع استان سمنان مورد تعرض اوباش قرار گرفتند. 

ماجرا از این قرار بود که فردی متوجه شد در همسایگی اش شخصی وجود دارد که در ملا عام مبادرت به عرق فروشی می کند، به طوری که مشتری ها علنی می آیند و مشروبات را تست می کنند و می خرند. این ناهی از منکر به فروشنده مشروبات تذکر لسانی می دهد و حتی به او پیشنهاد می دهد که برایش کار پیدا کند.

اما این فرد دست از کارش نکشید و از آنجایی که این کار باعث شده بود تا الوات و اوباش محله تعدادشان زیاد شود و برای خانواده ها مزاحمت ایجاد کنند، مردم به نیروی انتظامی خبر دادند و ماموران پلیس فروشنده مشروبات را با 60 لیتر مشروب و یک کارتن ویسکی خارجی دستگیر کردند.

فروشنده مشروبات الکلی چون می دانست که همسایه اش مخالف کاری است که می کند، با چند نفر دیگر از اوباش که تنومند و قوی بودند در غیاب ناهی از منکر به خانه اش ریختند و با پرتاب سنگ و استفاده از الفاظ رکیک برای خانواده اش ایجاد مزاحمت کردند.

همان زمان دختر ناهی از منکر که از بیماری سرطان رنج می برد از در بیرون آمد و با دیدن این اراذل و اوباش غش کرد(نامه این دختر به مقام معظم رهبری را از اینجا می‌توانید بخوانید) و همسر وی که ناراحتی قلبی دارد نیز دچار مشکل شد.

پسر 17 ساله ناهی از منکر برای دفاع از خانواده بیرون از منزل رفت و با این اوباش درگیر شد که در این درگیری پنج نفر از اوباش وی را بشدت با پنجه بکس کتک زدند و حتی اقدام به چاقوکشی کردند.

پزشکی قانونی نیز ضرب و شتم این پسر نوجوان را تایید کرده است.

جالب اینکه پرونده ضرب و شتم خانواده این ناهی از منکر در نیروی انتظامی مفتوح است، اما این مشروب فروش در همان نیروی انتظامی هم با شاخ و شانه کشیدن برای برای ناهی از منکر و در حالیکه کسی هم جلودارش نبوده و هنوز در ازای جرم فروش مشروبات الکلی، مجازاتی نشده است.

بعد از رسانه ای شدن خبر تعرض به خانواده ناهی از منکر، روزی نیست که اوباش به درب منزل وی نیایند و اذیت و آزار نکنند و هیچ نهادی، بخصوص نیروی انتظامی مسئولیت حمایت از این خانواده را به عهده نمی گیرد.

این اولین بار نیست که آمران به معروف مورد تعرض قرار می گیرند و قانون برای دفاع از آن ها سکوت می کند. سوالی که اینجا مطرح می شود این است که وظیفه دفاع از آمران به معروف و ناهیان از منکر به عهده کیست؟ آیا قوه قضائیه نباید با برخورد قاطع با متعرضان به آمران به معروف راه را برای اتفاقات بعدی ببندد؟ آیا مجلس نمی بایست خیلی پیش تر ها طرح حمایت از آمران به معروف را در دستور کار قرار می داد تا تکلیف قانونی متعرضان و هتک حرمت کنندگان از طریق قانون مشخص شود؟ با توجه به این که بارها دیده شده که آمران به معروف در دادگاه متهم شناخته شده اند، آیا وقت آن نرسیده که قوه قضائیه این موارد را قوی تر پیگیری کند تا قضات یک وحدت رویه برنامه ریزی شده و هدفمند در حمایت از آمران داشته باشند؟