به گزارش خبرنگار سیاسی «خبرگزاری دانشجو»؛ حجت الاسلام والمسلمین دکتر حسن روحانی رییس جمهوری صبح روز دوشنبه ۳۱ شهریور ماه 1393 برای شرکت در نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد تهران را به مقصد نیویورک ترک کرد و ساعت 16:45 دقیقه به وقت محلی در بدو ورود به فرودگاه جان اف کندی نیویورک، مورد استقبال دکتر محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه، حسین فریدون دستیار ویژه رییس جمهوری و سرپرست و اعضای نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد قرار گرفت.
وی در بدو ورود به فرودگاه جان اف. کندی نیویورک طی گفتگویی با اشاره به انجام ملاقاتهای دوجانبه با سران کشورها در حاشیه اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد، گفت: در سال گذشته مسئله خشونت و افراطیگری که جهان باید از آن عاری باشد، از سوی ایران مطرح شد. امروز میبینیم که افراط چه بیدادی در منطقه میکند و پیش بینی ما درست بوده است و امسال درباره راه حلهای مقابله با تروریسم و خشونت بحث و بررسی خواهیم کرد.
همچنین محمد نهاوندیان رییس دفتر رییس جمهوری، دکتر سورنا ستاری، معاون علمی و فنآوری و دکتر حسام الدین آشنا مشاور فرهنگی رییس جمهوری، دکتر روحانی را در این سفر همراهی میکنند.
رییس جمهوری طی سفر به نیویورک علاوه بر شرکت و سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، ملاقاتهای جداگانهای با سران و مقامات کشورهای مختلف، دبیرکل سازمان ملل متحد و مسئولان برخی نهادهای بینالمللی خواهد داشت.
سخنرانی در اجلاس تغییرات آب و هوا در محل مقر سازمان ملل متحد و دیدار با ایرانیان مقیم آمریکا از دیگر برنامههای رییس جمهوری در سفر به نیویورک است.
شصت و نهمین نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد که از سه شنبه گذشته (۲۵ شهریور) در مقر این سازمان در شهر نیویورک گشایش یافته است، تا اول ماه اکتبر (۹مهر) به کار خود ادامه خواهد داد.
براساس برنامه منتشر شده توسط سازمان ملل، رییس جمهوری اسلامی ایران دومین سخنران نشست صبحگاهی ۲۵ سپتامبر (روز پنج شنبه) خواهد بود.
در روز نخست نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل در ۲۴ سپتامبر (چهارشنبه)، به ترتیب روسای جمهوری برزیل و آمریکا سخنرانی خواهند کرد.
همزمانی سفر روحانی با هفتمین دور مذاکرات جامع هستهای ایران و ۱+۵ در نیویورک که از چهارشنبه هفته گذشته (۲۶ شهریور) با ناهار کاری محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه و کاترین اشتون مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا آغاز شده، بر اهمیت این سفر بیش از پیش افزوده است.
این در حالیست که حسن روحانی سال گذشته نیز در تاریخ دوشنبه ۳۱ شهریورماه ۱۳۹۲ در صدر هیاتی عالیرتبه برای شرکت در شصت و هشتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد وارد نیویورک شد.
روحانی در سه سخنرانی اصلی خود در سازمان ملل متحد، دیدار با شش رئیس جمهور، پنج نخست وزیر و چند مقام بین المللی، سخنرانی در جمع اندیشمندان سیاسیدینی آمریکا و نیز مصاحبههای متعدد با رسانههای این کشور، آخرین مواضع اصولی ایران را در قبال مسائل مهم منطقهای و بین المللی تشریح کرد.
سخنرانی رئیس دولت تدبیر و امید در مجمع عمومی سازمان ملل و تاکید وی بر شعار «آری برای صلح و نه برای جنگ» در سراسر جهان، نقش جمهوری اسلامی ایران را به عنوان یکی از کشورهای صلحدوست جهان اثبات و دریچه تازهای را باز کرد.
دکتر روحانی در این سفر با تاکید بر مفاهیمی چون لغو تحریمهای یکجانبه و ظالمانه علیه جمهوریاسلامی ایران، خواهان گشایش باب جدیدی در برخورد کشورهای غربی با ایران شد.
وی با بیان اینکه ادعای «با ممانعت از ادامه فعالیت هستهای ایران از طریق اعمال فشارهای غیرقانونی میتوان صلحآمیز بودن چنین برنامهای را تضمین کرد» موهوم و به غایت غیرواقعبینانه است، خواهان تغییر در نوع نگرش و رویکرد برخی از کشورهای غربی و اروپایی نسبت به ایران شد.
رئیسجمهوری اسلامی ایران در جریان سفر ۵ روزه به نیویورک همواره در محافل و سخنرانیهای خود بر نقش بیبدیل ایران در تحولات منطقه و جهان تاکید کرد.
تاکید بر حل مسئله سوریه و فلسطین با تاکید بر لزوم حضور ایران در حل چالش به وجود آمده در این دو کشور از نکات قابل تامل دیگری بود که از سوی دکتر روحانی در این سفر در راستای اثبات جایگاه و نقش کشورمان در تحولات جهانی به کار گرفته شد.
در جریان سفر رئیسجمهور کشورمان به نیویورک تاکیدات مکرر وی بر حق مسلم ایران در استفاده از انرژی صلحآمیز هستهای از موضوعات دیگری بود که توانست نگاه و نگرش گذشته برخی از کشورهای غربی را نسبت به کشورمان تغییر دهد به طوری که شاهد بودیم مقامات آمریکایی و خصوصا «باراک اوباما» رئیسجمهور این کشور در سخنرانیها و مواضع خود نسبت به دسترسی ایران به انرژی صلحآمیز هستهای تاکید کرد.
روحانی در سخنرانی خود در اجلاس خلع سلاح هستهای، خواهان به عضویت درآمدن اسرائیل در معاهده NPT و پیگیری مطالبات مردم فلسطین از این رژیم غاصب شد.
علیرغم تلاشهای مکرر لابیهای صهیونیستی و گروههای برانداز از قبیل سلطنتطلبها، مجاهدین خلق و سایر جریانات اپوزیسیون برانداز علیه جمهوری اسلامی ایران و برپایی جشنواره سالانه آنان علیه کشورمان در کنار مجمع عمومی سازمان ملل، تاکید رئیسجمهور کشورمان بربازگشت ایرانیان به داخل کشور انفعال گستردهای را در برنامههای این گروه ایجاد کرد.
دیدار با مقامات بساری از کشورهای جهان از جمله رئیسجمهور فرانسه پس از حدود ۷ سال از جمله دستاوردهای مهمی بود که در سطح جهانی برای کشورمان در حاشیه سفر به نیویورک ایجاد شد.
دکتر روحانی همچنین در حاشیه این سفر توانست با روسایجمهور و مقامات بسیاری از کشورهای جهان دیدار و تعامل دو جانبهای را برقرار کند.
دیدار روحانی با دبیرکل سازمان ملل و تاکید بان کی مون بر ایجاد نگرشهای جدید در ایران و ضرورت حضور کشورمان در حل مسائل منطقهای و جهانی از دیگر رخدادهای سفر قبلی بود.
علاوه بر دیدار و گفتگوهای دوجانبه رئیسجمهور، دیدارها و گفتگوهای دوجانبهای که از سوی محمدجواد ظریف وزیرامورخارجه کشورمان نیز با مقامات سایر کشورها برگزار شد.
برگزاری نشست گروه ۱+۵ با ایران در حاشیه سفر نیویورک و حضور جان کری در این نشست از نکات دیگری بود که البته کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اروپا پس از پایان این مذاکرات نتجه آن را رضایتبخش اعلام کرد.
رئیس جمهوری ایران سپس عصر جمعه در آخرین برنامه سفر به نیویورک با تماس تلفنی باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا مواجه شد و پس از این گفتگوی تلفنی، فرودگاه جان اف کندی نیویورک را به مقصد تهران ترک کرد.
مکالمه میان دکتر روحانی و اوباما درباره مسائل هستهای ایران و تاکید اوباما بر تسریع بخشیدن به حل موضوعات میان این دو کشور پس از گذشت ۳۵ سال از قطع روابط ایران و آمریکا شاید دستاورد حائز اهمیتی برای کشورمان در این سفر محسوب شد اما سرانجام پس از گذشت یکسال و انجام چندین دور از مذاکرات سخت و نفس گیر میان ایران و گروه ۵ +۱ آنچه که مورد انتظار ایران بود در روند مذاکرات مشاهده نشد چراکه که آمریکا با افزایش تحریمها و عدم پایبندی نسبت به شروط تعیین شده در توافقنامه حسن نیت خود را اثبات نکرد.
این مهم در حالی بود که تاکید رئیسجمهور کشورمان بر لغو تحریمهای یکجانبه علیه جمهوریاسلامی ایران از نکات بسیار مهم موجود در سفر قبلی به نیویورک بود.
۶ روز پس از آن تماس تلفنی، رهبر معظم انقلاب ضمن حمایت از تحرکات دیپلماتیک دولت چه در سفر به نیویورک و چه غیر آن، در بیانات خود در مراسم تحلیف و اعطاى سردوشى دانشجویان دانشگاههاى افسرى ارتش جمهورى اسلامى ایران یعنی مورخ ۱۳۹۲/۰۷/۱۳ فرمودند: ما از تحرّک دیپلماسى دولت حمایت میکنیم، پشتیبانى میکنیم. در کنار آمادگىهاى همهجانبهى ملّت ایران - چه از لحاظ اقتصادى، چه از لحاظ امنیّت داخلى، چه از لحاظ استحکام ساخت درونى نظام اسلامى، چه از لحاظ وحدت ملّى و چه از لحاظ نظامى - به تلاش و تحرّک دیپلماسى هم چه در این قضایاى سفر اخیر و چه غیر از آن، اهمّیّت میدهیم و از آنچه دولت ما انجام میدهد و تلاشهاى دیپلماتیک و تحرّکى که در این زمینه میکنند، حمایت میکنیم. البتّه برخى از آنچه در سفر نیویورک پیش آمد، به نظر ما بجا نبود؛ لکن ما به هیئت دیپلماسى ملّت عزیزمان و دولت خدمتگزارمان خوشبین هستیم؛ البتّه به آمریکایىها بدبینیم؛ به آنها هیچ اعتمادى نداریم. ما دولت ایالات متّحدهى آمریکا را دولتى غیرقابل اعتماد میدانیم؛ دولتى خودبرتربین، دولتى غیرمنطقى و عهدشکن، دولتى سخت در پنجهى تصرّف و اقتدار شبکهى صهیونیسم بینالمللى - که بهخاطر رعایت خواستهها و منافع نامشروع شبکهى صهیونیستى بینالمللى مجبورند با رژیم غاصب و جعلى اشغالکنندهى فلسطین مماشات کنند، در مقابل او نرمش نشان بدهند؛ اسمش را میگذارند منافع آمریکا، در حالى که بکلّى منافع ملّى آمریکا با آنچه امروز اینها در حمایت از [آن] رژیم جعلى انجام میدهند، منافات دارد؛ از همهى دنیا دولت ایالات متّحدهى آمریکا باج میگیرد و به رژیم جعلى صهیونیستى باج میدهد؛ این حقایق را ما داریم مشاهده میکنیم - به دولت آمریکا اعتمادى نداریم، به مسئولین خودمان اعتماد داریم، خوشبین هستیم، از آنها میخواهیم که با دقّت، با ملاحظهى همهى جوانب گامها را درست بردارند، محکم بردارند، منافع ملّى را یک لحظه به فراموشى نسپرند. (متن کامل خبر اینجا را ببینید)
ایشان همچنین در در دیدار مسئولان نظام در تاریخ ۱۳۹۳/۰۴/۱۶ اظهار داشتند: طرف مقابل به مرگ گرفته که به تب راضى بشوید. هدف آنها این است که جمهورى اسلامى را در باب ظرفیّت غنىسازى مثلاً - که یکى از مسائل است - به ده هزار سو راضى کنند، منتها از پانصد سو و هزار سو شروع کردهاند، که حدود ده هزار سو مثلاً محصول حدود ده هزار سانتریفیوژ - همین قدیمىهایى که از قبل داشتیم و داریم - است. هدف آنها این است. مسئولین ما میگویند ما به ۱۹۰۰۰۰ سو احتیاج داریم. ممکن است این نیاز مال امسال و دو سال دیگر و پنج سال دیگر نباشد، امّا این نیاز قطعى کشور است، خب، باید نیاز کشور تأمین بشود. اصل حرفى که آمریکایىها در این قضیه دارند، حرف ناحقّى است. یک کشورى احتیاج به انرژى هستهاى دارد، خودش با تلاش خود، با دنبالگیرى خود، بدون اینکه از کسى دزدى کند، بدون اینکه با کسى ساختوپاخت بکند، توانسته این علم را، این دانش را، این فنّاورى را براى خود فراهم کند؛ حالا واایستادهاند که نه، نباید. خب چرا؟ این «نباید» چه منطقى دارد؟ میگویند ما از بمب هستهاى میترسیم! اوّلاً تضمین براى جلوگیرى از سلاح هستهاى راههاى خودش را دارد؛ اشکالى هم ندارد. ثانیاً اگر بنا است که راجع به مسئلهى سلاح هستهاى کسى نگران باشد، آن، آمریکا نیست. آمریکا که خودش چند هزار کلاهک هستهاى دارد، چند هزار بمب هستهاى دارد، و خودش به کار برده؛ خب به شما چه! شما چه کسى هستید که بایستى نگران این باشید که فلان کشور به سلاح هستهاى دست پیدا میکند یا نمیکند؛ وانگهى آن دستگاههایى که مسئولند، خب بله، میشود تضمین کرد. [البتّه] تضمین هم شده است یعنى روشن است؛ شاید خود آنها هم میدانند. اصل حرف آنها حرف ناحقّى است. (متن کامل خبر اینجا را ببینید)
رهبر معظم انقلاب تاکید کردند: البتّه ما به تیم مذاکرهکنندهمان اعتماد داریم. مطمئنّیم یقیناً آنها به دستاندازى به حقوق کشور و حقوق ملّت و کرامت ملّت راضى نخواهند شد و اجازه نخواهند داد که چنین کارى انجام بگیرد. مسئلهى ظرفیّت غنىسازى یک مسئله است که خیلى مهم است؛ مسئلهى تحقیق و توسعه که قطعاً باید رعایت بشود؛ حفظ تشکیلاتى که دشمن قادر به تخریب آن نیست. روى «فردو» تکیه میکنند، چون غیر قابل دسترسى است براى آنها؛ میگویند جایى که ما نمیتوانیم به آن ضربه بزنیم، نباید داشته باشید! این خندهآور نیست؟ (متن کامل خبر اینجا را ببینید)
لازم به ذکر است حجت الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی رئیس جمهوری اسلامی ایران در آستانه سفر به نیویورک برای شرکت در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد، با حضرت آیت الله خامنهای رهبر معظم انقلاب اسلامی دیدار و گفتگو کرد. در این دیدار، رهبر معظم انقلاب برای رئیس جمهور دعا و آرزوی موفقیت کردند.
همه اینها در حالیست که حضور دوباره رییس جمهور و هیئت همراه به نیویورک و سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، به دلیل حساسیتها و شایعات بوجود آمده درباره دیدار احتمالی روحانی و اوباما، به عنوان یکی از موضوعات حساس در رسانههای خبری مورد توجه قرار گرفته است و تحلیلهای متفاوت و متنوعی را در داخل و خارج به خود اختصاص داده است.
شاید خواست ملت ایران از دولت تدبیر و امید خلاصه شود بر نطق دکتر روحانی در مجمع عمومی سازمانملل متحد تا با تغییر فضای مذاکرات هستهای و افزایش احتمالی سطح مذاکرات، امکان دستیابی به توافق جامع و نهایی بیش از هر زمان دیگری افزایش یابد و با لغو کامل تحریمهای یک جانبه زیاده خواهیها و لحن طلبکارانه غربیها از بین برود.
باید منتظر ماند تا ببینیم بعد از اعمال تحریمهای جدید آمریکا علیه کشورمان مناسبات دکتر روحانی در نیویورک چگونه خواهد بود و چه واکنش عملی نسبت به این مهم از خود نشان خواهد داد؟؟؟؟؟!!!!
گزارش : نیره ساری