گروه دانشگاه "خبرگزاری دانشجو"- یادداشت دانشجویان میهمان؛ هر ساله این ایام، سازمان ملل میزبان نمایندگان بلندپایه کشورهاست و در تاریخ پس از انقلاب، نمایندگان جمهوری اسلامی همواره برای رسانه های بزرگ جهان بسیار جذاب بوده و سخنان رؤسای جمهور ایران در مجمع عمومی سازمان ملل همیشه بازتاب گسترده ای را در رسانه های دنیا به همراه داشته است.
در این میان خبرنگاران بزرگ شبکه های مختلف همچون لری کینگ و کریستین امانپور نیز در اکثر اوقات علاقه خود را به مصاحبه با رؤسای جمهور ما نشان داده اند. و البته هنوز هم در خاطرمان هست که در طول سفر محمود احمدی‌نژاد به شهر نیویورک، صفحات اول تمامی روزنامه‌های نیویورک و دقایق اول تمامی شبکه‌های خبری رادیو – تلویزیونی آمریکا به محمود احمدی‌نژاد اختصاص داشت. که با بررسی سرخط رسانه های خبری در این ایام می توان به این نکته پی برد که هیچ یک از رهبران شرکت‌کننده در مجمع عمومی سالانه سازمان ملل این چنین مورد توجه و زیر ذره‌بین و انتقادات شدید رسانه‌ها قرار نگرفته‌اند.
سوالاتی که رسانه های غربی برای این مصاحبه ها تنظیم می کنند معمولا سوالاتی چالشی هستند که با هدف ایجاد جنگ روانی بین المللی علیه جمهوری اسلامی از دل اتاق های فکر مراکز متخصص امور ایران تهیه می شوند. سوالاتی که بتواند رؤسای جمهور و وزاری امور خارجه کشورمان را در تنگنای مسائل عقیدتی داخلی و قوانین حقوق بشر غربی قرار دهند. پر واضح است که اگر خبرنگاران بتوانند رئیس جمهور و مسئولین ارشد کشورمان را در تله رسانه ای خود بیندارند و آنان را در پاسخ به سوالات بنیادین در مورد اهداف و آرمان های انقلاب اسلامی همچون صلح جویی، پاک دستی، دوری از افراط و تفریط، آزادی های سیاسی، مردم سالاری، حقوق شهروندی، حقوق زنان، هولوکاست و مشروعیت رژیم صهیونیستی، کمک به فلسطین و ملت های مستضعف جهان و … به زحمت بیندازند قطعا پیروزی بزرگی را برای جبهه غرب به دست آورده اند. امسال نیز از مدتی پیش این جنگ روانی توسط محافل خبری غربی آغاز شده است تا خبرنگاران رسانه های غربی با دست پر به استقبال نمایندگان کشورمان بروند و بتوانند آنان را به خوبی به چالش رسانه ای کشیده و در این میان خوراک خبری خود را جهت حمله ی رسانه ای به کشورمان برداشت نمایند.
اما این روزها مقر سازمان ملل متحد در نیویورک علاوه بر میزبانی رئیس جمهور کشورمان میزبان هفتمین دور مذاکرات ایران و گروه ۱+۵ درباره راه‌حل جامع هسته‌ای است. این مذاکرات به ریاست محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه ایران و کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و هیأت‌های ۱+۵ برگزار می شود و سفر حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان به آمریکا و سخنرانی در مقر سازمان ملل متحد طی روزهای آینده می تواند تاثیر بسزایی در روند مذاکرات داشته باشد. مطمئنا تقارن دو نشستمی تواند قدرت جنگ دیپلماتیک و رسانه ای را علیه مواضع مختلف جمهوری اسلامی تقویت کند تا جاییکه اگر نتوانند در زمین هسته ای به نتایج دلخواه خود برسند حداقل در دیگر مسائل مورد اختلاف مخصوصا مساله منطقه دستاوردی داشته باشند.
اما با رصد سرخط رسانه های غربی می توان به برنامه ریزی های صورت گرفته توسط این رسانه ها پی برد و با اندکی تامل به نظر می رسد با توجه به فضای سیاسی موجود در داخل کشور و منطقه غرب آسیا و تحولات جهانی مهمترین محورهای سوالات خبرنگاران غربی از این قرار باشد:
۱- ایجاد و القاء شکاف بین دولت و نظام
- تقابل عقیدتی و فکری بین رئیس جمهور و مقام معظم رهبری
- القاء شکاف بین نظرات رهبری و دولت در خصوص مسائل راهبردی مثل اقتصاد مقاومتی
- القاء کمبود قدرت اجرایی دولت و اختلاف بین قدرت دولت و رهبری
۲- القاء غیر منطقی بودن مواضع فکری جمهوری اسلامی
۳- ایران هراسی در باب مبانی فکری رهبران جمهوری اسلامی نسبت به اروپایی ها در آستانه مذاکرات هسته ای
۴- اسلام هراسی با محوریت جمهوری اسلامی و مقایسه آن با داعش
۵- مطرح و برجسته کردن دخالت نظامی ایران در عراق و سوریه
۶- ایجاد و القاء شکاف بین دولت و دیگر نهادهای حاکمیتی
- تقابل بین سپاه پاسداران و دولت
- تقابل بین صدا و سیما و دولت
۷- غیرموجه جلوه دادن برنامه هسته ای ایران در آستانه مذاکرات
۸ – زیر سوال بردن صلح آمیز بودن فعالیت های اتمی ایران
۹- ایجاد تشکیک و بی اعتمادی نسبت به آمار ارائه شده از طرف نهادهای حکومتی جمهوری اسلامی در اذهان عمومی
در این میان هوشمندی رئیس جمهور و وزیر امور خارجه کشورمان می تواند در پاسخ هایی که به سوالات خبرنگاران می دهند بسیار کارساز باشد و رسانه های دشمن را در رسیدن به اهداف تبلیغاتی خود ناکام گذارد.
یادداشت به قلم طیب سعیدی، دانشجوی دانشگاه بوعلی
شایان ذکر است: این یادداشت در پایگاه تحلیل های دانشجویی تحلیل پرس http://tahlilpress.ir/show-news.aspx?id=482 منتشر شده است.