دانشگاه دامغان؛ همچنان در انتظار میزبانی شهدای گمنام

به گزارش "خبرگزاری دانشجو"، حدود هشت سال از درخواست رسمی دانشگاه دامغان مبنی بر میزبانی شهدای گمنام در این دانشگاه می گذرد، اما تا به حال این تلاش‌ها و درخواست‌های دانشجویی بی‌نتیجه مانده است.

طی بررسی‌های انجام شده و گفتگوهای صورت گرفته با مسئولان دانشگاهی و تشکل‌های اسلامی و حتی کانون‌های فرهنگی در دانشگاه دامغان معلوم می‌شود که تمامی این نهادها و دانشجویان فعال در زمینه فرهنگ دانشگاهی همگی خواستار میزبانی شهید در این دانشگاه هستند؛ اما مشکل این چشم انتظاری هشت ساله کجاست و گره کار به دست چه کسی باز می شود.

وقتی که روند هشت ساله انتظار تدفین شهدای گمنام در دانشگاه دامغان را بررسی می‌کنیم به سخنانی از مسئولان دانشگاه از جنس نگرانی بر می‌خوریم که گفته بودند ما نگرانیم که اگر در دانشگاه ما شهیدی دفن بشود، ما نگران بی‌حرمتی به این بزرگوران هستیم و این بی‌حرمتی نه از جنس تعارض؛ بلکه از جنس نادیده گرفتن این بزرگواران در دانشگاه است و انجام کارهایی از طرف قشر دانشگاهی که در حضور شهید در دانشگاه این جنس حرکات بی‌حرمتی به آنان تلقی شود و در کنار این سخنان قول‌های از سوی مسئولان این دانشگاه مبنی بر میزبانی شهید گمنام در سال گذشته در ذهن دانشجویان نقش بسته است؛  اما با گذشت دو سال از این وعده‌ها هنوز دانشگاه دامغان در حسرت میزبانی مانده است.

عبدالعلی بصیری، سرپرست جدید دانشگاه دامغان هم در سخنی کوتاه گفته است که دانشگاه همچنان خواستار میزبانی شهدای گمنام است و مسئولان این امر همچنان از طرف این دانشگاه در پی موافقت سازمان حفظ و نشر ارزش های دفاع مقدس با این درخواست هستند.

دانشجویان دانشگاه دامغان هم به هر مناسبت با تهیه طوماری بارها و بارها به مسئولان دانشگاه نشان داده‌اند که خواستار میزبانی در دانشگاه دامغان هستند و این طومارها به نمایندگی از دانشجویان این دانشگاه بارها به مسئولان این دانشگاه و همچنین مسئولان سازمان حفظ و نشر ارزش‌های دفاع مقدس ثابت کرده است که دانشجویان دانشگاه دامغان بعد از گذشت سال‌ها چشم انتظاری مصمم‌تر از روز اولی که در سال 85 درخواست میزبانی شهید گمنام از طرف دانشگاه دامغان به سازمان حفظ و نشر ارزش‌های دفاع مقدس ارسال شده در انتظار این لاله‌های خونین کفن نشسته‌اند.

اما بعد از گذشت هشت سال هنوز مشخص نشده که چه کسی باید پاسخگوی درخواست این دانشجویان باشد و دانشجویان نمی‌دانند با تمام این تلاش‌ها و درخواست‌ها کی دانشگاهشان به میزبانی این شهدا لیاقت پیدا می‌کند و دیگر نمی‌دانند چگونه و با چه روشی به مسئولان این امر چه در دانشگاه و چه در سطح‌های بالاتر و چه مسئولان سازمان حفظ و نشر ارزش‌های مقدس ثابت کنند که ما چشم انتظاریم، چشم انتظار پاسخ مسئولان و چشم انتظار حضور شهیدان در دانشگاه‌هشان.