«بروبچ هفت خط» در دانشگاه شاهد+ تصاویر

به گزارش خبرنگار دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، برنامه «بروبچ هفت خط» با موضوع روایت خاطرات شوخ طبعی‌های جبهه از زبان راویان برجسته دفاع مقدس دیروز در مهدیه پیامبر اعظم (ص)، به همت بسیج دانشجویی دانشگاه برگزار شد.

برنامه «بروبچ‌های هفت خط» که با دکوری با عنوان «لبخند آسمانی» تزیین شده بود از ابتدا با استقبال پر شور دانشجویان رو به رو شد. میهمانان این برنامه آقایان اصغر نقی‌زاده، اصحاب کریمی، محمد احمدیان، سعید تاجیک و می‌ه‌مان ویژه برنامه حسن خوش نظر (عمو حسن) به همراه همسرش در این مراسم حضور داشتند.

در بخش اول برنامه آقایان نقی‌زاده، اصحاب کریمی و سعید تاجیک به بیان خاطرات خود پرداختند. آن‌ها ضمن ابراز خرسندی از حضور در دانشگاه شاهد تاکید کردند که ما طنز‌پرداز نبوده و نیستیم بلکه واقعیت‌هایی که اتفاق افتاده است را روایت می‌کنیم. و تاکید کردند که دفاع مقدس یک سبک زندگی بود که اتفاقات تلخ و شیرین زیادی داشت اما در این زندگی رزمندگان، تقوا، اخلاص، مناجات و خنده‌های‌شان را مساوی تقسیم کرده بودند و آن‌ها با هم می‌خندیدند اما امروز انسان‌ها برای خوش گذارنی به هم می‌خندند.

در ادامه برنامه آقایان مهدی‌زاده و خسروی از دانشجویان فعال کادر اردوی راهیان نور، خاطرات کوتاهی از اردو را برای دانشجویان بیان کردند و زینت بخش ادامه برنامه حضور عمو حسن و همسرش در جایگاه بود.

خانم خوش نظر صحبت را آغاز کرد و با کلامی سرشار از محبت به عمو حسن، وی را مایه آرامش و احترام خانواده خطاب کرد و عمو حسن هم با کلام دلنشین خود از مجروحیت و ازدواجش گفت. از مجروحیتی که تمام بار زندگی را روی دوش همسرش قرار داده بود اما او راضی بود برای آنکه خدا راضی باشد. خانم خوش نظر از سختی‌هایی گفت که باورش برای خیلی‌ها سخت بود اما این واقعیت زندگی جانبازان است. جانبازانی که خنده و خوشحالی را برای دیگران تقسیم می‌کنند اما درد را تنها به جان می‌خرند.

در ادامه برنامه لوح سپاسی از سوی بسیج دانشجویی دانشگاه به عمو حسن اهدا شد و عمو حسن نیز این لوح را به همسرش اهدا کرد. و تمام حاضرین به احترام رشادت‌های حسینی و صبر زینبی آن‌ها قیام کردند و آن‌ها را مورد تشویق قرار دادند.

در قسمت پایانی برنامه آقایان احمدیان، تاجیک و کریمی جهت بیان خاطرات به جایگاه دعوت شدند. میهمانان در این قسمت از برنامه ابتدا عظمت صبر و تحمل عمو حسن را تجلیل کردند و از آرامش جامعه گفتند و اینکه چه هزینه‌هایی برای این آرامش داده شده است. اما آغاز سخن آن‌ها با درد همیشگی عمو حسن آغاز شد و در برابر چشم همگان، عمو حسن خوشحال و با صفا از حال رفت و این در حالی بود که همه اشک در چشمان‌شان حلقه زده بود و نگران حال عمو حسن بودند و بغض گره خوردهٔ حاضرین راه خود را پیدا کرد. تا اینکه عمو حسن حالش بهتر شد و به برنامه بازگشت.

در ادامه برنامه میهمانان گفتند که شهیدان پرپر شدند تا عظمت اسلام پرپر نشود و امروز وظیفهٔ ما در برابر این خون‌های ریخته شده چیست؟ امروز نباید با دیدن عکس شهدا، عکس آن‌ها حرکت کنیم بلکه این راه رفتنی است حتی بدون سر حتی بدون پا.

برنامه که حالا ناخواسته به مسیر دیگری هدایت شده بود با روضه خوانی اصحاب کریمی و روایتگری محمد احمدیان تمام شد و حاج میثم احمدی‌پور هم شعر کوتاهی را با همراهی حاضرین زمزمه کرد.

برنامه تمام شد اما هنوز عمو حسن و همسرش در میان جمعیت بودند و با دانشجویان گفتگو می‌کردند و عکس یادگاری می‌انداختند و خانم خوش نظر از لحظه شماری عمو حسن برای حضور در این برنامه گفت.