جنگ نرم ساختارگرایانه نتوانسته است، در شرق، دین را کنار بزند

به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از خرم آباد، حجت الاسلام آقایی امروز در نشست تخصصی «جریان فرقه ها در جامعه ما» که توسط بسیج دانشجویی دانشگاه لرستان برگزار شد، گفت: جنگ نرم ساختارگریانه بر خلاف غرب در شرق نتوانسته است دین را کنار بزند؛ چرا که در شرق و بویژه در تشییع خصلت یقین گرایی و درون گرایی بسیار بالا است.

وی با بیان اینکه مدل جنگ نرم ساختارگرایانه هیچ گاه به صورت واضح و روشن به باورهای فراروی متدینین به مبارزه برنمی خیزد، افزود: در این شیوه غیرت دینی و تعصب مذهبی افراد که به عنوان لایه محافظ باورهای عقلانی است هرگز تحریک نمی شود.

مدیر موسسه فرقه های نوظهور از جنگ باورها، تثبیت مفاهیم بنیادین نوین و ارائه نظام ارزشی جدید به عنوان گام های جنگ نرم در حوزه باورها نام برد و گفت: دعوا بر سر این است که تمدنی که قرار است آینده بشر را هدایت کند چه تمدنی است آیا تمدن شیطانی است و یا تمدن رحمانی است و این توهم توطئه نیست و از ابتدای خلقت بشر وجود داشته است.

آقایی با بیان اینکه خداوند از زمای تمدنی الهی را بنیاد نهاد تمدن شیطانی هم بنیان نهاد شد، ادامه داد: خداوند برای اینکه بشر بتواند فطرت خود را شکوفا کند و بر غرایز پیروز شود دین و شریعت را برای انسان ها فرستاد و در مقابل شیطان نیز با مهندسی معکوس فرقه ها و ادیان انحرافی را ایجاد کرد.

وی با اشاره به اینکه در عصر مدرنیته فرانسیس بیکن با طرح نظم نوین جهانی مدعی شد که آن چیزی که در دنیا وجود دارد آن است که بتوان آن را لمس کرد افزود: در مقابل این نظریه دو مانع شامل فرهنگ های بومی و ادیان سنتی و بویژه ادیان آسمانی که یقین گرا هستند وجود داشت؛ از این رو برای اینکه نظم نوین جهانی بتواند دنیا را بگیرد این دو می بایست که از بین بروند.

مدیر موسسه فرقه های نوظهور گفت: برای تحقق نظم نوین جهانی فرهنگ های بومی از طریق جهانی شدن فرهنگی به راحتی از بین رفتند؛ اما در خصوص ادیان سنتی این اتفاق علی رغم بروز جنگ های روی نداد به همین دلیل از زمان آگوست کنت که از او به نام پدر علم جامعه شناسی نام برده می شود جنگ نرم ساختارگرایانه شکل گرفت.

آقایی تصریح کرد: آگوست کنت معتقد بود که دین ورق ورق های جامعه را به هم پیوند می دهد ولی کارکرد خود را از دست داده است و این جنگ نرمی بود که وی علیه دین شروع کرد.

وی در پایان گقت: آگوست کنت در آخر عمر به اشتباه خود پی برد و با این رویکرد که نمی توان بدون نظام دینی بشر را اداره کرد اومانیست را پایه گذاری کرد.