به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، غلامعلی حدادعادل در یازدهمین سالگرد تاسیس نهاد کتابخانه های عمومی کشور و تجلیل از برگزیدگان دومین دوره مسابقه خاطره نویسی کتابداران و اعضای کتابخانه ها که صبح امروز در تالار رودکی برگزار شد با بیان اینکه هر وقت خود را در جمع کتابداران می بینیم گویی در شهر، محله و خانواده خودم هستم گفت: هر کسی که اهل کتاب خواندن است با من هم قبیله ای به شمار می رود چرا که دست هایم در همه عمر بیش از هر چیز با کتاب در ارتباط بوده است.
وی با طرح چهار سوال ادامه داد: باید به سوال های چرا کتاب؟، چرا کتاب خوانی؟، چرا کتابخانه؟ و چرا کتاب دار؟ پاسخ دهیم.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در پاسخ به سوال چرا کتاب گفت: اگر قبول کنیم که به قول مولانا همه انسان اندیشه است باید بگوییم که کتاب از این جهت که ابزاری برای انتقال اندیشه ها به شمار می رود با ذات انسان در ارتباط است. انسان ها از لحاظ جسمی تفاوتی با سایر حیوانات ندارند ولی آنچه ما را، انسان می کند داشتن اندیشه است و در حقیقت اختراع زبان و ابداع خط و کتاب باعث شده که اندیشه اختصاصی هر فرد قابلیت انتقال به دیگران را هم داشته باشد.
حدادعادل افزود: این که انسانی بتواند با خط و زبان اندیشه های خود را به آحاد جامعه منتقل کند کشف بزرگی است و طبیعتا جامعه ای که کتاب خوانی در آن به یک فرهنگ تبدیل شده باشد جامعه صاحب بصیرت و آگاهی و فرهیخته است.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در همین زمینه افزود: جامعه با بصیرت و آگاهی با انواع افکار آشنا است و طبیعتا نمی توان به آسانی مردم آن جامعه را فریب داد؛ این جامعه لیاقت دارد تا خودش برای خود تصمیم گیری کند.
حدادعادل ادامه داد: در کتابخانه این امکان پیدا می شود که افراد به آسانی به کتاب دسترسی پیدا کنند و امروزه که کتاب روز به روز گران تر می شود و کتاب فروشی ها و ناشران در معرض ورشکستگی قرار دارند طبیعتا خرید کتاب برای افراد معمولی کار دشواری است و هر چه مشکلات اقتصادی بیشتر شود مردم کارهای فرهنگی و حوزه کتاب را بالاجبار کنار می گذارند البته نکته مهم این جاست که نمی توان کتاب را از جامعه حذف کرد از این رو باید کتاب را با کتابخانه ها در جامعه رواج دهیم.
وی با بیان اینکه اگر در کشور کتابخانه ها گسترش یابد بار سنگینی از سبد هزنه خانوارها کم خواهد شد ادامه داد: کتابداران باید به سراغ کسانی بروند که در درجه اول قدرت خرید کتاب را ندارند و علاوه بر آن انگیزه و دسترسی آسان به کتاب نیز در این افراد وجود ندارد.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در پاسخ به سوال چرا کتابدار تصریح کرد: کتاب دار شبیه مدیر یک داروخانه است و باید مانند مادر مشفق برادر و پدر مهربان با فرد کتاب خوان برخورد کند در حقیقت کتابدار باید افراد را به کتاب علاقه مند کرده و راه و رسم کتاب خواندن را به آنها آموزش دهد.
وی خطاب به علیرضا مختارپور افزود: باید بهره وری از کتابخانه ها را بالا برد و به این مسئله که هر کتابخانه چه کتابی را به مخاطبان عرضه کند توجه بیشتری شود.
حدادعادل گفت: کتاب به خودی خود یک وسیله است البته رئیس جمهور کشور اصرار دارد که مردم در ممیزی کتاب اظهارنظر کنند، بنده نیز این فکر را می پسندم چرا که مردم در هر کاری که اظهارنظر کنند به نفع جامعه است ولی این بدان معنا نیست که ما به عنوان حکومت وظیفه ای نسبت به محتوای کتاب ها نداشته باشیم.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در همین زمینه افزود: هیچ کسی در دنیا وجود ندارد که بگوید هر مطلبی که در کتاب ها چاپ می شود برای مردم مفید است و مسئله مهم این است که ما عاقلانه و منطقی ضوابطی را برای ممیزی بگذاریم که هر چیزی در کتاب ها به چاپ نرسد.
حدادعادل با بیان اینکه هیچ کشوری در دنیا وجود ندارد که در آن کتاب سانسور شده و غیرمجاز وجود نداشته باشد تصریح کرد: در اینترنت سایتی وجود دارد که به ترتیب کشورها اسامی کتاب هایی که اجازه نشر پیدا نکرده اند را ذکر کرده و در حقیقت ما اولین کشوری نیستیم که در دنیا کتاب های چاپ نشده داریم.
وی خاطر نشان کرد: ممیزی باید عاقلانه باشد نه اینکه به صورت ماشینی ممیزی انجام دهیم.