دهم فروردین؛
گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو» از یزد، پس از قیام مردم قم در ۱۹ دی ماه ۱۳۵۶ که در اعتراض به مقاله توهین آمیزی نسبت به امام خمینی (ره) توسط عوامل رژیم در روزنامه اطلاعات به چاپ رسیده بود و طی آن عده زیادی از مردم قم توسط عوامل رژیم به خاک و خون کشیده شدند، مردم تبریز در روز ۲۹ بهمن ۵۶ به مناسبت اربعین شهدای قم مراسم باشکوهی برگزار کردند که اینبار نیز با حمله ماموران مسلح رژیم به مردم بی‌دفاع فاجعه‌ای عمیق‌تر به وقوع پیوست.
در پی این کشتار‌ها مراجع و علما این کشتار‌ها را بشدت محکوم و حضرت امام (ره) ضمن اعلام عزای عمومی عید ۱۳۵۷ شمسی را تحریم کردند و با نزدیک شدن چهلم شهدای تبریز جوشش مخصوصی در مردم ایران مشاهده می‌شد که در این میان قیام مردم یزد در روز دهم فروردین ۵۷ جلوه بیشتری داشت.
مردم یزد در روز نهم فروردین پس از مراسم بزرگداشت شهدای تبریز در مسجد روضه محمدیه (حظیره) این شهر به خیابان‌ها ریختند و با شعارهای انقلابی به مراکز فساد و فحشا و نیز اماکن دولتی حمله کردند و فردای آن روز نیز آیت الله صدوقی از علمای شهر یزد، مردم را به تعطیل عمومی و اجتماع در مسجد حظیره یزد دعوت کرد و مردم یزد با لبیک به فراخوان رهبر مذهبی خود در دهم فروردین ماه سال۱۳۵۷هجری شمسی همزمان با چهلمین روز قیام خونین مردم غیور تبریز و جهت گرامی داشت یاد و خاطره شهدای آن واقعه تاریخی، در مراسم ختمی که در مسجد روضه محمدیه یزد «پایگاه انقلاب» برگزار شد، شرکت نمودند.
رهبر همیشه جاوید مردم یزد سومین شهید محراب طی سخنرانی‌هایی در اجتماع با شکوه مردم مبارز، خواستار بازگشت امام خمینی (ره) از تبعید و آزادی زندانیان سیاسی و سرنگونی رژیم شد.
در آن روز جمعیت مردم حاضر در مسجد به حدی بود که صحن مسجد نیز از جمعیت پر شده بود، هلیکوپتر‌های نظامی شنوک برای ارعاب مردم مرتب روی آسمان شهر و بخصوص روی مسجد حظیره در سطح پائین پرواز می‌کردند بطوری که صدای آن شیشه‌های ساختمان‌های اطراف را می‌لرزاند.
پس از اتمام سخنرانی حجت الاسلام کاظم راشد یزدی، مردم و جوانان حاضر به خیابان‌ها ریختند و همه بطرف میدان امیرچقماق دست به راهپیمائی زدند و هنگام راهپیمائی شعارهای آتشین سرمی دادند، ماموران نظامی شاه در میدان امیرچماق راه را بر مردم بسته بودند و از پشت سر تظاهر کنندگان نیز، نیروهای تا دندان مسلح شهربانی با ماشین در حالی که ماشین‌هایشان آژیر می‌کشیدند به تعقیب مردم ادامه دادند.
شعار‌ها هر لحظه تند‌تر می‌شد و جوانان به بعضی از اماکن دولتی مانند بانک‌ها حمله می‌کردند. جمعیت تظاهر کننده که به میدان امیرچقماق رسید، ماشین آب پاش ژاندارمری به روی مردم آب می‌پاشید، آب‌ها با رنگ مخلوط شده و به رنگ قرمز بود و نوعی ارعاب را پدید آورده بود در همان موقع شنیده شد که می‌گفتند ماموران شاه آب‌ها را قرمز کرده تا لباس مردم رنگی شود و در شناسائی‌ها بعدی بتوانند مردم را شناسائی و دستگیر کنند.
پس از آن تیراندازی ماموران به سوی مردم آغاز شد و سربازان ژاندارمری نیز با تفنگ‌های ژ-۳ که مجهز به سرنیزه بود به تعقیب تظاهر کنندگان پرداختند و آن‌ها را مجبور نمودند که از کوچه‌های منتهی به خیابان امام خمینی (ره) فرار کنند، سربازان ژاندارمری حتی در داخل کوچه‌ها نیز به تعقیب مردم پرداختند، درجه داران شهربانی حتی در داخل کوچه‌ها نیز برای ارعاب مردم تیر هوائی شلیک می‌کردند.
در آن روز چهار نفر از جوانان این مرز و بوم به نام‌های رضا نامداری، شهریار مرادی، مهدی قدکفرشان و حسین پارساییان توسط دژخیمان شاه به شهادت رسیدند که مزار شریفشان در خلد برین یزد می‌باشد.
بالاخره قیام مردم یزد قیام مردم یزد در فروردین ۱۳۵۷ حلقه سوم از سلسله قیام‌های زنجیره‌ای شد که منجر به قیام سراسری در ایران بر ضد شاه و در نهایت سرنگونی رژیم پهلوی گردید.
ارسال نظرات