به گزارش خبرنگار دانشگاه «خبرگزاری دانشجو» مراسم بزرگداشت مقام استاد شهید مجید شهریاری عصر امروز در دانشگاه امیرکبیر با حضور همسر این شهید بزرگوار و دانشجویان این دانشگاه برگزار شد.
در این مراسم فقهی عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی هسته ای دانشگاه شهید بهشتی که بیش از ده سال با شهید شهریاری آشنایی داشته است گفت: آشنایی بنده با شهریاری به سال ۷۹ بازمی گردد آن زمان که وارد دانشگاه شدیم گویا یک سالی بود که شهید شهریاری عضو هیئت علمی شده بودند و در رشته گرایش راکتور استاد ما بود. برخورد اول ایشان را هرگز فراموش نمی کنم که آن قدر بزرگوارانه با ما رفتار کرد و این رفتار انگیزه ای برای بنده شد.
وی با بیان اینکه برخورد شهید شهریاری با دانشجویانش بسیار بزرگمنشانه بود ادامه داد: بنده به خاطر دارم که دو سال پیاپی دانشجویان در ارزیابی استاد به شهید شهریاری نمره ۲۰ دادند چرا که ایشان به بحث آموزش اهمیت زیادی می دادند و این مسئله بر دانشجویان پوشیده نبود.
فقهی تصریح کرد: شهید شهریاری دانشجو را مستقل می دانست و برایش احترام قائل بود و دانشجویان نیز به لحاظ علمی از جایگاه این شهید بزرگوار را می دانستند.
وی با بیان اینکه شهید شهریاری اعتقاد داشت باید با دانشجو ارتباطی صمیمانه داشته باشد اما در عین حال حریم ها را هم رعایت می کرد گفت: شهید شهریاری به تحقیق همکارانش بسیار اهمیت می گذاشت و این تفکر را نداشت که بگوید فقط کار من مهم است.
فقهی بزرگ ترین شاخصه شهید شهریاری را مأخوذ به حیا بودنش عنوان کرد و گفت: بزرگ ترین شاخصه شهریاری حیا او بود همان طور که می دانید حیا موجب می شود انسان بسیاری از کارها را انجام ندهند.
عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی گفت: شهید شهریاری برای امر آموزش بسیار زمان می گذاشت و تقریبا زندگی وی در دانشگاه سپری شد زمان های هم که همسرش زنگ می زد و می گفت کی به خانه می آی شهید شهریاری با شوخی به همسرش اعلام می کرد که آقای فقهی اجازه نمی دهند که من بازگردم.
وی گفت: شهریاری کلاس های درسش را مرتب برگزار می کرد و به شاگردانش درس زندگی می داد از امکانات دانشگاه و دولت برای کارهای شخصی اش استفاده نمی کرد.
در ادامه این برنامه بهجت قاسمی همسر شهید شهریاری به ارائه خاطراتی از همسرش پرداخت و گفت: شهید شهریاری انسان بسیار بزرگی بود و به امر تحصیل علاقه زیادی داشت ما زندگی ساده ای را شروع کردیم بنده فکر می کنم ۴۴ سالی که خداوند به ایشان عمر داد در تمامی مقاطع بهترین استفاده از زندگی اش کرد.
همسر شهید شهریاری تصریح کرد: شهید شهریاری برای ما تعریف می کرد می گفت هنگامی که به مدرسه می رفته است معلمان برای ایام نوروز مشق می دادند اما شهید شهریاری هرگز این مشق ها را حل نمی کرد بلکه وی به همراه سایر دوستانش مسائل ریاضی مجله رشد را حل می کردند و جالب اینکه برای شما بگویم یکی از سوال های دوره دکتری را وی از روی همان مجله رشد طرح کرده بود.
قاسمی ادامه داد: علی اکبر صالحی در زمان حیات شهید شهریاری از وی خواست تا یک سمتی از در سازمان انرژی اتمی بپذیرد اما همسرم به صالحی گفته بود آقای دکتر از آن زمانی که خودتان کار اجرایی را گرفته اید واقعا چه اندازه به کارهای علمی پرداخته اید دکتر صالحی هم خطاب به شهریاری گفته بود اگر بخواهم راستش را بگویم هیچی، در ادامه این گفتگوی دو نفره شهید شهریاری برایم تعریف کرد و گفت به شوخی به دکتر صالحی گفته ام دست از سرم بردار و بگذار به کارهای علمی ام بپردازم.
وی ادامه داد: من و شهید شهریاری لیلی و مجنون جامعه هسته ای بودیم دو روز که ایشان به مسافرت می رفتند من از دلتنگی گریه می کردم زندگی ما بسیار عاشقانه بود و صفا و محبت در آن موج می زد ما اوایل زندگی خانه کوچکی داشتیم اما به دلیل اینکه خانه پر از صفا و محبت بود کوچک بودنش را حس نکردم وقتی از سر کار به خانه باز می گردم احساس می کردم به بهشت وارد می شود.
قاسمی با بیان اینکه هنگامی که شهید شهریاری به شهادت رسید زندگی ام بهم ریخت تأکید کرد: بنده شهادت ایشان امتحانی از جانب خداوند می دانم؛ شهید شهریاری بسیار انسان متشرعی بود نگاه وی قرآنی بود و اعتقاد داشت که انسان باید رفتار مناسب و خوبی داشته باشد.
وی با بیان اینکه شهید شهریاری در زمان حیاتش ارتباطش را با علما حفظ کرده بود گفت: ما با خانواده آیت الله جوادی آملی مراوده خانوادگی داشتیم و شهریاری نسبت به ایشان ارادت خاصی داشت.
همسر شهید شهریاری در ادامه اظهاراتش به اتفاقات روز گذشته دانشگاه امیرکبیر اشاره کرد و گفت: من یک گله از پلی تکنیکی ها دارم و به آنان می گویم انسان باید خودش فکر کند کاری که انجام می دهد آیا مملکت و نظام را به جلو می برد یا خیر یا اینکه برای دشمنان خوراک می سازد ما همه جوانان را دوست داریم اما بزرگ ترها و لیدرهای که به آنان خط می دهند بعضی هایشان شیشه خرد دارند.
وی ادامه داد: دیروز شاهده این بود که یک عده از جوانان پلی تکنیک یک طرف و عده ای دیگر در طرف مقابل یکدیگر ایستاده بودند سوال اینجاست واقعا چرا باید به این گونه رفتار شود هیچ دقت کرده اید که قدرت های جهانی مسلمانان را به جان هم انداخته اند ما باید از این درس بگیریم تنها چیزی که امروز به کشورمان ضربه می زدند این است که اتحادمان را خدشه دار کنند.
شایان ذکر است که علی رغم دعوت مسئولین برگزاری به این برنامه از رئیس دانشگاه و سایر مدیران دانشگاه امیرکبیر هیچ کدام از آنان در این مراسم حضور پیدا نکردند.
آخه می دونید این شهدا اصلا دیگه اهمیتی ندارند چون ما در لووووزان که آقایون رفته بودند بال کبابی بزنند! ببخشید بال کبابی مال لویزان بود. به هر حال در همانجا این انرژی بسیار خطرناک را با ظالمان جهانخوار (شما بخوانید کد خدا) معامله کردیم و البته متوجه شدیم امتیازی بابتش بهمون نمی دن در نتیجه به این جمعبندی رسیدیم که خیلی خوب شد که یه چیزی هم دادیم (منظورم نظارت های فراتر از پروتوکل الحاقیه) تا از شر این انرژی به درد نخور درد سر ساز راحت شدیم، پس کسانی هم که عمرشون رو در این راه تلف کرده اند و این درد سر عظیم رو برای ما درست کردند معلوم نیست که شهید باشند در ثانی دیگه قاتلین عزیز اسرائیلی حکم طفیلی دوستان ما را دارند.