روغن زیتونهای حاوی مواد شیمیایی در بازار ایران/ جام مرگ بر سفره ایرانی

به گزارش گروه اقتصادی «خبرگزاری دانشجو»؛ بر اساس استاندارد شورای بین المللی زیتون چهار نوع روغن زیتون خوراکی در دنیا با نام ترجمه شده فوق بکر، بکر، معمولی و کنجاله زیتون (پومیس) وجود دارد که عرضه کنجاله در ایران ممنوع است.

وی خاطر نشان کرد: روغن پومیس در تمام کشور‌های پیشرفته دنیا عرضه ومعمولا توسط قشر ضعیف جامعه استفاده می شود اما این روغن بدون اطلاع رسانی لازم و به صورت قاچاق در فروشگاه های سطح کشور به اسم روغن  زیتون خارجی و مرغوب به فروش می‌رسد.

رئیس شورای ملی زیتون ادامه داد:  روغن کنجاله زیتون یا پومیس، تفاله باقیمانده زیتون بعد از روغن کشی است که دستگاه‌های مکانیکی امکان دریافت روغن 3 تا 4درصدی باقیمانده آن را ندارد و برای استخراج آن از مواد شیمیایی  استفاده می‌شود.

وی اظهار داشت:  در صورتی که به برخی از روغن زیتون‌های خارجی قاچاق نگاه کنید، در پایین شیشه یا نقطه‌ای که کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد نوشته شده است که 90 درصد روغن پومیس و 10 درصد روغن خیلی عالی، اما  این روغن به دلیل اینکه به صورت قاچاق وارد بازار شده و هیچ گونه نظارتی برروی عرضه آن وجود ندارد به جای روغن زیتون مرغوب به فروش می رسد.

رئیس شورای ملی زیتون تاکید کرد: روغن زیتون صنعتی نیز روغن حاصل شده از زیتون‌های کنسروی غیر قابل مصرف است که از روغن 15 تا 20 درصدی آن برای مصارف صنایعی مانند صابون سازی مورد استفاده قرار می گیرد.

بلند نظر  با اشاره به نحوه واردات روغن زیتون قاچاق به کشور، بیان داشت:  شبکه قاچاق روغن زیتون در جنوب کشور ، این محصول را همراه با کالاهای مجاز وارداتی به نحوی وارد کشور می‌کنند که از چشم ماموران دور می‌ماند.

این مقام مسئول اظهار داشت: کیفیت روغن زیتون، نقش مهمی در قیمت گذاری این محصول دارد و مصرف کننده حق دارد بایت هزینه‌ای که بایت روغن زیتون می پردازد محصولی با کیفیت خریداری کند.

سالانه 12 هزار تن روغن زیتون به کشور وارد می‌شود

وی با تاکید بر لزوم نظارت بیشتر برای جلوگیری از ورود غیر‌قانونی روغن زیتون به کشور، تصریح کرد:  سالانه حدود 15 هزار تن روغن زیتون در کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد که حدود 3 هزار تن آن از طریق تولیدات داخلی تامین و مابقی از طریق واردات تامین می‌شود.

بلند نظراظهار داشت:  تفاوت در قیمت تمام شده روغن زیتون داخلی با نمونه‌های خارجی باعث شده است که انگیزه کمتری برای تولید داخلی این محصول وجود داشته باشد.