به گزارش گروه بين الملل «خبرگزاري دانشجو»، به نقل از اسپوتنیک؛ طبق همه گزارش های وارده در حال حاضر گروه داعش نفت و آثار باستانی سرقتی خود را از راه ترکیه به فروش می رساند. نیروهای خارجی مورد نیاز داعش از کانال ترکیه وارد عراق و سوریه می شوند و انواع و اقسام تسلیحات مورد نیاز این گروه نیز از این طریق تامین می گردد.
مضاف بر اینکه عمده اموال این گروه در بانک های ترکیه و بخش دیگری از آن در کشورهای عرب همجوار ذخیره شده. تقریبا صد ها گزارش در این زمینه می توانید در اینترنت پیدا کنید. و اگر ترکیه می خواست با این گروه برخورد کند کافی بود این گلوگاه ها را می بست تا داعش در جا سنگ کوب کند.
با اینکه ترکیه به بهانه سرنگونی دولت سوریه از حمله به این گروه تروریستی و یا مهار آن خودداری می کرد اما همه می دانند که در واقع سود (چه سیاسی چه اقتصادی) سرشاری که این کشور از طریق این گروه تروریستی به دست می آورد دلیل اصلی در خودداری ترکیه از برخورد با این گروه بوده و هست.
بهانه عملیات دولت ترکیه عملیات تروریستی داعش در داخل خاک ترکیه بود اما این کشور در حال بمباران مواضع کرد ها در سوریه و عراق است! جالب تر اینکه ناتو هم اعلام کرده که از ترکیه حمایت می کند؟
با این اوصاف پس ماجرا چیست؟
اگر ساده بخواهیم بگوییم ماجرا یک فیلم ترکیه ای بیش نیست.
حتی برخی معتقد هستند که عملیات تروریستی ای که بر علیه کردهای ترکیه انجام شده بود توسط تشکیلات امنیتی ترکیه هماهنگ شده بوده و به هیچ وجه یک عملیات خود سر نبوده. ترکیه از موفقیت کرد ها در تصرف خط مرزی و قطع ارتباط زمینی ترکیه با داعش ناراحت بوده و همچنین ورود احزاب کرد و مخالفان حزب آقای اردوغان به پارلمان ترکیه که منجر به یک بن بست سیاسی درون این کشور گشته و از سوی دیگر ناکامی های بی حد و حصر سیاست های بین المللی تخاصمی ای کشور و شکست های مکرر یاران آن در عراق و سوریه دولت فعلی این کشور را در شرایط تهاجمی قرار داده تا در واقع از گروه هایی مثل داعش حمایت کند و نه آنها را سرکوب کند.
زمزمه های تلاش برای استقلال کرد ها ملی گرایان ترک در ارتش ترکیه را نیز سخت آشفته نموده. به همین دلیل ترکیه آتش بس خود با پ ک ک را زیر پا گذاشته و اقدام به حمله به کرد ها نموده. و در نهایت می خواهد برای گروه های تروریستی مخصوصا داعش در سوریه و عراق یک پوشش هوایی ایجاد نماید.
در بازداشت های اخیری که درون ترکیه انجام شده تعداد زیادی از فعالین سیاسی کرد نیز بازداشت و روانه زندان شدند و به احتمال زیاد این روند ادامه خواهد یافت.
با این کار آقای اردوغان تلاش دارد احساسات ملی گرایانه ترک را تحریک کند تا ملی گرایان ترک را به سمت خود و یا مخالف کرد ها بکشاند. وی احتمالا تصمیم دارد یک انتخابات زود هنگام برگزار نماید و امیدوار است نظر به اینکه فعالین سیاسی کرد بازداشت شده اند بتواند سهم آنها را در پارلمان به دست آورد.
اما اینجا چند نکته وجود دارد که به سازمان ملل و تشکل های بین المللی بر می گردد و مشخص نیست چرا اینها در قبال کشورهایی که تحت چتر ایالات متحده و ناتو فعالیت می کنند سکوت مطلق اتخاذ می کنند.
اولا بمباران مواضع کرد ها، که هیچ اقدام تحریک آمیزی بر علیه ترکیه انجام نداده بودند، دقیقا مشابه بمباران مردم بی گناه یمن و یا سرکوب مردم بحرین توسط عربستان سعودی و یا سرکوب مردم روس تبار در اوکراین و… می باشد. همه این کارها توسط اعضای ناتو و با چراغ سبز ایالات متحده و ناتو انجام شده و سازمان ملل هیچ واکنشی نشان نمی دهد و فقط نقش نظاره گر را دارد. جالب تر اینکه اخیرا نیز توسط اسناد ویکی لیکس فاش شده که احمد شهید نماینده حقوق بشر این سازمان برای ایران یک ملیون دلار رشوه برای نوشتن گزارش منفی بر علیه ایران از عربستان سعودی دریافت کرده و مشخص نیست باقی مسئولین عالیرتبه سازمان ملل برای تصمیمات خود در مورد مسایل مختلف بین المللی از چه کشورهایی چه مبالغی دریافت کرده اند.
ظاهرا بهتر است سازمان ملل منحل شود وجای خود را به ناتو بدهد ، حد اقل کشورهای جهان تکلیفشان روشن می شود. آیا حمله ترکیه به خاک سوریه و عراق تجاوز یک کشور به دو کشور دیگر عضو سازمان ملل به حساب نمی آید؟
دوما زمانی که تروریست های داعش در عراق و سوریه در حال قتل عام مردمان بی گناه بودند این کرد ها بودند که در مقابل آنها ایستادند و توانستند از پیشرفت آنها جلوگیری کنند. حال چه شده که ایالات متحده پشت آنها را خالی کرده؟ آیا این جایزه آنها است؟
سوما ترکیه با حمایت از گروه های تندرو در سوریه — عراق — مصر — لیبی و تونس و… امروزه به کشوری که امنیت دیگر کشورهای جهان را تهدید می کند تبدیل شده. یا ناتو با اقدامات این کشور موافق است و یا اینکه ترکیه از ناتو به عنوان ابزاری جهت فعالیت زیر پوشش آن سوء استفاده می کند. که بنده تصور می کند ناتو با اقدامات ترکیه موافق می باشد وگر نه عضویت این کشور در ناتو را حد اقل به تعلیق در می آورد.
چهارما و از همه مهم تر این تصمیم می تواند آتش جنگ موجود در سوریه و عراق را به داخل ترکیه بکشاند و امنیت شکننده این کشور را به خطر بیاندازد. مشخص نیست مقامات ترکیه چه فکری در سر داشتند که دست به چنین قماری بزنند اما به هر حال این اقدامات قطعا کرد های داخل ترکیه را وادار به واکنش خواهد کرد و هیچ کس بیش از سی سال ناامنی داخل ترکیه به دلیل درگیری این کشور با کرد ها را فراموش نمی کند. یعنی تسلط بر قدرت در ترکیه اینقدر برای مسئولین این کشور ارزش دارد که حاضر هستند کل کشور را به آتش بکشند تا در قدرت بمانند؟
در نهایت می توان گفت این اقدامات دولت ترکیه قطعا هزینه های سنگینی را بر این کشور تحمیل خواهد کرد، حال اگر یک جنگ خانمان سوز در آن بپا نکند، و بهتر است مسئولین عالیرتبه این کشور بیشتر به فکر آینده ترکیه باشند. جنگ های سوریه و عراق و… هم با همین اقدامات نسنجیده به جایی رسیده که امروزه دیگر نمی توان جمعش کرد.