دامن‌های آلوده به سانتریفیوژ!

گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»؛ رییس جمهور در آخرین مصاحبه تلوزیونی خود بعد از 12 سال، از منشا و آغاز پرونده هسته ای ایران سخن گفت. دکتر روحانی در پاسخ به سوال مجری برنامه  گفت وگوی تلویزیونی رییس جمهوری با مردم که پرسید: «ما دو تا سانتریفیوژ آوردیم و منشأ آلودگی داشت و چقدر بحران ساختگی برای جمهوری اسلامی ایجاد کردند و الان آژانس باز دوباره در چارچوب توافق مسئول شده که راستی‌آزمایی کند. شما هم حقوق دان و دیپلمات هستید چگونه این موضوع را تعقیب می‌کنید و چه تدبیری اندیشیده اید که آژانس مجدداً از این موضوع به عنوان یک ابزار فشار در مسیر پیشرفت جمهوری اسلامی ایران استفاده نکند.» پاسخ داد: « البته آن آلودگی‌ برای دو تا سانتریفیوژ نبود ما چند صد سانتریفیوژ آورده بودیم و چند تا سانتریفیوژ آلودگی داشت و آن آلودگی همه جا را آلوده کرده بود وحتی همین نطنز را آلوده کرده بود چون ما نمی‌دانستیم آلوده است و دوستان ما در سازمان انرژی اتمی فکر می‌کردند نو است چون بسته‌بندی‌های نو داشتند، مشکل برای ما ایجاد شد. ما البته حواسمان باید جمع باشد، همیشه آژانس یا هر نهاد بین‌المللی که انجام وظایفی را به عهده دارد، اینجور نیست که در آنها آدم‌های ناجور نباشد، پیداست از ملیت‌های مختلف هستند. منشاء آن آلودگی هم کشوری بود که آن سانتریفیوژ را به ما فروخته بود. آلودگی در آنجا ایجاد شده بود.»

بد نیست در این زمینه نکاتی مورد توجه قرار گیرد.

۱- کنترل نکردن خرید تجهیزات برای صنایع حساس و امنیتی

بد نیست به یاد بیاوریم که این تجهیزات در دوران دبیری جناب روحانی در شورایعالی امنیت ملی و حاکمیت دوستان امروز ایشان بر دولت، خریداری شده و وارد کشور شد. یک مساله مهم در ارتباط با سانتریفیوژهای آلوده بحث کنترل ورود، نصب و راه اندازی این دستگاهها در چرخه هسته ای کشور است؛ بطوریکه در صنایع حساسی مثل صنعت هسته ای و آن هم با وجود الزام به رعایت تدابیر امنیتی و موقعیت حساس بین المللی  ایران و سابقه توطئه های بی شمار دشمن ، قطعا در همه مراحل فرآیند خرید تجهیزات هسته ای باید دقت نظر و هوشیاری کامل نسبت به هر توطئه یا اشتباهی  از جمله خرابکاری یا ناسالم بودن قطعات یا عدم تطبیق آن با مورد سفارش شده به بهترین شکل ممکن رعایت شود اما دکتر روحانی در مصاحبه اخیر خود با خرید سانتریفیوژهای آلوده در زمانی که ایشان بعنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی حضور داشتند؛ گفت: «دوستان ما در سازمان انرژی اتمی فکر می‌کردند نو است چون بسته‌بندی‌های نو داشتند، مشکل برای ما ایجاد شد. ما البته حواسمان باید جمع باشد». در این خصوص سوالی که به ذهن می رسد این است چگونه ممکن است تجهیزات این چنینی برای صنعت هسته ای تنها با کنترل نوع بسته بندی آن تایید شوند و به راحتی وارد چرخه هسته ای کشور شوند بدون هیچ بررسی و آزمایشی؟؟

۲-  انگیزه کسانی که در مساله  کنترل تجهزات خریداری شده کوتاهی یا چشم پوشی کرده اند

با توجه به اهمیت مساله و بررسی عوامل داخلی و خارجی در بحران های مختلف کشور در سال های قبل از جمله پرونده های متعدد جاسوسی و همدستی عواملی در داخل کشور با معارضان و دشمنان نظام در خارج کشور، به نظر  می رسد خیلی دور از ذهن نباشد که افرادی مطلع در آن زمان از داخل دولت با انگیزه هایی چون ضربه زدن به نظام جمهوری اسلامی ایران یا ایجاد بحران برای به چالش کشیدن کشور و ... آگاهانه و عامدانه دست به همکاری با دشمنان نظام زده باشند تا شاید این بار با موضوع هسته ای و پرونده سازی برای ایران، موضوع  دیگری برای به خطر انداختن نظام داشته باشند تا نقشه های خود را عملی سازند. چه آنکه تجربه نشان داده برخی نمایندگان مجلس وقت –مجلس ششم- در ماراتن هسته ای کاملا در زمین حریف بازی کرده و تمام همت خود را برای مقابله با صنعت هسته ای کشور به کار بردند. از جمله این افراد می توان از احمد شیرزاد نام برد که در روزهای آغازین مسئله هسته ای، در نطق پیش از دستور در مجلس، همصدا با دشمنان ملت ایران از بیرون بودن «دم خروس» هسته ای ایران سخن گفت.

۳- اگر آن زمان روحانی دبیر شورای عالی امنیت ملی نبود.....

موضوع دیگری که در ارتباط با این مسئله می توان اشاره کرد این است که با توجه به اینکه در زمان دولت هشتم، آقای روحانی دبیر شورای عالی امنیت ملی بوده و از ۱۴مهرماه سال ۸۲ با پیشنهاد رئیس جمهور وقت و حکم رهبر انقلاب بعنوان مسئول ارشد مذاکره کننده هسته ای انتخاب می شود و از مسئولان اصلی پرونده هسته ای به شمار می رود؛ در مصاحبه اخیر خود بدون اشاره به کوتاهی مسئولان وقت و یا اشتباه آنان به این مساله می پردازد و به گونه ای از آن سخن می گوید که گویی همین اشتباه باعث نشده است که کشور به مدت 12 سال زیر شدیدترین فشارهای ظالمانه قرار گیرد و با انواع مشکلات دست و پنجه نرم کند. شاید اگر آن موقع دولت دیگری بر سر کار بود و دکتر روحانی هم دبیر شورای عالی امنیت ملی نبود، امروز لحن و تعابیر و جملات رئیس جمهور بسیار متفاوت تر از این بود.

۴- تضمین برای عدم تکرار موارد مشابه

با توجه به سابقه خیانت ها، خدعه ها، توطئه ها و نیرنگ های فراوانی که طرف های غربی و به خصوص آمریکا در قبال نظام جمهوری اسلامی ایران داشته و دارند، به نظر می رسد اعتماد دوباره به آنان چندان عقلانی به نظر نباشد و هیچ تضمینی هم برای تکرار نشدن این توطئه ها وجود ندارد. توطئه هایی که یکی از آنان بعد از گذشت 12 سال در محافل عمومی و رسمی مطرح می شود و نگرانی دیگری به وجود می آورد که نکند دوباره در اثر غفلت یا اشتباه یا نفوذ عوامل بیگانه در مراکز حساس امنیتی، نظامی، صنعتی به واسطه اعتماد مجدد به غرب و تکرار بازرسی  و یا مشارکت در پیشبرد صنعت هسته ای، بار دیگر شاهد بروز مسائلی چون خرید سانتریفیوژ های آلوده باشیم که می تواند بحران ساختگی برای کشور را عمیق تر و وسیع تر کند!