به گزارش گروه اقتصادی «خبرگزاری دانشجو»؛ قبل و بعد از اعلام توافق هسته‌ای سیل شرکت‌های خارجی و سرمایه گذاران اروپایی بود که ایران را غرق کرده بودند. همه این شرکت‌ها و مدیران آنها از بازار بکر ایران و سرمایه‌گذاری در این بازار 70 میلیونی سخن می‌گفتند.
اما از زمان اعلام این توافق در 23 تیرماه 94 تاکنون تعداد انگشت‌شماری از این شرکت‌ها به صورت رسمی با ایران قرارداد امضا یا آن را اعلام کرده‌اند. تقریبا همه این شرکت‌ها قرارداد قطعی را به رفع کامل تحریم‌ها گره می‌زنند.
اما اخیرا نکته‌ای که هر روز در اخبار رسانه‌ها بارزتر می‌شود، شرط و شروط کشورها و شرکت‌هایی است که مدام از افزایش تجارت یا سرمایه‌گذاری در ایران صحبت می‌کردند. این کشورها و شرکت‌ها تلویحا تهدید می‌کنند که اگر شرایطشان رعایت نشود یا به ایران نمی‌آیند یا از کشورهایی دیگر برای انجام همان سرمایه‌گذاری نام می‌برند.
پس از خط و نشان کشیدن‌های هندی‌ها برای احداث کارخانه کود شیمیایی و دریافت گاز ارزان از ایران و همچنین عدم تمایل پالایشگاه‌های هندی برای افزایش واردات نفت از کشور مگر با فروش نفت بسیار ارزان از سوی تهران، حال نوبت به شرکت‌های بین‌المللی نفتی رسیده است.
در این‌رابطه رویترز به نقل از مدیران اجرایی شرکت‌های نفتی غربی نوشت: ایران باید قراردادهای پرسودی برای جذب شرکت‌های بین‌المللی نفتی در زمانی‌که این شرکت‌ها بیشتر بر سوددهی تمرکز دارند، پیشنهاد کند.
ایران در ماه سپتامبر اعلام کرد که با پیش‌نویس قراردادهای بین‌المللی نفت و گاز برای جذب سرمایه‌گذاران خارجی و خریداران نفت به محض برداشته شدن تحریم‌ها موافقت کرده است اما تاکنون جزئیات آن را اعلام نکرده است.
این کشور عضو قراردادهای جدید خود را در 21 و 22 نوامبر در تهران و 22 و 24 فوریه در لندن رونمایی خواهد کرد.
پاتریک پویانه مدیراجرایی شرکت توتال در کنفرانسی در ابوظبی گفت: «تنها بحث منابع و فرصت‌ها مطرح نیست بلکه بحث سودآوری است.»
وی افزود: «در وضعیتی خوب قرار خواهیم گرفت که می‌توانیم فرصت‌ها در زمینه گاز، نفت، پتروشیمی و بازاریابی را بررسی کنیم،اما همه اینها به شرایط قراردادی خوب بستگی دارد از این رو باید ببینیم چه می‌شود.»
پویانه افزود: توتال احتمالا در کنفرانس تهران که وزارت نفت چارچوب قراردادهای جدید را منتشر خواهد کرد، شرکت می‌کند.
ایران اعلام کرده است که قراردادهای جدید تنها از قراردادهای «بیع متقابل» بسیار بهتر خواهد شد بلکه از قراردادهای پیشنهادی عراق به شرکت‌های خارجی در سال 2009 تا 2010 نیز بهتر است.
شرکت بزرگ نفتی اعلام کرده اند در صورتی به ایران باز می‌گردند که تغییرات بزرگی در قراردادها «بیع متقابل» صورت گرفته باشد. برخی از شرکت‌های خارجی انتقاد کرده بودند که این قراردادها سودآورد نیست و حتی زیانبار نیز است.
این شرکت‌ها که تا به حال سرمایه‌گذاری در ایران را پرسود می‌خواندند و مدام از نیاز شدید ایران برای سرمایه‌گذاری صحبت می‌کردند، حال می‌گویند، در صورتی به ایران باز می‌گردند که تغییرات بزرگی در قراردادها پیشین صورت گیرد.
همانند هندی‌ها که مدارم از افزایش واردات نفت به محض برداشته شدن تحریم‌ها می‌گفتند اما اکنون می‌گویند نفت ایران کیفیت ندارد و تنها در صورت تخفیف بزرگ واردات را افزایش می‌دهیم.
به نظر می‌رسید که با برداشته شدن تحریم‌ها دست ایران برای چانه‌زنی در زمینه قراردادهای خارجی بازتر شود و دیگر به علت تحریم‌ها تن به هر قراردادی ندهیم اما اکنون نیز شرکت‌های خارجی راه جدیدی برای چانه‌زنی و فشار بر ایران یافته‌اند.
ارسال نظرات