شخصیت های نامیرا حقیقی هستند

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ نشست نقد و بررسی رمان «نامیرا» با حضور صادق کرمیار و محمد حسین رجبی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران برگزار شد.

محمدحسین رحبی دوانی در این نشست در سخنانی گفت:‌ پرداختن به واقعه عاشورا از زوایای مختلفی می‌تواند قابل توجه باشد. اینکه چگونه برخی مانند حر ابن یزید ریاحی از جهنم خود را به بهشت رساند و البته برعکسش نیز رخ داد. این دست اتفاقات برای مخاطبان می‌تواند عبرت‌آموز باشد. از سوی دیگر زبان هنر زبانی گیرا و فوق‌العاده پرمخاطب است و استفاده از آن برای انتقال برخی مفاهیم بدون شک با موفقیت همراه کی‌شود.

وی در ادامه عاشورا  را دستمایه خوبی برای داستان‌نویسی معرفی کرد و‌ گفت:‌ عاشورا واقعه‌ای بصیرت‌زاست و می‌دهد که چکونه برخی از خواص در برابر مطامع دنیای رنگ عوض می‌کنند.

رحبی‌دوانی  همچنین نوآوری در رمان «نامیرا»‌ را قابل توجه دانست و گفت:‌ درباره حادثه کربلا پیش از این هم کار هنری شده بود، اما رمان و داستان فاخر در این زمینه کم تولید شده است. نامیرا البته رمان تاریخی نیست هر چند که بر مبنای یک واقعه تاریخی نوشته شده است. به باور من تاریخ کربلا و عاشورا را از منظر تاریخی باید در کتاب تاریخی جستجو شود، اما داستان جای بیان تاریخ نیست.

صادق کرمیار نویسنده رمان «نامیرا» نیز در ادامه این مراسم با بیان این مطلب که روایت تاریخی و رمان دو مقوله جدای از هم هستند که هیچ‌کدام از آنها را نباید با یکدیگر قیاس کرد‌، عنوان داشت: کسی که به دنبال تاثیرپذیری از تاریخ باشد، رمان نمی‌خواند و کسی هم که به دنبال داستان و رمان باشد، سراغ تاریخ نمی‌رود. شخصیت‌های نامیرا از منظر تاریخی حقیقی هستند، اما رفتار و سیرحرکتشان در تاریخ بیان نشده است.

وی ادامه داد:‌ نامیرا لایه‌های مختلفی از واقعه عاشورا را بررسی و چرایی اتفاقات آن را با تکیه بر مخاطب روایت می‌کند. در تاریخ عنوان شده که 18 هزار نفر برای امام حسین(ع) نامه نوشتند و همه‌شان هم در این واقعه پشت امام را خالی کرده‌اند. به باور من هنر تنها ابزاری است که می‌تواند این موضوع را به ما بباوراند. هنر به جزئیات تاریخ وارد شده و ما را در اتمسفر آن فضا قرار می‌دهد.