به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، یک مقام آگاه ایرانی جزئیات خرید 114 ایرباس که از سوی عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی در روز گذشته اعلام شد را رسانه‌ای کرد.
این مقام ایرانی که به علت محرمانه بودن این اطلاعات نخوانست نامش فاش شود، در این‌باره به بلومبرگ گفت: این قرارداد شامل جت‌های جدید و دست دوم از خانواده ای320 و همچنین جت‌های تولید نشده ای 340 است. وی افزود: نخستین تحویل این هواپیما‌ها در اوایل ماه جولای (تیر ماه) خواهد بود.
آژانس بین‌المللی انرژی بامداد امروز اعلام کرد که ایران به تعهدات خود برای کاهش فعالیت‌هایش عمل کرده از اینرو راه برای لغو تحریم‌های این کشور باز شده است. این امر راه را برای ایران برای خرید هواپیمای مورد نیازش به منظور نوسازی ناوگان هوایی فرسوده خود، تامین تقاضای داخلی با وجود 50 هواپیما برای جمعیت 80 میلیونی و توسعه پروازهای بین‌المللی هموار خواهد ساخت.
سخنگوی شرکت ایرباس در شهر تولوز فرانسه گفت: «زمانی‌که تحریم‌های ایران برداشته شود، گروه ایرباس آماده است تا از توسعه بخش حمل و نقل غیرنظامی و عمومی با مطابقت شدید با تمام قوانین بین‌المللی (تحریم‌ها و ممنوعیت‌های آمریکا، اروپا و سازمان ملل) حمایت کند.»
ایرباس از اظهارنظر در مورد هرگونه مذاکره‌ای با ایران‌ایر خودداری کرد.
این مقام ایرانی توضیح داد: با توجه به اینکه ایران تلاش می‌کند مقاصد مستقیم پروازی به آمریکا، کانادا، استرالیا و اروپا را به مقاصد پروازی خود اضافه کند تا ایرانی‌ها به جای استفاده از دبی و استانبول مستقیما خدمات پروازی دریافت کنند، تهران نسبت به خرید هواپیماهای پهن‌پیکر شامل ای350 و ای 380 دو طبقه تمایل دارد.
این مقام آگاه ادامه داد: ایران همچنین بوئینگ 737 باریک پیکر برای پروازهای داخلی و مدل 777 اس دو راهرویی را برای مسیرهای طولانی مد نظر دارد. همچنین تهران به دنبال هواپیماهایی از شرکت‌های «بمباردیه» و «امبراریر» است.
پیش از این ایران اعلام کرده بود که به 400 هواپیما برای ناوگان خود نیاز دارد اما اخیرا این تعداد را به 581 فروند افزایش داده است.
بنیت سومایا مدیر جنوب آسیای مرکز هوانوردی گفت: «به صورت نظری، عوامل اقتصادی در ایران توانایی جذب 300 هواپیما طی 5 سال آینده را دارد اما سوال اینجاست که آیا این در عمل امکان‌پذیر است.»
وی افزود: «چنین نرخ رشدی، فشار بی‌اندازه‌ای بر فرودگاه و زیرساخت حریم هوایی وارد خواهد کرد همچنانکه بر مدیریت و مهارت‌های فنی حتی در بازارهای پیشرفته وارد می‌کند. اما این امر به صورت ویژه برای ایران چالش‌انگیز خواهد بود چراکه اکوسیستم هوانوردی نیاز دارد تا با جهش تولیدی که فناوری هواپیما را پیش برده است، مطابقت پیدا کند.»
