به گزارش گروه اقتصادی «خبرگزاری دانشجو»؛ به نقل از بلومبرگ، حتی اگر عربستان رقابت بر سر سهم بیشتر از بازار را از تولید کنندگان نفت شیل آمریکا هم برده باشد، همچنان با یک رقیب نفتی قدرتمند مواجه است.
این رقیب، ایران، رقیب منطقه ای عربستان، عراق نوظهور یا روسیه، رقیب قدیمی نیست. بلکه مازاد عرضه انبار شده در بازار است. حتی وقتی تولید بالاتر از حد نیاز پایان بیابد، یک مازاد عرضه بیش از یک میلیارد بشکه ای که از سال 2014 روی هم انباشته شده همچنان باقی خواهد بود و بر قیمت ها سایه خواهد افکند. بر اساس پیش بینی های آژانس بین المللی انرژی، افزایش حجم ذخایر نفتی تا پایان سال 2017 ادامه خواهد داشت و مصرف کردن این مقدار نفت ذخیره شده ممکن است سال ها به طول بیانجامد.
از زمانی که در اواخر سال 2014، استراتژی عربستان برای از میدان به در کردن تولید کنندگان پرهزینه کلید خورد، قیمت نفت شروع به کاهش کرد و در ماه گذشته به زیر 30 دلار رسید. در حالی که کاهش تدریجی تولید نفت خام آمریکا نشان می دهد که رشد عرضه متوقف خواهد شد، اما در مرحله دوم کاستن از حجم ذخایر نفت انباشته شده زمانی طولانی نیاز خواهد داشت.
گلدمت ساکس به عنوان یک سابقه تاریخی به مازاد عرضه به وجود آمده در فاصله سال های 1998 تا 1999 اشاره دارد که در آن سال ها تقاضا به دلیل بحران مالی آسیا کاهش یافته بود. با وجود اینکه اوپک تولید خود را در ماه های مارس و ژوئن 1998 کاهش داد، قیمت نفت به افت خود ادامه داد و در ماه دسامبر آن سال به زیر 10 دلار رسید. قیمت نفت تا زمانی که ذخایر نفتی اقتصادهای توسعه یافته در اوایل سال 1999 شروع به کاهش کرد، ترمیم نیافت.
بر اساس آمارهای آژانس بین المللی انرژی، در پایان امسال حجم ذخایر جهانی حدود 1.1 میلیارد بشکه افزایش خواهد یافت. 37 میلیون بشکه دیگر هم در سال 2017 به حجم ذخایر اضافه خواهد شد. اگر آمارهای آژانس بین المللی انرژی را در مورد سرعت کاهش حجم این ذخایر در نظر بگیریم، و این ارزیابی موسسه انرژی اسپکتس را درست بدانیم که 290 میلیون بشکه وارد ذخایر استراتژیک نفتی چین خواهد شد، مصرف نفت انباشته شده در این سال ها تا سال 2021 زمان خواهد برد.