باشگاه دانشجویان/
گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی، بازهم بودیم، بازهم آمدیم و بازهم همچون 22 بهمن در عمل «مرگ بر آمریکا» گفتیم. بازهم ما جوانان با بصیرت و تدبیر بودیم که در 7 اسفند امسال امید دشمنان قسم خورده اسلام و ایران را نا امید کردیم و نشان دادیم که اگر در بهمن 57 نبودیم اکنون با حضورمان انقلابی بودنمان را به رخ جهانیان می کشانیم...
البته این حضور با اقبال 6/3 درصدی نسبت به یک لیست در کل کشور کارت زردی هم برای برخی به دنبال داشت که احتمال مستعجل بودنش در آینده را با دریافت کارت زردی دیگر بالا می‌برد؛ این بماند که برخی در داخل و خارج همچون سال 88 تلاشی بیهوده کردند تا به مردم القا شود نتایج یک حوزه انتخابیه قابل تسری به کل کشور است! منطقی نیست که پیروزی یک طیف در یک حوزه انتخابیه که حامیان دولتی هم دارند را به تمام کشور تعمیم داده و به عنوان سرپوش به روی دیگر حوزه ها، شهروندان ایرانی را درجه بندی کنیم؛ البته این نوع برخورد یادآور سیاست های آپارتایدی یک جریان متصل به غرب در تاریخ سیاسی انقلاب اسلامی نیز هست...
در این دوران پسا انتخابات ریاست محترم جمهور در همایش صنعت خودرو بازهم همچون نطق‌هایشان در ایتالیا و فرانسه این ضرب المثل ایرانی را که می‌گوید « هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد» را رعایت نکرده و در عوض پرداختن به مسئله خودرو ، عدم اقبال مردمی به خودروی ملی و یا دلایل انجماد و عدم پیشرفت در این حوزه که چیزی جز نبود توجه و عدم اعتماد از سوی دولت به سرمایه درونی یعنی نیروی متخصص جوان نیست، فرمودند: « ...امروز کسانی هنوز فکر می کنند که کشور باید در تقابل با جهان باشد... » امّا آن کسانی که ایشان از آنها می‌گویند و در رأسشان رهبر انقلاب قرار دارد اتفاقاً مخالف جنگ و تقابل هم هستند ولی همچون حضرت امام (ره) معتقدند که « اگر در برابر دینمان بایستید در برابر دنیایتان می ایستیم... »
آقای رئیس به جای این فرافکنی ها توضیح دهید که سرنوشت وعده 100 روزه که حال 800 روز از آن می گذرد، چه شد؟
شما که گفتید با مذاکره که نتیجه اش برجام شد، آب خوردن مان هم حل می شود، پس چرا آب خوشی از گلوی ما دانشجویان پایین نمی رود؟ که باید بعد از چهار سال تلاش برای تخصص در یک رشته حال باید دغدغه و نگرانی یافتن شغل را داشته باشیم!
امّا اگر باتوجه به همین متن برجام که اتفاقاً موجب خوشحالی خانم شیرین عبادی ( از فتنه گران سال 88 که اینک در لندن به سر می برد ) هم شده چنانچه سیاست Snap Back عملی شود دیگر برجام هم نتیجه ای جز از دست دادن دستاورد های ملی ندارد...
چرا با توهین به شعور ملت عرضه می‌دارید که ما برای اشتغال جوانان برنامه داریم! آخرآقای رئیس این موضوع را که دقیقاً برای کدام جوانان برنامه دارید را تبیین بفرمایید آیا برنامه شما شامل جوانان ایرانی هم می شود؟
ویا فقط برای اشتغال جوانان فرانسه و ایتالیا و یا این کشور های اروپایی که همچون سیل روانه داخل شده اند، برنامه ریزی کرده اید؟که این حجم از تقاضا هم از سوی این کشورها جای بسی شگفتی دارد! ما معتقد به سیاست درهای باز هستیم؛ امّا نه درهای باز رو به داخل بلکه رو به بیرون...
دکتر حکیمی پور، اقتصاددان و فارغ التحصیل توسعه از دانشگاه کالیفرنیا می‌گویند: مردم در دولت شما فقیرتر شده اند دولتتان به علت واردات بی رویه ایجاد اشتغال که نمی‌کند هیچ، روزانه شماری از مشاغل موجود را هم از بین می برد! و آن کاهش تورمی که شما از آن می‌گویید اصلاً در زندگی مردم دیده نمی شود...
تنها راه نجات از وضعیت نابسامان کنونی فقط اقتصاد مقاومتی است که آن نیز چیزی جز اتکا و اعتماد به ما جوانان نمی باشد مادامی که سیاست اقتصاد مقاومتی با سیاست درهای باز رو به داخل دنبال شود ما فقط شاهد تکرار عبارت اقتصاد مقاومتی در رسانه‌ها و بیانات دولتمردان هستیم.
علیرضا علیزاده- دانشجوی کارشناسی علوم سیاسی دانشگاه آزاد مشهد
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات