دل‌نوشته دانشجویی/
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، اسفندماه و نوروز سال هاست که با یاد و خاطره شهدا گره خورده است، مردمان این دیار روزهای نو را با یاد رشادت های دلاور مردانی آغاز می کنند که هستی خود را در راه حفظ میهن خویش فدا کردند. دانشجو های دانشگاه های استان اصفهان نیز همزمان با دانشگاه های سراسر کشور در مناطق عملیاتی جنوب کشور حضور یافتند و در آستانه سال جدید با شهدا تجدید میثاق کردند.
متن زیر دل نوشته یکی ار دانشجویان شرکت کننده در اردوی راهیان نور دانشگاه اصفهان است:
نمی دانم چه سری است. اینجا مدام یاد کربلا می کنی. اینجا مدام یاد ارباب و گودی قتلگاه می کنی! غروب گودال فکه حزن انگیز است. روضه خوان نمی خواهد. رمل ها و غروب فکه خود مرثیه خوانی می کنند. رمل ها روضه لب های تشنه را می خوانند و غروب...
غروب روضه بدن های به زیر آفتاب را می خواند.... چقدر شبیه حسین(ع). کانال کمیل و حنظله از ماندن بر سر بیعت می گویند. از حمایت از مهدی فاطمه می گویند با لب های تشنه..... هنوز صدای حبیب بن مظاهر می آید که با لبان تشنه چه رجزی می خواند در حمایت از ولی خویش.
چه خرازی هایی که عباس وار جنگیدند و از جان خود گذشتند. چه خرازی هایی که با یک دست هم دست از حمایت حسین زمانه نکشیدند. چقدر اینجا شبیه کربلاست! اینجا سهراب اسماعیلی ها سهراب وار جنگیدند و اسماعیل خود را به قربانگاه بردند و مثل ارباب خود بی سر شدند... خوب شد مادر سهراب مثل فاطمه کربلا نبود و بی سر شدن آرام جانش را ندید. اینجا گلوله آر پی جی سر سهراب را گوش تا گوش...
رمل های اینجا برایت مرثیه خوانی می کنند. اینجا چادر خاکی مادر پهن است. اینجا بوی بی نشانی می آید؛ بوی فاطمه. اینجا بوی چادر سوخته می آید؛ بوی لباس های سوخته و بدن های سوخته. عجیب پا بست می شوی. اینجا کربلاست.
شلمچه که بیایی پا روی چشم و استخوان شهدا می گذاری. اینجا اصحاب حسین(ع) زیر شنی تانک ها له شدند و تکه تکه شدند. خاک اینجا گوشت و پوست شهداست. اینجا بی نشانی، بی پلاکی فریاد می زند. مثل مادر شان زهرا (س). شهدا نمی دانم آن لحظه ای که زیر شنی تانک بودید به یاد کدام روضه افتادید!
روضه مادر جوان پهلو شکسته بین در و دیوار یا روضه ارباب بی کفن زیر سم اسبان. روضه خواندن اینجا سخت است. اینجا باید روضه علی اکبر بخوانی. روضه متلاشی شدن بدن ها زیر آتش و گلوله. بگذار غروب شلمچه خود برایت روضه بخواند. خودش روضه گودی قتلگاه و خنجر و سنگینی سینه می خواند... خودش روضه کوچه و سیلی و قد خمیده می خواند... اینجا شلمچه است... اینجا کربلاست....
السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین
فرستنده: میثاق لیث صفار
ارسال نظرات