فعالیت زیرپوستی شرکت هرمی در دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید مدرس سنندج

اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، در دنیای پر زرق و برق امروز، کمتر کسی است که از پولدار شدن آسان و سریع استقبال نکند، آن هم بدون زحمت و تلاش زیاد. شاید همین خصلت انسان، زیربنای تشکیل شرکت های هرمی باشد؛ شرکت هایی که به طرق مختلف سعی در فریب مردم به خصوص جوانان برای به دست آوردن اندک سرمایه هایشان می کنند.

سابقه حضور شرکت‌های هرمی در ایران شاید به اوایل دهه ۸۰ یعنی حدودا ۱۴-۱۵ سال قبل بازگردد. شرکت هایی که با عناوینی مانند گلدکوئیست سعی در فریب مردم کردند و با وعده میلیونر شدن سریع، افراد را در دام خود گرفتار کردند.

درحالی که برخی آمارها از کاهش چشمگیر فعالیت شرکت های هرمی به علت افشای روش های گذشته فعالیت آنها حکایت دارد، کارشناسان درباره تغییر شیوه فعالیت شرکت های هرمی و استفاده از شگرد بازاریابی برای جذب بیشتر جوانان هشدار داده اند.

شنیده ها حاکی از فعالیت زیرپوستی شرکت بازاریابی شبکه ای با عنوان «شرکت توزیع محصولات شبکه ای» در پردیس فرهنگیان شهید مدرس سنندج دارد، این شرکت به سرپرستی یکی از دانشجو معلمان این پردیس اقدام به جذب حدود ۳۰ دانشجوی این دانشگاه و عضو کردن آنها در این شرکت کرده است.

دانشجویان عضو این شرکت هرمی در سطح دانشگاه و کلاس درس اقدام به معرفی و شرعی و قانونی جلوه دادن شرکت خود و عضو گیری کرده اند و با نشان دادن ظاهری باکلاس و متحول شده به دیگر دانشجویان القا می کنند که حتما می شود یکشبه پولدار شد.

اعضای اصلی شرکت توزیع محصولات شبکه ای توانسته اند دانشجویان را پس از جلسات متعدد و اصرارهای فراوان، جذب فعالیت‌های غیرقانونی خود کنند اما با هوشیاری یکی از اساتید این دانشگاه، مانع فعالیت بیشتر این شرکت و به دام افتادن تعداد بیشتری دانشجو شدند.

بازاریابی شبکه ای، شرکت های هرمی و نام هایی از این دست آشنای کوچه پس کوچه های این دهه گذشته ایران شده است. ترفندی کاملا زیرکانه در پوششی فریبنده، طوفانی که در پشت سر خود تلی از سرمایه های به باد رفته، آرزوهایی پژمرده شده، رویاهای سرکوب گشته، سرخوردگی های روحی و اجتماعی، و… را برجای می گذارد.

شرکت های هرمی هر روز برای اغواگری لباس جدیدی بر تن می پوشند و رنگ عوض می کنند. این شرکت ها با بیش از یک دهه فعالیت مخرب و ناسالم در ایران از خیلی ها که رویای یک شبه پولدار شدن را در سر داشتند کلاهبرداری کردند.

در دسیسه هرمی کالایی فروخته نمی شود و تنها توهم و خیال به افراد فریب خورده القا می شود و همین بازاریابی شبکه ای را به ابزاری مجرمانه و کلاه بردارانه به نام دسیسه هرمی تبدیل می کند. طرح های هرمی، طرح های غیر قانونی هستند که در آن تعداد زیادی از مردم در پایین هرم به تعداد کمی در بالای هرم پول پرداخت می کنند.

با وجودی که بخش های مختلف انتظامی و اطلاعاتی و قضایی به شدت با این شرکتها برخورد کردند، ولی هنوز هم بارقه هایی از این شرکت ها، فضای جامعه را تحت الشعاع اقدامات خود قرار می دهد.
 

شرکت هایی که سیستم های بازاریابی شبکه ای در ایران ارائه می دهند خودشان مدعی تفاوت عملکردشان با شرکت های هرمی هستند اما در عمل روش های چندان بهتری ندارند به طور مثال فقط در بهشت را به اعضای خود نشان می دهند و ان ها را وارد جمع خود می کنند ولی بعد از ورود به سیستم راه رسیدن بهشت را ناهموار و طولانی نگاشته و تلاش مضاعفی را از افراد مطالبه می کنند و شخص تازه وارد به خاطر اینکه سرمایه ی خود را دوباره بازگرداند داشته های قبلی خود را فدای نداشته هایش می کند.

در بازاریابی شبکه ای، شرکت ها شعارشان عرضه مستقیم کالا به مشتری و حذف واسطه های غیر ضروری است؛ اما در عمل کاری می کنند که اعضا به سمت یک نوع مصرف گرایی غیر ضروری پیش بروند هر ماه باید مقدار زیادی از این شرکت ها خرید کنند تا فعال باشند.

در نتیجه فعالیت و تبلیغات این شرکت ها، اعضا اغلب به طمع کسب سود بیشتر می افتند و مجبور می شوند کالاهایی را خرید کنند که چندان مورد نیازشتن نبوده است و از طرفی علاوه بر اینکه باید خود اعضا بصورت ماهانه مبالغ مشخصی خرید کنند باید برای کسب سود بیشتر اعضای جدیدی نیز معرفی کنند و زیرشاخه های خود را تکمیل کنند.

کاری که این شرکت ها انجام می دهند کارافرینی نیست به نوعی بیشتر پرورش بازاریاب مصرف گراست که سود سرشار از این تجارت را روزانه جیب تولید کنندگان محصول و سرشاخه های اصلی می کند و افرادی که در سلسله مراتب پایین تر عضویت دارند به نوعی مورد استعمار قرار می گیرند تا هم برای جذب اعضای بیشتر تبلیغات رایگانی برای محصولات شرکت داشته باشند و هم خودشان هر چه بیشتر مصرف کننده محصولات باشند به طوری که هرکس بتواند مصرف بالاتری داشته باشد و اعضای بیشتری را وارد شبکه کند سود بیشتری خواهد کرد اما عده خیلی کمی به این مرحله می رسند.

شاید به علت مشکل بیکاری موجود در جامعه، بسیاری از جوانان این مملکت آینده روشنی برای خود متصور نیستند و در صورت مواجهه با چنین پیشنهادهایی به چیز دیگری جز ورود به شرکت و رسیدن به پول و ثروت در مدتی اندک نمی اندیشند.

با بررسی های انجام شده مشخص شده است که درصد قابل توجهی از اعضای فعال در شرکت های هرمی را جوانان بیکار، دانشجویان و افرادی که وضعیت اقتصادی مناسبی ندارند، تشکیل می دهند.

با توجه به اینکه این اتفاق در سایه ناآگاهی دانشجویانی سوءاستفاده‌گر از شأن دانشگاه و البته ناآگاهی برخی دیگر از دانشجویانی که طعمه این گروه‌ها شده‌اند افتاده است شاید برگزاری سمینارهایی در رابطه با فعالیت‌های شرکت‌های هرمی و نحوه مقابله با آنها بتواند باعث شود برخی ‌شأن دانشگاه را بدانند و برخی دیگر به‌راحتی طعمه این گروه‌ها نشوند