به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، سردار مجید بکایی رئیس همایش ملی آمایش دفاعی - امنیتی، مناطق کویری و بیابانی ایران در تشریح ضرورت برگزاری همایش ملی آمایش دفاعی امنیتی مناطق کویری ایران اظهار داشت: بسیاری از پادگانها و مراکز نظامی ما در مناطق کویری یا بیابانی قرار دارند و یکی از موضوعاتی که ما همواره حتی از دوران وزارت دفاع دنبال میکردیم کویر و بیابان بود و از همان زمان نیز حس میکردیم ما داریم دچار یک انقطاع فرهنگی بین مرکز و شرق کشور می شویم و این می تواند بسیار خسارت زا باشد.
وی در تشریح اهمیت کویر و بیابان در کشور تصریح کرد: هماکنون 9 استان و 70 درصد از وسعت خاک ما دچار این پدیده است، خیلی از دستگاهها به حل این موضوع ورود کردند اما نه به عنوان یک طرح راهبردی و ملی که به صورت چندوجهی به آن نگریسته شود، بلکه هرکسی به فراخور نیازی که داشته به مسئله پرداخته است و این نمیتواند تعیین کننده باشد.
جانشین سابق وزیر دفاع با تأکید بر تعریف موضوع کویر و بیابان در مرکز تحقیقات راهبردی دفاعی، افزود: در ابتدا خیلیها معتقد بودند ورود به این عرصه شاید خیلی مرتبط با مرکز تحقیقات راهبردی نباشد ولی کار را شروع کردیم و در این رابطه واقعا منابعی نداشتیم ولی عزممان را جزم کردیم که این کار بزرگ را دنبال کنیم و سعی کردیم که همه فرصتهای فرارو را شناسایی کنیم و ببینیم چطور میشود از این فرصتها برای انجام یک کار بزرگ بهرهبرداری کرد.
سردار بکایی با اشاره به به کارگیری دانشجویان و کسر خدمت برای اجرای این طرح افزود: یکی از این فرصتهایی که داشتیم وجود دانشجویان و عزیزان کسر خدمت در در دورههای ارشد و دکتری بود که اینها را به خدمت گرفتیم و با پروژه هایی که تعریف شد و سازماندهی که صورت گرفت توانستیم با کویر و بیابان یک ارتباط منطقی برقرار کنیم، البته کار خیلی بزرگتر از این حرف هاست و ادامه دارد.
وی ادامه داد: ما در مرحله اول باید در حوزه کویر و بیابان گفتمانسازی کنیم و فکر میکنیم تا یک حدودی به این موضوع ورود کردیم و این همایش هم اولین نتیجهاش گفتمانسازی در بیابان و کویر به عنوان یکی از مزیتهای نسبی کشور است.
رئیس همایش ملی آمایش دفاعی - امنیتی با تأکید بر تصویب میز آمایش سرزمینی در معماری دفاعی امنیتی جمهوری اسلامی ایران خاطرنشان کرد: این میز باید تحقیقات آمایش سرزمین را در کل کشور انجام بدهد، هم اکنون 9 استان کشور درگیر با پدیده کویر یا بیابان هستند که کار سازمان یافته و همه جانبهای تاکنون روی آن صورت نگرفته بنابراین اولویت را روی کویر قرار دادیم.
سرداربکایی با اشاره به حادثه طبس در سال 1359گفت: حادثهای که در صحرای طبس اتفاق افتاد میتواند در خیلی از نقاط دیگر هم بیفتد، آن موقع شنها مأمور خدا شدند؛ بنابراین بنای ما این است که بتوانیم از بُعد دفاع و امنیت این مناطق را بررسی کنیم.
وی با اشاره به اینکه از 3هزار سال قبل در مناطق کویری و بیابانی جمعیت ساکن بوده است تأکید کرد: کویر و بیابانهای ما در گذشته جمعیت زیادی داشته است، مردم ما در طول سه هزارسال قبل در این مناطق زندگی میکردند، و آثار آن در مناطق خشک و بیابانی کشور مثلا در اطراف یزد قابل مشاهده است یعنی مردم با کویر خو گرفته بودند، چندین هزار روستا در بیابان و کویر وجود داشت، اما اکنون بسیاری از آن روستاها وجود خارجی ندارد و به مناطقی متروکه و مخروبه تبدیل شده در حالی که قطعا استقرار جمعیت در آنها یک علت وجودی داشته است.
رئیس همایش ملی آمایش دفاعی - امنیتی با بیان اینکه بحث دفاع و امنیت در کویر با استقرار نیروهای مسلح امکان پذیر نیست افزود: بحث دفاع و امنیت با استقرار نیروهای مسلح امکان پذیر نیست بلکه راهبردی که ما دنبال میکنیم استقرار جمعیت پایدار است، هم اکنون مشکلات و چالشهای فراوانی در شهرهای بزرگ نه تنها ایران بلکه در جهان وجود دارد و خیلی از مردم علاقمند هستند اگر حداقل رفاهی برایشان فراهم شود به جایی برگردند که آرامش داشته باشند و از تنشهای شهرها بزرگ دور باشند. ما باید بتوانیم شرایطی را مهیا کنیم که به همان علت هایی که آن روستاها در قدیم بوده اندآنها را دوباره ایجاد کنیم.
سردار بکایی با برشماری فرصتها و نقاط قوت مناطق کویری گفت: در کویر و بیابان بیش از 300 روز آفتابی داریم که میزان تابش خورشید در آن عدد بالایی است این تابش در اروپا 40 یا 50 روز درسال بیشتر نمیرسد؛ بنابراین ما چندبرابر آنها از انرژی خورشید برخورداریم یا بادهای 120 روزه که بسیار معروف است و میتواند به عنوان منابع انرژی پاک و ارزان مورد بهرهبرداری قرار بگیرد.
وی گردشگری را از دیگر قابلیتهای مناطق کویری و بیابانی کشور عنوان کرد و افزود: گردشگری کویر به اذعان خیلی از افراد، بسیار زیباتر از و آرامش بخش تر از کنار دریاست، ولی ما در رسانه هایمان کویرهراسی داریم و آن کسانی که کویر را نمیشناسند از کویر چشماندازی را ترسیم میکنند که بسیار خطرناک و خشن بوده و زندگی کردن در آن غیرممکن است و این اشتباه درضمیر ناخودآگاه مردم در حال نقش بستن است.
رئیس همایش ملی آمایش دفاعی - امنیتی با اشاره به راه اندازی 14 کارگروه در حوزه کویر در مرکز تحقیقات راهبردی افزود: تمام تلاش ما این است که در حوزه کویر بتوانیم گفتمان سازی کنیم و قشر دانشگاهی را با کویر و بیابان به صورت دغدغه مندانه آشنا کنیم و با احتساب 14 کارگروهی که ایجاد کردیم و 700 نفر از دانشجویان و کسرخدمت ها و اساتید راهنمایشان، یک جمعیت چندهزار نفره از اقصی نقاط ایران در حال کار بر روی کویر و بیابان هستند.
سردار بکایی گفت: عمده استانهای کویری ما مراکز دانشگاهی بسیار خوبی دارند مانند اصفهان، یزد، خراسان جنوبی، سمنان و کرمان و سیستان و بلوچستان که مراکز بسیار فعالی هستند و همه اینها ظرفیتهای بسیار بالایی دارند اما طرح جامعی وجود ندارد که این ظرفیتهای علمی را به هم پیوند بدهد و بتواند در رابطه با یک برنامه توسعه ملی به کارگیری نماید.
وی با اشاره به اهمیت راهبردگذاری در حل مشکلات کشور افزود: اگر ما به بحث راهبردگذاری توجه کنیم بسیاری از مشکلات کشور حل می شود ما در برنامهریزی راهبردی ابتدا چشم انداز را داریم بعد از اهداف، سیاستهای کلی را داریم که این سیاستها جهتگیری و باید و نبایدها را نشان میدهد ولی گویای طریقه وصول به یک هدف نیست.
رئیس گروه آماد و فناوری دفاعی مرکز تحقیقات راهبردی افزود: درچارچوب سیاستها باید راهبرد تنظیم شود و راهبرد به جای اینکه سلسله حرفهای آرمانی باشد، باید مسیری را نشان بدهد که از دل واقعیتها، ما را به هدف برساند با این همه متأسفانه مسئول تنظیم راهبرد در کشور ما مفقود است و در هیچ کجای قانون نمیبینیم که راهبردگذاری دقیقا بر عهده کدام دستگاه است و هر دستگاهی این کار مهم را وظیفه خودش میداند.
سردار بکایی با اشاره به تعدد مراکز راهبردگذاری و اتاق های فکر در آمریکا گفت: در آمریکا که دشمن شماره یک ما است، بیش از 2 هزار اتاق فکر راهبردی وجود دارد که بعضی از اینها مانند موسسه رند در حد میلیار دلار بودجه سالیانه دارند. دهها هزار نفر در آمریکا دارند فکر میکنند که چگونه منافع نامشروعشان را در منطقه ما حفظ کنند، ولی در مقابل کشور ما چند اتاق فکر رسمی و راهبردی دارد که برای آن هزینه بشود و یک عده در آن کارشان فکر کردن باشد.
وی با تأکید بر جایگاه علمی مرکز تحقیقات راهبردی دفاعی خاطرنشان کرد: مرکز تحقیقات راهبردی دفاعی باید این خلاء را پر کند و اگر بتواند شرایطی را به وجود آورد که از پتانسیلهای وجود در کشور خوب استفاده کنیم و اتاقهای فکر متعددی را راهاندازی کنیم تا افرادی که نسبت به موضوعات راهبردی علاقه دارند و کار اجرایی کردهاند را به کار بگیریم.